سندرم شیر-قلیایی (Milk-alkali syndrome) یکی از علل نادر هیپرکلسمی (hypercalcemia) است که ناشی از مصرف بیش از حد کلسیم و قلیای قابل جذب می‌باشد. بیماران با سه‌گانه‌ی هیپرکلسمی، اختلال کلیوی و آلکالوز متابولیک (metabolic alkalosis) مراجعه می‌کنند. در ۲۰ سال گذشته، بیمارستان‌ها شاهد افزایش موارد ناشی از درمان با کربنات کلسیم بوده‌اند. بیشتر بیماران زنانی هستند که دچار پوکی استخوان (osteoporosis) هستند. عوامل خطر دیگر شامل سن بالا، برخی داروها (دیورتیک‌های تیازیدی، مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین [ACE]، بلوک‌کننده‌های گیرنده آنژیوتانسین و NSAIDs)، بیماری مزمن کلیوی، دیالیز، بارداری و جویدن فوفل (betel nut) می‌باشند. مصرف بیش از حد ممکن است به دلیل اثرات تجمعی باشد.

بسیاری از بیماران بدون علامت هستند یا ممکن است با علائمی مرتبط با هیپرکلسمی مانند تهوع، ضعف، خارش، بی‌اشتهایی، خستگی، سردرد، تغییر وضعیت ذهنی، درد عضلانی و بی‌خوابی مراجعه کنند. نتایج آزمایشگاهی ممکن است هیپوفسفاتمی (hypophosphatemia) و هیپومنیزمی (hypomagnesemia) را نشان دهد.

درمان شامل حذف منبع اضافی کلسیم و درمان با دیورتیک‌های غیرتیازیدی و محلول نمکی ایزوتونیک (isotonic saline) است.