بیماری های مشابه

کهیر یک اختلال پوستی است که با بروز برآمدگی‌های پوستی (کهیر) و یا آنژیوادم، یا هر دو مشخص می‌شود. علت آن آزاد شدن هیستامین و دیگر مواد وازواکتیو از ماست‌سل‌ها (mast cells) است. زمانی که تورم سطحی باشد، کهیر ظاهر می‌شود و زمانی که تورم عمیق‌تر باشد، آنژیوادم رخ می‌دهد.

کهیر فیزیکی (Physical urticaria) یک زیرمجموعه از کهیر مزمن است که توسط محرک‌های فیزیکی خارجی ایجاد می‌شود. در تمامی انواع کهیر فیزیکی، مناطقی از پوست که در معرض محرک قرار می‌گیرند، واکنش نشان داده و کهیر (wheals) و/یا آنژیوادم (angioedema) تشکیل می‌دهند. به طور معمول، واکنش‌ها به نواحی در معرض محدود می‌شوند؛ اما در برخی بیماران ممکن است واکنش عمومی‌تر ایجاد شود. پاتوژنز بر اساس دگرانولاسیون سلول‌های ماست (mast cell degranulation) استوار است. روش دقیق تحریک این پاسخ پاتوفیزیولوژیک در بین زیرگونه‌ها متفاوت است.

بروز چندشکلی نوری (Polymorphous Light Eruption یا PMLE) یک اختلال پوستی شایع اکتسابی است که با واکنش پاتولوژیک به اشعه ماوراء بنفش (UVR) مشخص می‌شود. پاپول‌های اریتماتوز، وزیکول‌ها و پلاک‌ها (به همین دلیل نام "چندشکلی" به آن داده شده است) چند دقیقه تا چند ساعت پس از مواجهه با اشعه ماوراء بنفش، مانند نور خورشید یا تخت‌های برنزه، ظاهر می‌شوند. این بروز اغلب خارش‌دار، بدون ایجاد زخم و در نواحی در معرض نور است. حملات بیشتر در ماه‌های بهار و اوایل تابستان، به ویژه پس از اولین مواجهه با نور خورشید در فصل، رخ می‌دهند و در زمستان ناپدید می‌شوند. علائم سیستمیک (مانند تب، بی‌حالی، سردرد، میالژی‌ها و آرتالژی‌ها) معمولاً غایب هستند. اگرچه بروز ممکن است تا چند هفته ادامه داشته باشد، اما اکثر موارد در عرض چند روز برطرف می‌شوند.

پروتوپورفیری اریتروپوئتیک (Erythropoietic protoporphyria یا EPP) یک نقص ژنتیکی در آنزیم فروکلاتاز (ferrochelatase) است که مرحله نهایی مسیر بیوسنتز هم (heme) را کاتالیز می‌کند؛ جایی که هم از آهن و پروتوپورفیرین IX (protoporphyrin IX) سنتز می‌شود.

پورفیریاها (Porphyrias) گروهی از بیماری‌ها هستند که از نقص یا اختلال در آنزیم‌های درگیر در ساخت هم (heme) ناشی می‌شوند. چندین نوع پورفیریا دارای ویژگی‌های پوستی هستند. پورفیریاهای با ویژگی‌های پوستی تاولی شامل پورفیریای پوستی تأخیری (Porphyria Cutanea Tarda - PCT) و پورفیریای هپاتواریتروپوئتیک می‌شوند. پورفیریاهای با ویژگی‌های پوستی غیرتاولی شامل پروتوپورفیریای اریتروپوئتیک و پروتوپورفیریای وابسته به X می‌باشند. پورفیریاهایی که می‌توانند هم ویژگی‌های پوستی تاولی و هم حملات حاد نوروویسرال داشته باشند شامل پورفیریای کوپروارثی (Hereditary Coproporphyria) و پورفیریای واریگیت (Variegate Porphyria - VP) هستند. پورفیریاهایی که فقط علائم نوروویسرال بدون یافته‌های پوستی دارند شامل پورفیریای حاد متناوب (Acute Intermittent Porphyria) و پورفیریای نقص دلتاآمینولولینیک اسید دهیدراتاز (Delta-Aminolevulinic Acid Dehydratase Deficiency Porphyria) می‌شوند.

این خلاصه به بررسی لوپوس اریتماتوز سیستمیک در کودکان می‌پردازد. لوپوس نوزادی به صورت جداگانه مورد بررسی قرار گرفته است.

در کودکان، ضایعات پوستی لوپوس اریتماتوز (lupus erythematosus) به دو نوع خاص و غیرخاص طبقه‌بندی می‌شوند. سه زیرگروه اصلی خاص بر اساس مورفولوژی، توزیع، مزمن بودن، ارتباط با لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) و ویژگی‌های بافت‌شناسی، از جمله مکان و عمق نفوذ التهاب وجود دارد. این زیرگروه‌ها به شرح زیر هستند:

لوپوس اریتماتوز تومید (Tumid Lupus Erythematosus - TLE) نوعی نادر از لوپوس اریتماتوز پوستی مزمن است. بیماران معمولاً با پاپول‌ها و پلاک‌های بدون علامت، ادماتوز (edematous) و اریتماتوز (erythematous) که سطح آن‌ها تغییر نکرده است، به پزشک مراجعه می‌کنند. این ضایعات عمدتاً در ناحیه تنه، صورت و گردن مشاهده می‌شوند. حساسیت به نور (Photosensitivity) یکی از ویژگی‌های بارز این بیماری است: ضایعات اغلب به‌دلیل قرار گرفتن در معرض نور ماوراء بنفش (UV) ایجاد می‌شوند. با این حال، ضایعات TLE ممکن است در پوست‌هایی که در معرض نور خورشید قرار نگرفته‌اند نیز ظاهر شوند. TLE بسیاری از ویژگی‌ها را با موکینوز اریتماتوز شبکه‌ای (Reticular Erythematous Mucinosis - REM) به اشتراک می‌گذارد، تا جایی که بسیاری از متخصصان این دو را به‌عنوان موجودیت‌های مرتبط در نظر می‌گیرند. با این حال، ضایعات REM تمایل به داشتن ظاهری شبکه‌ای دارند که این ویژگی، آن را از TLE متمایز می‌کند.

حساسیت‌زایی نوری ناشی از دارو می‌تواند به دو نوع واکنش تقسیم شود: فتوتوکسیک (phototoxic) و فوتوآلرژیک (photoallergic).

حساسیت نوری القاشده توسط دارو می‌تواند به دو نوع واکنش تقسیم شود: فوتوتوکسیک و فوتوآلرژیک.