بیماری های مشابه

هیپرپاراتیروئیدی اولیه به معنای فعالیت بیش از حد غدد پاراتیروئید است که منجر به تولید بیش از حد هورمون پاراتیروئید (Parathyroid Hormone - PTH) می‌شود و باعث افزایش سطح کلسیم خون (هایپرکلسمی - Hypercalcemia) می‌گردد. علل PHPT شامل آدنومای پاراتیروئید، هیپرپلازی پاراتیروئید و در موارد نادر، کارسینومای پاراتیروئید است. آدنومای پاراتیروئید یک تومور خوش‌خیم است که با تکثیر سلول‌های پاراتیروئید، معمولاً به صورت یک ندول درون غده پاراتیروئید مشخص می‌شود.

هیپرتیروئیدیسم (Hyperthyroidism) شامل مجموعه‌ای از اختلالات غدد درون‌ریز است که ناشی از فعالیت بیش از حد غده تیروئید یا تحریک‌کننده‌های تیروئیدی در خون می‌باشد. این وضعیت می‌تواند منجر به تیروتوکسیکوز (Thyrotoxicosis) شود که پیامد افزایش بیش از حد هورمون‌های تیروئید است.

فئوکروموسیتوما (Pheochromocytoma) یک نئوپلاسم نادر مترشحه کاته‌کولامین با منشاء آدرنال است؛ وقتی که این تومور خارج از غده آدرنال باشد، به آن پاراگانگلیوما (Paraganglioma) گفته می‌شود. فئوکروموسیتوما به عنوان "بزرگترین تقلیدگر" شناخته می‌شود، زیرا علائم بالینی آن شباهت زیادی به بسیاری از شرایط دیگر دارد. تا ۱۵٪ از بیماران ممکن است بدون علائم باشند. شایع‌ترین علائم شامل فشار خون بالا (Hypertension) (از جمله فشار خون ناپایدار)، تپش قلب، تعریق زیاد، سردرد شدید، لرزش، رنگ‌پریدگی و تنگی نفس است. علائم غیرمعمول شامل اضطراب، درد شکم، تهوع، استفراغ، یبوست، بی‌خوابی و کاهش وزن است. شیوع فئوکروموسیتوما در بیماران مبتلا به فشار خون کمتر از ۰.۲٪ است. به ندرت، پاراگانگلیوما ممکن است در قلب رخ دهد. عوارض قلبی عروقی ناشی از افزایش کاته‌کولامین نادر است اما می‌تواند به کاردیومیوپاتی استرسی منجر شود. علائم بالینی با دوره کوتاه مدت علائم (مانند ۱۵-۲۰ دقیقه) که ممکن است چندین بار در روز تکرار شود، مشخص می‌شود. فعالیت بدنی (ورزش متوسط تا شدید) یا حرکات روده ممکن است علائم را تحریک کند. گاهی اوقات فئوکروموسیتوما به طور تصادفی در طی بررسی‌ها کشف می‌شود.

سندرم شیر-قلیایی (Milk-alkali syndrome) یکی از علل نادر هیپرکلسمی (hypercalcemia) است که ناشی از مصرف بیش از حد کلسیم و قلیای قابل جذب می‌باشد. بیماران با سه‌گانه‌ی هیپرکلسمی، اختلال کلیوی و آلکالوز متابولیک (metabolic alkalosis) مراجعه می‌کنند. در ۲۰ سال گذشته، بیمارستان‌ها شاهد افزایش موارد ناشی از درمان با کربنات کلسیم بوده‌اند. بیشتر بیماران زنانی هستند که دچار پوکی استخوان (osteoporosis) هستند. عوامل خطر دیگر شامل سن بالا، برخی داروها (دیورتیک‌های تیازیدی، مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین [ACE]، بلوک‌کننده‌های گیرنده آنژیوتانسین و NSAIDs)، بیماری مزمن کلیوی، دیالیز، بارداری و جویدن فوفل (betel nut) می‌باشند. مصرف بیش از حد ممکن است به دلیل اثرات تجمعی باشد.

این اختلال ژنتیکی (وراثت اتوزومال غالب با نفوذپذیری بالا) باعث اختلال در حسگرهای کلسیم شده و منجر به ترشح نامناسب هورمون پاراتیروئید (PTH) می‌شود، حتی با وجود سطوح طبیعی یا کمی افزایش یافته کلسیم سرم. جهش غیرفعال‌کننده بر گیرنده‌های حسگر کلسیم در کلیه تأثیر می‌گذارد و منجر به افزایش بازجذب توبولی کلسیم و منیزیم می‌شود. افراد مبتلا معمولاً با هیپرکلسمی بدون علامت با سطوح طبیعی یا کمی افزایش یافته PTH و همچنین هیپرمنیزمی ظاهر می‌شوند. این اختلال می‌تواند با اندازه‌گیری دفع کلسیم در ادرار از هیپرپاراتیروئیدیسم واقعی متمایز شود. در هیپرکلسمی خانوادگی همراه با هیپوکلسیوری، دفع کلسیم ادرار کاهش یافته است، در حالی که در هیپرپاراتیروئیدیسم، دفع کلسیم ادرار افزایش می‌یابد.

سارکوئیدوز یک اختلال سیستمیک است که به‌وسیلۀ سیستم ایمنی واسطه‌گری شده و با تشکیل گرانولوم در اندام‌های درگیر، به‌ویژه پارانشیم ریه و پوست مشخص می‌شود. عامل محرک سیستم ایمنی ناشناخته باقی مانده است و فرضیات مختلفی از جمله عوامل خودایمنی، عفونی و محیطی را شامل می‌شود. استعدادهای ژنتیکی مرتبط با اجزای پاسخ التهابی وجود دارد و سابقه خانوادگی این بیماری خطر ابتلا را افزایش می‌دهد. این بیماری در تمامی سنین، نژادها و قومیت‌ها مشاهده می‌شود، اما بیشترین شیوع آن در مردان بین 30 تا 50 سال و در زنان بین 50 تا 60 سال است و در زنان اندکی شایع‌تر است. بیماری پوستی اغلب اولین علامت سارکوئیدوز سیستمیک است.

سل (TB) به عفونت با ارگانیسم‌های کمپلکس مایکوباکتریوم توبرکلوزیس (Mycobacterium tuberculosis complex) اشاره دارد که شامل مایکوباکتریوم توبرکلوزیس (Mycobacterium tuberculosis)، مایکوباکتریوم آفریکانوم (Mycobacterium africanum) و مایکوباکتریوم بویس (Mycobacterium bovis) می‌شود. سل همچنان یک نگرانی عمده در حوزه بهداشت جهانی است و به همراه اچ‌آی‌وی (HIV) یکی از علل اصلی مرگ و میر ناشی از بیماری‌های عفونی است. این خلاصه بیشتر به سل ریوی می‌پردازد. سل گوارشی و سل پوستی به‌طور جداگانه مورد بررسی قرار می‌گیرند.

• تأمین مجدد مایعات از طریق وریدی (معمولاً نرمال سالین یا محلول لاکتات رینگر) و در صورت لزوم به صورت خوراکی.

بیماری آدیسون نامی است که به نارسایی اولیه غده فوق‌کلیوی (primary adrenal insufficiency) ناشی از اختلال عملکرد غدد فوق‌کلیوی داده شده است. این بیماری معمولاً افراد بین سنین ۳۰ تا ۵۰ سال را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما می‌تواند در هر سنی رخ دهد.

نارسایی ثانویه آدرنال به‌عنوان کاهش هورمون‌های قشر آدرنال به دلیل اختلال در عملکرد هیپوتالاموس یا غده هیپوفیز، و نه به‌خاطر اختلال در خود غده آدرنال، شناخته می‌شود. هورمون آزادکننده کورتیکوتروپین (Corticotropin-releasing hormone یا CRH) که از هیپوتالاموس ترشح می‌شود، باعث تحریک آزادسازی هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک (Adrenocorticotropic hormone یا ACTH) از هیپوفیز قدامی می‌شود. ACTH تولید گلوکوکورتیکوئیدها را در قشر آدرنال تحریک می‌کند. در نارسایی ثانویه آدرنال، کمبود ACTH وجود دارد که محور هیپوتالاموسی-هیپوفیزی-آدرنال را مختل کرده و باعث کاهش تولید کورتیکواستروئیدها می‌شود.