نقرس (Gout) به دلیل اشباع اورات در مایعات بدن ایجاد می‌شود و با رسوب کریستال‌های مونو‌سدیم اورات (Monosodium Urate Crystals) در بافت‌ها همراه است. افزایش سطح اسید اوریک ممکن است ناشی از تولید بیش از حد آن از کاتابولیسم پورین یا دفع ناکافی توسط کلیه‌ها باشد. این افزایش برای ایجاد نقرس لازم است اما کافی نیست. رسوب کریستال‌های اورات در بافت‌ها منجر به التهاب و در نهایت آسیب بافتی می‌شود. شایع‌ترین محل‌های درگیر پوست و مفاصل هستند. نقرس می‌تواند به صورت آرتریت حاد نقرسی (Acute Gouty Arthritis) یا نقرس مزمن توفوسی (Chronic Tophaceous Gout) تظاهر کند. بیماران ممکن است دچار سنگ‌های کلیوی اسید اوریکی (Uric Acid Nephrolithiasis) نیز شوند.

نقرس حاد

این نوع به صورت یک مفصل دردناک، متورم، گرم و اریتماتو (قرمز) تظاهر می‌کند که معمولاً به صورت مونوآرتیکولار (Monoarticular) است. شایع‌ترین مفاصل درگیر شامل مفصل متاتارسوفالانژیال اول (First Metatarsophalangeal Joint)، مچ پا، پا و زانو هستند. درد می‌تواند بسیار ناتوان‌کننده باشد. اگر درمان نشود، حملات نقرس ممکن است روزها تا هفته‌ها ادامه یابد و به مرور زمان شدیدتر و مکررتر شوند.

نقرس مزمن توفوسی

این نوع اغلب گوش را درگیر می‌کند اما می‌تواند سایر بافت‌های نرم، ساختارهای مفصلی، بورس‌ها یا تاندون‌ها را نیز تحت تأثیر قرار دهد. ندول‌های صاف یا چند لوبه ممکن است اولسره شده و ماده‌ای شبیه گچ از آن‌ها خارج شود. به ندرت ممکن است بول‌های اورات (Urate Bullae) ایجاد شوند. در نقرس مزمن کنترل‌نشده، حملات حاد مکرر ممکن است به آرتریت مخرب و دفورمیتی مفاصل منجر شود.

عوامل خطر

نقرس عمدتاً مردان 40-50 ساله را تحت تأثیر قرار می‌دهد. عوامل خطر دیگر شامل نارسایی کلیوی، چاقی، مصرف زیاد الکل، داروها (مانند دیورتیک‌ها)، لنفوم‌ها، لوسمی‌ها، سندرم لیز تومور (Tumor Lysis Syndrome)، همولیز و همچنین تماس با سرب (مانند مصرف مشروبات غیرقانونی تقطیرشده یا "مون‌شاین" که به عنوان "نقرس زحلین" [Saturnine Gout] نیز شناخته می‌شود) هستند.

تشخیص افتراقی با هوش مصنوعی

در صورتی که ضایعه پوستی مشکوکی دارید، می توانید با هوش مصنوعی ویزیسان مشکل خود را مورد آنالیز قرار بدهید و به همراه اطلس خودمراقبتی بیماری های پوستی ویزیسان با دقت و سرعت بیشتری تصمیم گیری و اقدام کنید.