بیماری های مشابه

آکرومگالی یک وضعیت نادر است که به دلیل تولید بیش از حد هورمون رشد (Growth Hormone - GH) توسط غده هیپوفیز رخ می‌دهد. این بیماری بر بزرگسالان پس از بسته شدن صفحات رشد استخوان‌های بلند تأثیر می‌گذارد. حضور افزایش یافته GH منجر به تحریک یک مشتق کبدی به نام فاکتور رشد شبه‌انسولینی ۱ (Insulin-like Growth Factor 1 - IGF-1) می‌شود که باعث بزرگ شدن بافت‌ها و اندام‌ها می‌گردد.

سندرم کلاین‌فلتر (Klinefelter syndrome) شایع‌ترین اختلال کروموزوم‌های جنسی و یکی از علل شایع هیپوگنادیسم اولیه (primary hypogonadism) است. این سندرم مادرزادی در مردانی که حداقل یک کروموزوم X اضافی دارند، مشاهده می‌شود. اگرچه در بیشتر موارد، کاریوتیپ 47,XXY عامل این بیماری است، اما کاریوتیپ‌های دیگری نیز شناسایی شده‌اند. حضور کروموزوم X اضافی باعث اختلال در عملکرد بیضه و بروز ویژگی‌های بالینی دیگر می‌شود که شامل علائم و نشانه‌های کمبود آندروژن، افزایش قد و ناهنجاری‌های روانی-اجتماعی است. بیان فنوتیپی (phenotypical expression) در این بیماری متغیر است و تصور می‌شود که این وضعیت کمتر تشخیص داده می‌شود، به‌طوری که تنها 40 درصد از موارد گزارش می‌شود. قابل توجه است که سندرم کلاین‌فلتر با افزایش مرگ‌ومیر و بیماری‌زایی ناشی از انواع همبودی‌ها (co-morbidities) همراه است.

ژنیکوماستی (Gynecomastia)، بزرگ‌شدن بافت پستان، می‌تواند یک پدیده فیزیولوژیک طبیعی باشد یا ناشی از یک وضعیت بیماری یا مصرف دارو باشد. این وضعیت در پسران نوجوان نسبتاً شایع است.

تومور بدخیم بیضه (testis) که ممکن است یک یا هر دو بیضه را درگیر کند، در اغلب موارد (95%) منشاء سلول‌های زایا (germ cell) دارد و ممکن است به عنوان سرطان اولیه یا متاستاتیک تشخیص داده شود. علائم شایع شامل تورم بدون درد، توده قابل لمس یا بزرگ شدن بیضه، درد بیضه (orchidalgia)، خستگی و ناباروری است. علائم دیگر ممکن است شامل درد پهلو و احساس سنگینی یا درد مبهم در ناحیه شکم باشد. بیمارانی که بیماری متاستاتیک دارند، بسته به محل متاستاز، ممکن است علائمی مانند علائم گوارشی (GI) شامل تهوع، استفراغ، خونریزی گوارشی، بی‌اشتهایی، ادم اندام‌ها، درد استخوان، درد پشت، ناهنجاری‌های سیستم عصبی مرکزی، سرفه، تنگی نفس یا توده گردنی داشته باشند. بیمارانی که کریپتورکیدیسم (cryptorchidism) دارند، در معرض خطر بیشتری برای سرطان بیضه هستند.

سرطان تخمدان عمدتاً به نوعی سرطان اشاره دارد که از لایه اپیتلیال تخمدان منشأ می‌گیرد، اگرچه بدخیمی‌های استرومایی یا سلول‌های زایای تخمدان نیز ممکن است رخ دهد. سرطان اپیتلیال تخمدان ارتباط نزدیکی با سرطان‌های لوله فالوپ و صفاق اولیه دارد، هم از نظر نحوه توسعه و هم از نظر رفتار.

کارسینوم قشر آدرنال (adrenocortical carcinoma) یک تومور بدخیم نادر قشر غده فوق کلیوی است که شیوع آن در حدود یک مورد در هر یک میلیون بزرگسال می‌باشد. این تومور معمولاً به صورت یک‌طرفه بوده و ممکن است شکل نامنظم داشته باشد. کارسینوم‌های آدرنال ممکن است به صورت اتفاقی در تصویربرداری‌ها کشف شوند یا پس از بروز علائم اختلالات غدد درون‌ریز (endocrine dysfunction) در بیمار، مانند پرکاری کورتیزول (hypercortisolism) یا ویریلیزاسیون (virilization) شناسایی شوند. حدود نیمی از کارسینوم‌های آدرنال هورمون تولید نمی‌کنند، در حالی که نیمی دیگر ترکیبی از هورمون‌های معمول قشر آدرنال را تولید می‌کنند.

هموکروماتوز ارثی (HH) یک اختلال ژنتیکی ناشی از تجمع بیش از حد آهن است. در شکل کلاسیک این بیماری، جهش C282Y در ژن HFE باعث افزایش نامناسب جذب آهن از دوازدهه (duodenum) می‌شود. دیگر اشکال HH شامل جهش‌هایی در مولکول‌های مختلفی است که هموستاز آهن را تنظیم می‌کنند. اگرچه معمولاً این بیماری به صورت اتوزومال مغلوب (autosomal recessive) است، اما یک شکل اتوزومال غالب (autosomal dominant) آن به دلیل جهش در ژن فروپورتین (ferroportin) ایجاد می‌شود.

هیپوتیروئیدیسم به کاهش هورمون تیروئید ناشی از نقصی در هر بخشی از محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-تیروئید (Hypothalamic-Pituitary Axis یا HPA) گفته می‌شود.

هیپرتیروئیدیسم (Hyperthyroidism) شامل مجموعه‌ای از اختلالات غدد درون‌ریز است که ناشی از فعالیت بیش از حد غده تیروئید یا تحریک‌کننده‌های تیروئیدی در خون می‌باشد. این وضعیت می‌تواند منجر به تیروتوکسیکوز (Thyrotoxicosis) شود که پیامد افزایش بیش از حد هورمون‌های تیروئید است.

سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) یک اختلال نسبتاً شایع غدد درون‌ریز است که ۴٪ تا ۶٪ از زنان در سنین باروری را تحت تأثیر قرار می‌دهد و در تمام نژادها و قومیت‌ها مشاهده می‌شود.