بیماری های مشابه

فشار خون ریوی یک بیماری پیچیده و چندوجهی است که یا ناشی از واسکولوپاتی اولیه شریان ریوی (primary pulmonary arterial vasculopathy) است یا به‌صورت ثانویه به دلیل بیماری‌های متابولیک، ترومبوتیک یا همودینامیک ایجاد می‌شود. این وضعیت با فشار میانگین شریان ریوی بیش از ۲۵ میلی‌متر جیوه در حالت استراحت که با کاتتریزاسیون قلب راست اندازه‌گیری می‌شود، مشخص می‌گردد. این بیماری به پنج گروه زیر تقسیم می‌شود:

سندرم هپاتوپولمونری (HPS) با هیپوکسی ناشی از شانت ریوی از طریق گشاد شدن عروق خونی در ریه‌ها (گشادشدگی عروق درون‌ریوی [IPVDs]) در بستر سیروز، فشار خون بالای پورتال (حتی در غیاب سیروز)، یا بیماری مادرزادی عروق پورتو-سیستمیک بروز می‌کند. بیماران مبتلا معمولاً دارای بیماری مزمن کبدی هستند که با فشار خون بالای پورتال پیچیده می‌شود، اگرچه علل غیرکبدی فشار خون بالای پورتال نیز می‌تواند منجر به HPS شود. در بیماران مبتلا به بیماری کبدی، به جز داشتن فشار خون بالای پورتال، هیچ عامل خطر دیگری در ایجاد HPS نقش ندارد. فشار خون بالای پورتال ممکن است منجر به آزاد شدن عوامل وازواکتیو، مانند نیتریک اکسید، شود که به گشادشدگی عروق ریوی و آنژیوژنز منجر می‌شود. این امر از طریق عدم تطابق تهویه-پرفیوژن و محدودیت انتشار اکسیژن باعث هیپوکسمی می‌شود.

آپنه انسدادی خواب (Obstructive Sleep Apnea یا OSA) یک اختلال مزمن است که با جریان ناکافی هوا در حین خواب به دلیل فروپاشی مکرر مجرای هوایی فوقانی مشخص می‌شود. این اختلال خواب مکرر می‌تواند منجر به علائم روزانه شود و ممکن است پیامدهای همودینامیک طولانی‌مدت داشته باشد. این دوره‌های تکراری ممکن است شامل آپنه (قطع جریان هوا به مدت بیش از 10 ثانیه) و/یا هیپوپنه باشند. عوامل خطر شامل چاقی و تجمع بافت در ناحیه اوروفارنکس (oropharynx) است که می‌تواند ناشی از میکروگناتیا (micrognathia)، ماکروگلوسیا (macroglossia) یا دیگر تغییرات آناتومیک باشد. تأثیر سیگار کشیدن، احتقان مزمن بینی و/یا سابقه خانوادگی در توسعه OSA نامشخص است.

در سراسر جهان محسوب می‌شود. این بیماری با انسداد مزمن جریان هوا که به طور کامل برگشت‌پذیر نیست، شناخته می‌شود و معمولاً به دلیل پاسخ التهابی غیرطبیعی در ریه‌ها به‌تدریج پیشرفت می‌کند.

آمفیزم ریوی (Pulmonary Emphysema) نوعی بیماری مزمن انسدادی ریوی (COPD) است که با از دست دادن ساختارهای دیواره آلوئولی فردی مشخص می‌شود و منجر به تشکیل آلوئول‌های بزرگ‌تر و کم‌بازده‌تر همراه با گیر افتادن هوا می‌گردد. تنگی نفس به تدریج آغاز می‌شود و ممکن است سال‌ها طول بکشد تا بیماران مبتلا به دنبال درمان باشند. دیگر علائم شامل خس‌خس سینه، سرفه، درد قفسه سینه، سیانوز (Cyanosis) و افزایش ضربان قلب است.

مسمومیت حاد با مت‌آمفتامین (methamphetamine) به عنوان یک سندرم سمپاتومیمتیک (sympathomimetic toxidrome) ظاهر می‌شود. به دلیل توانایی این ماده در آزادسازی آمین‌های بیوژنیک و ایجاد تحریک روانی-حرکتی، بیماران ممکن است با هایپرترمی (hyperthermia)، تاکی‌کاردی (tachycardia) و فشار خون بالا (hypertension) مواجه شوند. تأثیرات بر سیستم عصبی مرکزی (CNS) شامل تحریک، توهم و تشنج است. روان‌پریشی (psychosis) با مسمومیت مت‌آمفتامین بیشتر از سایر محرک‌ها مانند کوکائین رخ می‌دهد. مسمومیت قلبی‌عروقی می‌تواند با دیس‌ریتمی‌ها (dysrhythmias)، انفارکتوس حاد میوکارد (acute myocardial infarction)، جداشدگی آئورت (aortic dissection) و سندرم زجر تنفسی حاد (ARDS) ظاهر شود. رابدومیولیز (rhabdomyolysis) و نارسایی حاد کلیه نیز از عوارض احتمالی مسمومیت هستند.

پنومونیت ناشی از پرتو به التهاب ریه‌ها پس از پرتو‌درمانی برای بدخیمی‌ها در آن ناحیه اطلاق می‌شود. خطر ابتلا به این عارضه با میزان پرتوی استفاده شده، اندازه بخشی از ریه(ها) که تحت درمان قرار گرفته‌اند، و همچنین مصرف همزمان داروهای شیمی‌درمانی نظیر بلیومایسین (bleomycin)، سیکلوفسفامید (cyclophosphamide)، و کارموستین (carmustine) افزایش می‌یابد. علائم شایع شامل سرفه، تنگی نفس (dyspnea)، تب و درد قفسه سینه می‌باشد. درمان این عارضه شامل استفاده از گلوکوکورتیکوئیدها (glucocorticoids) است.

تنگی دهانه دریچه میترال معمولاً به دلیل بیماری قلبی روماتیسمی (Rheumatic Heart Disease) ایجاد می‌شود. سایر علل احتمالی شامل کلسیفیکاسیون سنگین حلقه میترال (Mitral Annular Calcification) و تنگی مادرزادی دریچه میترال (Congenital Mitral Stenosis) هستند. بیماران معمولاً با فیبریلاسیون دهلیزی (Atrial Fibrillation) و/یا نارسایی قلبی احتقانی (Congestive Heart Failure) مراجعه می‌کنند. سایر علائم و نشانه‌های شایع شامل سرفه، عفونت‌های مکرر تنفسی، تنگی نفس در اثر فعالیت (Exertional Dyspnea)، هموپتیزی (Hemoptysis)، خس‌خس سینه (Wheezing)، اورتوپنه (Orthopnea)، ادم (Edema)، تاکی‌کاردی (Tachycardia) و سوفل قلبی (Heart Murmur) هستند. این بیماری می‌تواند به‌تدریج به حوادث ترومبوآمبولیک (Thromboembolic Events)، فشار خون ریوی (Pulmonary Hypertension)، هیپرتروفی بطن راست (Right Ventricular Hypertrophy)، نارسایی قلبی سمت راست (Right-Sided Heart Failure)، درد قفسه سینه (Chest Pain) و اندوکاردیت عفونی (Infective Endocarditis) منجر شود. بزرگسالان ممکن است بدون علائم باشند، اما شروع علائم در بزرگسالان معمولاً بین ۲۰ تا ۵۰ سالگی رخ می‌دهد. نوزادان ممکن است در زمان تولد یا در دو سال اول زندگی علائم را تجربه کنند.

کمبود آلفا-۱ آنتی‌تریپسین یک اختلال ارثی است که با سطوح پایین یا فعالیت کاهش‌یافته پروتئین آلفا-۱ آنتی‌تریپسین (AAT) شناخته می‌شود.

نارسایی حاد قلبی جبران‌ناپذیر (ADHF) در بیمار در وضعیت بحرانی:

آسم یک بیماری ناهمگون است که با التهاب مزمن مجاری هوایی و حساسیت بیش از حد به محرک‌های متعدد تشدید‌کننده مشخص می‌شود. در حالی که یک بیماری مزمن است، آسم به طور کلی یک بیماری متناوب با تشدید‌های حاد است که با دوره‌های بدون علائم متناوب است. در موارد شدید، برخی از بیماران ممکن است به طور روزانه علائمی از انسداد مجاری هوایی را تجربه کنند.