بیماری های مشابه

- ملاحظات اولیه در زمینه آندوکاردیت تفاوتی با روش‌های دیگر تثبیت همودینامیک اورژانسی ندارد.

لژیونلوز به‌وسیله‌ی باکتری *لژیونلا پنوموفیلا* (Legionella pneumophila) که یک باسیل گرم منفی کوچک است و در محیط‌های آبی یافت می‌شود، ایجاد می‌گردد.

مایکوپلاسماها (Mycoplasma) موجودات پلئومورفیک و رشته‌ای هستند. آن‌ها فاقد دیواره سلولی بوده و اندازه کوچکتری نسبت به باکتری‌ها دارند و ویژگی‌های ژنتیکی متفاوتی از آن‌ها نشان می‌دهند. در میان انواع مایکوپلاسماهایی که از دستگاه تنفسی جدا شده‌اند، مایکوپلاسما پنومونیه (Mycoplasma pneumoniae) شایع‌ترین علت بیماری است. مایکوپلاسما پنومونیه به عنوان یکی از "پنومونی‌های آتیپیک" در نظر گرفته می‌شود.

کلبسیلا پنومونیا ناشی از باکتری کلبسیلا پنومونیه (Klebsiella pneumoniae) است که یک باسیل گرم منفی روده‌ای (enteric gram-negative rod) می‌باشد. این باکتری معمولاً از طریق آسپیره کردن ترشحات دهانی وارد ریه می‌شود و می‌تواند منجر به پنومونی اکتسابی از جامعه (community-acquired pneumonia) و همچنین پنومونی اکتسابی از بیمارستان (hospital-acquired pneumonia) شود. بیشتر موارد در بیمارستان رخ می‌دهند.

هموفیلوس آنفلوانزا یک ارگانیسم کوچک، گرم منفی و بی‌هوازی اختیاری است که در نمونه‌های بالینی ظاهر متغیری از کوکوباسیل‌ها تا رشته‌های بلند دارد. علاوه بر ایجاد عفونت‌های تهاجمی جدی، این ارگانیسم یک علت مهم در هر دو نوع ذات‌الریه اکتسابی از جامعه و بیمارستانی است.

استرپتوکوکوس پنومونیه (Streptococcus pneumoniae)، یک دیپلوی کوکسی هوازی گرم مثبت و دارای کپسول است که شایع‌ترین عامل پنومونی اکتسابی از جامعه (community-acquired pneumonia) در بزرگسالان می‌باشد. نود سروتیپ مختلف بر اساس تفاوت‌های آنتی‌ژنی در پلی‌ساکاریدهای کپسولی آن‌ها شناسایی شده‌اند.

هیستوپلاسموزیس کلاسیک، که به نام‌های بیماری دارلینگ، هیستوپلاسموزیس فرم کوچک، هیستوپلاسموزیس آمریکایی، بیماری غار، بیماری دره اوهایو، یا رتیکولوآندوتلیوز نیز شناخته می‌شود، یک عفونت سیستمیک است که توسط قارچ دوفازیک حرارتی هیستوپلاسما کپسولاتوم وار. کپسولاتوم (Histoplasma capsulatum var. capsulatum) ایجاد می‌شود.

ذات‌الریه ویروسی (Viral pneumonia) به معنای التهاب پارانشیم ریه به دلیل عفونت ویروسی دستگاه تنفسی تحتانی است که معمولاً توسط ویروس‌های آنفلوانزا (influenza virus)، پاراآنفلوانزا (parainfluenza virus)، ویروس سن‌سیشیال تنفسی (respiratory syncytial virus)، آدنوویروس (adenovirus)، یا متاپنوویروس (metapneumovirus) ایجاد می‌شود. پاتوفیزیولوژی دقیق این بیماری به نوع عامل بیماری‌زا وابسته است، اما اختلال در عملکرد طبیعی سلول‌های اپیتلیال و از دست دادن پاکسازی موکوسیلیاری (mucociliary clearance) شایع است.

تب کِیو (Q fever)، که با نام‌های گریپ بالکان و تب نه مایلی نیز شناخته می‌شود، یک بیماری زئونوز (zoonotic) است که توسط یک ارگانیسم شبیه به ریکتزیا (rickettsia) به نام کوکسیلا بورنتی (Coxiella burnetii) ایجاد می‌شود. این بیماری در سراسر جهان پخش شده است، اما در آفریقا، استرالیا، خاورمیانه و آمریکای مرکزی شیوع بیشتری دارد.

سل (Tuberculosis یا TB) یک عفونت میکوباکتریایی است که عمدتاً توسط مایکوباکتریوم توبرکلوزیس (Mycobacterium tuberculosis) ایجاد می‌شود، اما می‌تواند توسط مایکوباکتریوم بویس (Mycobacterium bovis) و واکسن ب‌ث‌ژ (BCG) نیز که یک سویه تضعیف‌شده از مایکوباکتریوم بویس است، ایجاد شود. سل در سراسر جهان پراکنده است و برآورد می‌شود که یک‌سوم تا یک‌چهارم جمعیت جهان به این بیماری آلوده هستند (بیشتر بدون علائم ظاهری). بیشترین موارد گزارش‌شده از جنوب شرقی آسیا (۴۳٪)، آفریقا (۲۵٪) و اقیانوس آرام غربی (۱۸٪) است، به طوری که بیش از ۵۰٪ موارد در هند، چین، اندونزی، فیلیپین و پاکستان یافت می‌شود. با وجود کاهش نرخ جهانی ابتلا از سال ۲۰۱۴، در سال ۲۰۲۰ هنوز هم حدود ۱۰ میلیون عفونت جدید تخمین زده شده است. سل همچنان یکی از ده علت اصلی مرگ و میر در جهان است و در سال ۲۰۲۰ حدود ۱.۴ میلیون مرگ به آن نسبت داده می‌شود.

تب مالت که با نام‌های تب خرگوش، بیماری شکارچی و تب گوزن نیز شناخته می‌شود، توسط باکتری Francisella tularensis ایجاد می‌شود. این باکتری یک کوکوباسیلوس (coccobacillus) گرم-منفی هوازی و پلی‌مورفیک است که به‌طور معمول طیف وسیعی از حیوانات را آلوده می‌کند. انسان‌ها معمولاً پس از تماس مستقیم با مایعات بدن حامل‌های حیوانی، از طریق ناقلان حشرات (مانند کنه‌ها) یا از طریق غذا و آب آلوده، به این عفونت مبتلا می‌شوند. افرادی که به‌طور نزدیک با حیوانات کار می‌کنند، مانند دامپزشکان، محافظان پارک و تاکسیدرمیست‌ها، در معرض بیشترین خطر ابتلا هستند. روش‌های نادر انتقال شامل گزش گربه یا عفونت دهانی-حلقی از برداشت و فرآوری انگورهای آلوده برای شراب است. عفونت با تب مالت همچنین به‌عنوان پیامد پیوند عضو (عفونت ناشی از دهنده) توصیف شده است. انتقال از فرد به فرد گزارش نشده است؛ بنابراین، ایزولاسیون برای بیماران مبتلا به تب مالت توصیه نمی‌شود، اما به دلیل خطر انتقال ثانویه توسط بندپایان، کنترل کنه‌ها، کک‌ها، شپش‌ها و پشه‌ها ضروری است.

تب و شبه‌تیفویید (تب روده‌ای) ناشی از عفونت با باکتری Salmonella enterica سروتیپ تیفی و Salmonella enterica سروتیپ پاراتیفی A، B و C می‌باشد. این عفونت‌ها در بیشتر نقاط جهان یافت می‌شوند، اما در مناطق صنعتی مانند ایالات متحده، کانادا، اروپای غربی و ژاپن شیوع کمتری دارند. برخلاف سالمونلاهای غیرتیفوییدی، تیفویید و شبه‌تیفویید به طور خاص بیماری‌های انسانی هستند و از طریق انتقال مدفوعی-دهانی بین انسان‌ها منتقل می‌شوند. تیفویید و شبه‌تیفویید از نظر بالینی از یکدیگر قابل تفکیک نیستند و اصطلاح "تب روده‌ای" به عنوان یک اصطلاح جامع برای پوشش هر دو حالت استفاده می‌شود.