بیماری های مشابه

کشکک (patella) بزرگترین استخوان سزاموئید در بدن است و وظیفه آن هدایت نیروهایی است که توسط عضلات چهارسر ران (quadriceps) اعمال می‌شوند. بیماران با شکستگی کشکک معمولاً درد و تورم در ناحیه زانو به همراه افیوژن (effusion) زیاد در زانو و حساسیت در ناحیه کشکک را تجربه می‌کنند.

علل / مکانیسم‌های معمول آسیب: شکستگی‌های دیستال فمور (distal femur fractures) دارای دو مکانیسم آسیب معمول هستند که با توجه به سن متفاوت‌اند. بیماران جوان معمولاً این آسیب‌ها را به دنبال تروماهای حاد با مکانیسم‌های پرانرژی متحمل می‌شوند. این شکستگی‌ها همچنین می‌توانند به علت مکانیسم‌های کم‌انرژی نیز ایجاد شوند که معمولاً در بیماران مسن با پوکی استخوان (osteoporosis) رخ می‌دهد.

شکستگی‌های صفحه تیبیا (tibial plateau fractures) به شکستگی‌های قسمت مفصلی از تیبیا در نزدیکی زانو اشاره دارند. آسیب‌های ناشی از تروماهای با انرژی بالا معمول‌ترین مکانیزم آسیب بوده و بخشی کلیدی از تاریخچه بیمار، به ویژه در جمعیت جوان و فعال، می‌باشد. در بیماران مسن، این شکستگی‌ها ممکن است به دلیل مکانیزم‌های نسبتاً کم‌انرژی رخ دهند، به‌ویژه در زمینه پوکی استخوان (osteoporosis)، که در آن یک سقوط از حالت ایستاده می‌تواند منجر به شکستگی صفحه تیبیا شود.

شکستگی‌های ناشی از استرس در استخوان درشت‌نی (tibial stress fractures) به دلیل میکروتروماهای تکراری در نتیجه دویدن یا پریدن مکرر ایجاد می‌شوند.

تاندینوپاتی عضله چهارسر ران (Quadriceps tendinopathy) به دلیل انقباضات مکرر و پرقدرت عضلات بازکننده زانو در برابر مقاومت ایجاد می‌شود که منجر به پارگی‌های میکروسکوپی و التهاب تاندون در نزدیکی کشکک زانو (patella) می‌شود.

کبودی عضله چهارسر (Quadriceps contusion) ناشی از فشردگی به‌واسطه‌ی نیروی کُند غیرنافذ به جلوی ران است که معمولاً توسط زانوی حریف یا تجهیزات ایجاد می‌شود و منجر به آسیب عضله می‌گردد. این آسیب باعث تشکیل هماتوم (Hematoma) درون عضله شده و در نتیجه درد، تورم و کاهش دامنه حرکت را به دنبال دارد. این نوع آسیب به‌طور معمول خودمحدود شونده است؛ با این حال، در صورت عدم درمان به‌موقع، ممکن است منجر به ناتوانی طولانی‌مدت و توسعه میوزیت استخوانی (Myositis ossificans) شود. شدت آسیب با میزان خم‌شدن فعال زانو در ۲۴ تا ۴۸ ساعت اول پس از آسیب مشخص می‌شود. دو عارضه‌ی عمده اما نادر که ممکن است از کبودی عضله چهارسر ناشی شوند، میوزیت استخوانی و سندرم کمپارتمان جلوی ران (Anterior thigh compartment syndrome) هستند.

سندرم درد کشککی-رانی (Patellofemoral Pain Syndrome)، که به عنوان سندرم کشککی-رانی نیز شناخته می‌شود، با درد هنگام تحمل وزن بر روی زانوی خمیده، درد در جلوی زانو یا درد جلوی زانو، یا درد اطراف یا پشت کشکک زانو مشخص می‌شود. اصطلاحات مرتبط که معمولاً به صورت متناوب استفاده می‌شوند شامل سندرم درد پشت کشکک (Retropatellar Pain Syndrome)، سندرم کشککی-رانی، درد جلوی زانو، زانوی دونده (Runner's Knee)، یا نرمی غضروف کشککی-رانی (Patellofemoral Chondromalacia) هستند. این بیماری معمولاً نوجوانان و جوانان را تحت تأثیر قرار می‌دهد و در دختران و زنان بیشتر از پسران و مردان شایع است. این شایع‌ترین علت درد زانو است. به دلیل شیوع بالا و مراجعه بیماران به تخصص‌های مختلف (مانند مراقبت‌های اولیه، ارتوپدی، پزشکی ورزشی، پزشکی خانواده)، تخمین دقیق شیوع آن دشوار است.

دلایل / مکانیسم‌های معمول آسیب: انقباض قوی و اکسنتریک عضلات ران، معمولاً در هنگام فعالیت‌های ورزشی:

پارگی تاندون کشکک (Patellar tendon rupture) ناشی از انقباض قوی عضلات چهارسر ران (quadriceps) است که توسط زانوی خمیده مقاومت می‌شود (انقباض برون‌گرا، خمیدگی زانو در برابر انقباض کامل عضلات چهارسر ران). این پارگی معمولاً پس از تخریب مزمن تاندون اتفاق می‌افتد. این وضعیت می‌تواند افراد بالغ در هر سنی را تحت تأثیر قرار دهد، اما معمولاً در بیماران زیر ۴۰ سال رخ می‌دهد و در جمعیت کودکان بسیار نادر است. این وضعیت در مردان شایع‌تر از زنان است.

پارگی تاندون چهارسر ران معمولاً به دلیل انقباض خارج از مرکز (Eccentric Contraction) رخ می‌دهد. در این حالت، تاندون چهارسر ران در حالی که عضله مرتبط با آن در حال انقباض یا کوتاه شدن است، کشیده می‌شود. این نیرو، بیشتر از باری است که در انقباض هم‌مرکز (Concentric Contraction) ایجاد می‌شود؛ حالتی که در آن تاندون و عضله هر دو کوتاه می‌شوند. یک مکانیزم معمول آسیب زمانی اتفاق می‌افتد که زانو خم شده و پا/مچ پا ثابت و معمولاً گیر کرده است، در حالی که فرد به عقب می‌افتد و عضله چهارسر ران خود را برای مقابله با سقوط منقبض می‌کند. در نتیجه، زانو به حالت خمیده مجبور می‌شود در حالی که چهارسر ران تلاش می‌کند زانو را صاف کند و مکانیزم اکستانسور (Extensor Mechanism) دچار نقص می‌شود.

شکستگی برجستگی درشت‌نی یک آسیب رایج در نوجوانان ورزشکار مرد است. این شکستگی‌ها به‌طور کلی نسبتاً نادر هستند و تقریباً ۱٪ از کل شکستگی‌های کودکان را تشکیل می‌دهند.