بیماری های مشابه

ریکزیا کونوری (Rickettsia conorii)، که توسط کنه سگ قهوه‌ای ریپی‌سفالوس سانگوینوس (Rhipicephalus sanguineus) منتقل می‌شود، عامل ایجاد تب لکه‌دار مدیترانه‌ای (Mediterranean spotted fever یا MSF) است. ریکزیا کونوری یکی از اعضای گروه تب‌های لکه‌دار است. MSF همچنین با نام‌های تب بوتونوز (boutonneuse fever)، تب مارسی (Marseilles fever)، تیفوس کنه‌ای کنیا (Kenya tick typhus) و تیفوس کنه‌ای هندی (Indian tick typhus) شناخته می‌شود.

بیماری تیفوس بوته‌ای (Scrub Typhus)، که به نام بیماری یا تب تسوتسوگاموشی (tsutsugamuchi) نیز شناخته می‌شود، ناشی از عفونت ریکتزیایی (rickettsial infection) توسط باکتری اجباری داخل سلولی اورینتیا تسوتسوگاموشی (Orientia tsutsugamushi) است. این بیماری شایع‌ترین عفونت ریکتزیایی در جهان است و در مناطقی مانند آسیا، شرق دور روسیه، شمال استرالیا و جزایر اقیانوس هند و آرام بومی است. انتقال این بیماری از طریق نیش هیره‌های تامبیکولید (trombiculid mites) آلوده صورت می‌گیرد، زمانی که هیره در مرحله لاروی (چگر) انسان‌ها را به عنوان میزبان تصادفی آلوده می‌کند.

این خلاصه به بررسی بیماری واریسلا (آبله‌مرغان) در کودکان می‌پردازد. واریسلای نوزادی به صورت جداگانه مورد بررسی قرار گرفته است.

اگزمای هرپسی (Eczema herpeticum) یا فوران واریسلفورم کاپوزی (Kaposi varicelliform eruption)، یک عفونت سطحی و گسترده پوستی است که توسط ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) نوع ۱ یا ۲ در بیمارانی که دچار اگزمای آتوپیک هستند، ایجاد می‌شود. این عفونت هرپسی ممکن است اولیه باشد و از طریق تماس نزدیک منتقل شود، یا از طریق خود تلقیح (autoinoculation) رخ دهد. وزیکول‌ها، پوسچول‌ها و فرسایش‌های مشخص با پوسته‌های خونریزی‌دهنده به‌صورت هم‌پوشانی بر روی نواحی مبتلا به بیماری پوستی قبلی ظاهر می‌شوند. این بیماری می‌تواند از خفیف و گذرا تا تهدیدکننده زندگی متغیر باشد. بیشتر کودکان را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما می‌تواند در هر گروه سنی رخ دهد.

افرادی که به درماتیت آتوپیک (atopic dermatitis) یا اگزما (eczema) مبتلا هستند، چه در حالت فعال و چه در حالت بهبود یافته، در معرض خطر بالایی از خودکاشت ویروس واکسینیا (vaccinia virus) از محل واکسن واکسینیا (آبله) به پوست اگزمایی قرار دارند که می‌تواند منجر به بیماری شدید شود. انتقال ویروس واکسینیا همچنین می‌تواند از طریق تماس با فردی که واکسن آبله دریافت کرده و ضایعه واکسیناسیون او در مراحل فعال است، رخ دهد.

گوی‌ککمی (Gonococcemia) به حضور باکتری Neisseria gonorrhoeae در جریان خون اشاره دارد که اغلب به عفونت گنوره‌ای منتشر (Disseminated Gonococcal Infection یا DGI) منجر می‌شود. گنوره، که توسط N. gonorrhoeae، یک دیپلوکوک گرم منفی، ایجاد می‌شود، پس از کلامیدیا، دومین عفونت انتقال‌یافته از راه جنسی (STI) است که در ایالات متحده گزارش می‌شود. (برای بحث بیشتر در مورد عفونت اولیه، به گنوره مراجعه کنید.) گوی‌ککمی در حدود 1% تا 3% از بیماران مبتلا به گنوره رخ می‌دهد.

امپاکس (Mpox که به عنوان آبله میمونی نیز شناخته می‌شود) یک عفونت نادر ویروسی است که شباهت‌هایی به آبله دارد اما خفیف‌تر است. امپاکس بسیار مسری است و از طریق تماس فیزیکی نزدیک یا تماس با پارچه‌ها، اشیا یا سطوح پخش می‌شود. همچنین می‌تواند از حیوانات به انسان یا برعکس منتقل شود. عفونت امپاکس باعث ایجاد بثورات خارش‌دار و اغلب دردناک می‌شود. ممکن است بیماران تب، سردرد، کمردرد یا دیگر دردهای بدن، و/یا تورم غدد را قبل یا بعد از ظهور بثورات تجربه کنند. التهاب مخاطی مانند التهاب گلو (فارنژیت) و/یا التهاب مقعد (پروکتیت) نیز ممکن است رخ دهد. بثورات ممکن است از ناحیه تناسلی یا مقعد شروع شود یا بر روی صورت، دهان، تنه، دست‌ها یا پاها، یا بازوها و پاها ظاهر شود. ممکن است تعداد کمی زخم یا تعداد زیادی وجود داشته باشد.

ویروس‌های انترو (Enteroviruses) شامل ویروس‌های پولیو (که در این بخش پوشش داده نمی‌شوند)، کوکساکی ویروس‌ها (Coxsackieviruses)، اکوویروس‌ها (Echoviruses) و انتروویروس‌های شماره‌گذاری شده (مانند EV-A71، EV-D68) هستند.

مونونوکلئوز عفونی توسط ویروس اپشتین-بار (Epstein-Barr virus یا EBV)، یکی از اعضای خانواده ویروس‌های هرپس انسانی، ایجاد می‌شود. دوره پیش‌درآمدی (prodromal) این بیماری شامل علائمی مانند سردرد، احساس ناخوشی عمومی (malaise)، درد عضلانی (myalgia) و خستگی است که به مدت ۳ تا ۵ روز به طول می‌انجامد. در بزرگسالان، تب تا ۳۹ درجه سانتی‌گراد (۱۰۲.۲ درجه فارنهایت) ممکن است به مدت ۷ تا ۱۰ روز یا در موارد شدیدتر، بیشتر ادامه یابد و ۸۰ تا ۹۵ درصد افراد از وجود تب خبر می‌دهند.

سیاه‌زخم پوستی یکی از چهار سندروم عمده‌ای است که توسط باسیلوس آنتراسیس (Bacillus anthracis)، یک باسیل پوشش‌دار، گرم مثبت و تشکیل‌دهنده اسپور ایجاد می‌شود. سه نوع دیگر سیاه‌زخم شامل سیاه‌زخم استنشاقی (Inhalational Anthrax)، سیاه‌زخم گوارشی (Gastrointestinal Anthrax) و سیاه‌زخم تزریقی (Injection Anthrax) هستند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده آمریکا (CDC)، باسیلوس آنتراسیس را به عنوان یک عامل بیوتروریسم دسته A طبقه‌بندی کرده است. در صورت انتشار عمدی این عامل، احتمال بروز سندروم‌های استنشاقی و پوستی بیشتر است. سیاه‌زخم پوستی در مناطق بومی (مانند ترکیه) به دلیل تماس با حیوانات آلوده رخ می‌دهد. در سال ۲۰۰۱، مواردی از سیاه‌زخم پوستی در ایالات متحده به دلیل مواجهه عمدی گزارش شد.

عنکبوت‌ها اعضای رده آراکنیدا (Arachnida) هستند که شامل کنه‌ها، هیره‌ها و عقرب‌ها نیز می‌شود. آرواره‌های عنکبوت‌ها دارای نیش‌هایی هستند که از طریق سوراخ کوچکی در نوک آن‌ها، زهر را منتقل می‌کنند. ترکیب، قدرت و اثرات بالینی زهر در گونه‌های مختلف عنکبوت متفاوت است.

عفونت با دیپلوکوک گرم-منفی نایسریا مننژیتیدیس (Neisseria meningitidis) مسئول مننگوکوکسمی حاد است، یک بیماری شدید که معمولاً در اپیدمی‌های کوچک رخ می‌دهد. نایسریا مننژیتیدیس از طریق قطرات تنفسی از فرد به فرد منتقل می‌شود و نازوفارنکس انسان تنها مخزن شناخته شده آن است.

آبله یک عفونت مسری و اغلب کشنده است که توسط ویروس واریولا (variola virus) ایجاد می‌شود. این بیماری در دو شکل بالینی ظاهر می‌شود: آبله بزرگ (variola major) که میزان مرگ و میر تاریخی آن ۳۰ درصد است و آبله کوچک (variola minor) که بیماری خفیف‌تری شبیه به آبله ایجاد می‌کند و میزان مرگ و میر تاریخی آن کمتر از ۱ درصد است.