بیماری های مشابه

سندرم تونل کارپ (Carpal tunnel syndrome) با بی‌حسی، گزگز و اغلب درد هنگام حرکت مچ و دست مبتلا مشخص می‌شود. علت آن تحریک و گیر افتادن عصب مدین (median nerve) در مچ دست است. این اختلال شایع می‌تواند در یک یا هر دو دست به‌طور هم‌زمان رخ دهد و بالغین در هر سنی و هر دو جنس را تحت تأثیر قرار دهد. به‌ندرت ممکن است در کودکان نیز مشاهده شود.

آمیوتروفی نوروپاتیک ایدیوپاتیک، که به‌طور عمومی به‌عنوان سندرم پارسونج-ترنر (Parsonage-Turner syndrome) شناخته می‌شود و همچنین به عنوان نوریت حاد بازویی یا نورالژی بازویی نیز معروف است، یک وضعیت التهابی غیرتروماتیک است که شبکه بازویی (brachial plexus) را درگیر می‌کند. این بیماری با درد شدید شانه که به دنبال آن ضعف پیشرونده عضلانی، آتروفی و نقایص حسی به‌صورت پراکنده ظاهر می‌شوند، شناخته می‌شود.

*تاریخچه و ارائه کلاسیک:* این وضعیت ممکن است با درد در ناحیه شانه ظاهر شود، اما اغلب درد به بخش جانبی بازو در ناحیه دلتوئید محدود می‌شود. پارگی ناشی از آسیب تروماتیک (مانند سقوط یا دررفتگی شانه) معمولاً با درد حاد و محدودیت حرکت همراه است، اما پارگی‌های مزمن ممکن است دارای دوره‌ای تدریجی و آغاز آهسته علائم باشند. بسته به درجه پارگی، بیماران ممکن است نشانه‌هایی از ضعف و محدودیت در دامنه حرکتی فعال شانه (ROM) نشان دهند. بیماران اغلب گزارش می‌دهند که در انجام کارهای بالای سر یا کارهای تکراری و بلند کردن اشیاء با بازوهایی که از بدن دور هستند (فعالیت‌های نوع کشیدن) دچار مشکل هستند.

مولتیپل اسکلروزیس (MS) یک اختلال خودایمنی است که سیستم عصبی مرکزی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری نوعی بیماری میلین‌زدا (demyelinating disease) است که به پوشش میلین اعصاب در مغز و نخاع آسیب می‌رساند. به‌طور کلی، سن شروع بیماری بین ۲۰ تا ۵۰ سال است، اگرچه ممکن است در کودکی نیز آغاز شود؛ زنان بیشتر از مردان به این بیماری مبتلا می‌شوند.

سندرم حاد کرونری (ACS) شامل مجموعه‌ای از بیماری‌ها است که به دلیل عدم تعادل حاد بین عرضه و تقاضای اکسیژن در عضله قلب رخ می‌دهد. این وضعیت به ایسکمی یا انفارکتوس میوکارد (MI) منجر می‌شود.

بیماری عروق کرونر (Coronary Artery Disease یا CAD) عموماً به تصلب شرایین (atherosclerosis) پیشرونده در شریان‌های کرونری اشاره دارد که در نهایت منجر به کاهش جریان خون به عضله قلب (myocardium) می‌شود. علل کمتر شایع انسداد شریان کرونری وجود دارد (مانند جداشدگی عروق، انقباض عروقی یا vasospasm، و التهاب عروقی یا vasculitis) که به انواع مختلفی از این بیماری منجر می‌شوند. در مراحل اولیه، بیماران بدون علامت هستند و CAD ممکن است تشخیص داده نشود یا به صورت تصادفی شناسایی شود، مانند مشاهده رسوب کلسیم در شریان‌های کرونری که نشان‌دهنده تصلب شرایین است در یک سی‌تی‌اسکن قفسه سینه. در نهایت، علائم (مانند آنژین) به دلیل ایسکمی (ischemia)، یعنی جریان خون ناکافی برای برآوردن نیازهای متابولیکی عضله قلب، ایجاد می‌شود که ممکن است به صورت حاد یا مزمن رخ دهد. ایسکمی حاد به دلیل پارگی پلاک و ترومبوز کرونری منجر به سندرم کرونری حاد (Acute Coronary Syndrome یا ACS) می‌شود که بسته به شدت و ویژگی‌های بالینی به آنژین ناپایدار، انفارکتوس میوکارد بدون بالارفتگی قطعه ST (NSTEMI) یا انفارکتوس میوکارد با بالارفتگی قطعه ST (STEMI) تقسیم می‌شود. این رویدادهای حاد به صورت جداگانه بررسی می‌شوند. پیشرفت مزمن و تدریجی معمولاً به آنژین پایدار منجر می‌شود که در آن علائم در دوره‌های نیاز متابولیکی بالاتر، مانند فعالیت بدنی، رخ داده و با استراحت بهبود می‌یابد.

واسکولیت (Vasculitis) اصطلاحی عمومی است که به گروهی بزرگ و ناهمگن از اختلالات اشاره دارد که با التهاب عروق خونی مشخص می‌شوند. هیچ سیستم طبقه‌بندی یکنواختی برای واسکولیت وجود ندارد، اگرچه زیرگروه‌ها معمولاً بر اساس اندازه عروق درگیر، نوع کمپلکس‌های ایمنی در گردش، و دیگر ویژگی‌های هیستوپاتولوژیک و بالینی دسته‌بندی می‌شوند. در بسیاری از موارد، آسیب به عروق خونی منجر به نشت گلبول‌های قرمز و بروز پورپورای قابل لمس (palpable purpura) بر روی پوست می‌شود. علائم پوستی شایع دیگر واسکولیت شامل زخم‌های پوستی، پدیده رینود (Raynaud phenomenon)، و لیودو رتیکولاریس (livedo reticularis) است.

پدیده رینود (Raynaud phenomenon) یک اختلال عروقی است که با اسپاسم موقتی شریان‌های کوچک انگشتان، عمدتاً به دلیل دمای سرد یا استرس، مشخص می‌شود. علائم این اختلال با تغییر رنگ مشخص دست‌ها از سفید (پالور)، به آبی (سیانوز) و سپس به قرمز (هایپرمی) نمایان می‌شود، اگرچه ممکن است هر سه مرحله در همه افراد وجود نداشته باشد. پدیده رینود به دو دسته اولیه و ثانویه تقسیم می‌شود که هر کدام مسیر بالینی متفاوتی دارند.

سندرم تونل کارپ (Carpal tunnel syndrome) با بی‌حسی، گزگز و اغلب درد هنگام حرکت مچ و دست مبتلا مشخص می‌شود. علت آن تحریک و گیر افتادن عصب مدین (median nerve) در مچ دست است. این اختلال شایع می‌تواند در یک یا هر دو دست به‌طور هم‌زمان رخ دهد و بالغین در هر سنی و هر دو جنس را تحت تأثیر قرار دهد. به‌ندرت ممکن است در کودکان نیز مشاهده شود.

سندرم تونل کوبیتال به فشردگی یا کشش عصب اولنار (ulnar nerve) در ناحیه آرنج اشاره دارد. این بیماری دومین نوروپاتی فشاری شایع در اندام فوقانی (پس از سندرم تونل کارپال) محسوب می‌شود؛ مطالعات مقطعی نشان داده‌اند که این بیماری بیش از آنچه که قبلاً تصور می‌شد شایع است. این وضعیت به‌طور تقریبی به همان میزان در مردان و زنان دیده می‌شود. میانگین سن تشخیص حدود ۴۶ سال است، اگرچه هر بزرگسالی ممکن است به این وضعیت دچار شود.

پی‌کندیلیت خارجی یا "آرنج تنیس‌بازان" شایع‌ترین سندروم درد آرنج است. علائم این بیماری به صورت درد در ناحیه اپی‌کندیل خارجی آرنج ظاهر می‌شود و گاهی اوقات این درد به سمت مچ دست و در طول عضلات بازکننده (extensor musculature) انتشار می‌یابد. فعالیت‌هایی که نیاز به گرفتن محکم اشیا (power grip) و نیز باز کردن مچ و دست دارند، می‌توانند علائم دردناک را ایجاد کنند.

اپی‌کوندیلیت داخلی، که به‌عنوان آرنج گلف‌بازان(golfer's elbow) نیز شناخته می‌شود، شایع‌ترین علت درد داخلی آرنج است و در کمتر از 1٪ جمعیت عمومی رخ می‌دهد. این بیماری در ۷۵٪ بیماران، در بازوی غالب مشاهده می‌شود و شیوع آن کمتر از اپی‌کوندیلیت لترال(آرنج تنیس‌بازان) است و تنها ۱۰٪-۲۰٪ از موارد اپی‌کوندیلیت را شامل می‌شود.