بیماری های مشابه

سردردهای میگرنی (Migraine headaches) به صورت عودکننده، با شدت متوسط تا شدید ظاهر می‌شوند و معمولاً به صورت یک‌طرفه هستند. این دردها معمولاً ضربان‌دار یا نبض‌دار (pulsating) هستند و بین ۴ تا ۷۲ ساعت به طول می‌انجامند. حالت تهوع و/یا استفراغ، حساسیت به نور (photophobia) و/یا حساسیت به صدا (phonophobia) ممکن است با این سردردها همراه باشند. علائم معمولاً با فعالیت بدتر می‌شوند. سردردها ممکن است با یا بدون تجربه اورا (aura) که نوعی اختلال گذرا در بینایی، زبان، حسی یا حرکتی است، آغاز شوند. طبقه‌بندی بین‌المللی اختلالات سردرد، ویرایش سوم (ICHD-3)، سه دسته اصلی را شناسایی می‌کند: میگرن بدون اورا، میگرن با اورا و میگرن مزمن.

سردردهای تنشی معمولاً به‌صورت فشاری دوطرفه یا احساس سفتی در ناحیه پس‌سری (occipital) یا پیشانی (frontal) تجربه می‌شوند. سطح درد عموماً خفیف تا متوسط بوده و با فعالیت بدنی (kinesophobia) تشدید نمی‌شود. برخلاف میگرن، حالت تهوع و حساسیت به نور (photophobia) معمولاً خفیف یا غایب هستند. برخی بیماران ممکن است با لمس دستی، افزایش حساسیت سر را تجربه کنند. مدت زمان سردرد می‌تواند از ۳۰ دقیقه تا چند روز متغیر باشد، اما معمولاً چند ساعت طول می‌کشد.

اوتیت مدیای حاد (Acute Otitis Media - AOM) یک عفونت در مایع گوش میانی است که تقریباً به‌طور انحصاری در کودکان خردسال دیده می‌شود. این عفونت معمولاً ناشی از باکتری‌هاست اما می‌تواند ویروسی نیز باشد. شایع‌ترین عوامل باکتریایی شامل استرپتوکوک پنومونیه (Streptococcus pneumoniae)، هموفیلوس آنفلوآنزا بدون تیپ (non-typeable Haemophilus influenzae) و موراکسلا کاتارالیس (Moraxella catarrhalis) هستند.

نقرس بیماری است که در آن سطح اسید اوریک در خون بالا است و کریستال های اسید اوریک در غضروف و بافت اطراف مفاصل، کلیه ها و پوست رسوب می کند. این رسوبات باعث التهاب می شوند که به صورت رشد ناگهانی یک مفصل متورم، قرمز، داغ و حساس به ویژه در انگشت شست (همچنین به عنوان پوداگرا) و به دنبال آن در مچ پا، مچ دست و زانو ظاهر می شود که می تواند منجر به آسیب دیدن مفصل شود. سایر علائم نقرس مزمن ندول ها (برجستگی های جامد و برجسته) به نام توفی و ​​سنگ کلیه هستند. راه های مراقبت نقرس، راه های درمن نقرس

نورالژی تری‌ژمینال (Trigeminal neuralgia) یا تیک دولورو (Tic douloureux) یک اختلال عصبی مزمن در عصب جمجمه‌ای پنجم (عصب تری‌ژمینال) است که باعث درد مشخصی در صورت می‌شود. درد مرتبط با نورالژی تری‌ژمینال معمولاً تیز، کوتاه‌مدت (از چند ثانیه تا ۲ دقیقه)، یک‌طرفه و در توزیع یک یا چند شاخه از عصب تری‌ژمینال است. با این حال، یک چهارم تا نیمی از بیماران دارای درد مداوم همراه در ناحیه عصب تری‌ژمینال هستند که به آن نورالژی تری‌ژمینال با درد مداوم همراه (که قبلاً نورالژی تری‌ژمینال نوع ۲ نامیده می‌شد) گفته می‌شود. سمت راست صورت بیشتر از سمت چپ تحت تأثیر قرار می‌گیرد. نواقص حسی و حرکتی وجود ندارند. اغلب نقطه‌ای در صورت وجود دارد که درد را تحریک می‌کند، بنابراین فعالیت‌هایی مانند اصلاح صورت، مسواک زدن یا شستن صورت می‌تواند منجر به شروع حمله درد شود. درد پاروکسیسمال تحریک‌شده تقریباً در همه بیماران گزارش می‌شود. حملات در دوره‌های زمانی رخ می‌دهند و اغلب به دنبال آن‌ها بهبودی خودبه‌خودی رخ می‌دهد. با این حال، درد معمولاً طی ماه‌ها تا سال‌ها بازمی‌گردد. بیماران با بیماری شدید ممکن است کیفیت زندگی پایینی داشته باشند و در معرض خطر بالای افکار خودکشی باشند.

میاستنی گراویس (MG) یک بیماری خودایمنی عصبی-عضلانی است که با ضعف متغیر و بدون درد در عضلات ارادی مشخص می‌شود. میاستنی گراویس خودایمنی می‌تواند به صورت چشمی یا عمومی ظاهر شود.

آرتریت سلول ژانت (Giant Cell Arteritis - GCA) نوعی واسکولیت سیستمیک است که شریان‌های متوسط تا بزرگ، از جمله آئورت و شاخه‌های خارج‌جمجمه‌ای شریان کاروتید را درگیر می‌کند. این بیماری به ندرت در افراد زیر 55 سال رخ می‌دهد و میانگین سنی شروع آن 76 سال است.

آرتریت روماتوئید (Rheumatoid arthritis یا RA) یک بیماری سیستمیک است که در حدود ۱٪ از جمعیت بالغ را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری می‌تواند در بزرگسالان در هر سنی رخ دهد، اما اوج شروع آن در سنین ۵۰ تا ۷۵ سالگی است و در زنان سه برابر شایع‌تر از مردان است. RA می‌تواند در کودکان نیز رخ دهد (همچنین به آرتریت ایدیوپاتیک جوانان (juvenile idiopathic arthritis) مراجعه کنید). علت RA ناشناخته است، اما ژن‌های متعدد و عوامل محیطی در خطر ژنتیکی آن نقش دارند. سیگار کشیدن یک عامل خطر مهم است.

بیماری لایم با تظاهرات پوستی شامل اریتم میگرانس (erythema migrans)، آکرو درماتیتیس کرونیکا آتروفیکانس (acrodermatitis chronica atrophicans) (در اروپا) و بورلیا لنفوسیتوما (Borrelia lymphocytoma)، یک بیماری التهابی واسطه‌ای سیستم ایمنی است که ناشی از عفونت با اسپیروکت بورلیا بورگدورفری سنسو لاتو (Borrelia burgdorferi sensu lato) می‌باشد. این باکتری شامل چهار گونه مختلف است: بورلیا بورگدورفری سنسو استریکتو (Borrelia burgdorferi sensu stricto)، بورلیا گارینی (Borrelia garinii)، بورلیا افزلی (Borrelia afzelii) و کاندیداتوس بورلیا مایونی (candidatus Borrelia mayonii). بیماری معمولاً با ضایعه پوستی که به آرامی گسترش می‌یابد، یعنی اریتم میگرانس (EM)، در محل نیش کنه آغاز می‌شود (بیماری موضعی اولیه).