بروز چندشکلی نوری (Polymorphous Light Eruption یا PMLE) یک اختلال پوستی شایع اکتسابی است که با واکنش پاتولوژیک به اشعه ماوراء بنفش (UVR) مشخص میشود. پاپولهای اریتماتوز، وزیکولها و پلاکها (به همین دلیل نام "چندشکلی" به آن داده شده است) چند دقیقه تا چند ساعت پس از مواجهه با اشعه ماوراء بنفش، مانند نور خورشید یا تختهای برنزه، ظاهر میشوند. این بروز اغلب خارشدار، بدون ایجاد زخم و در نواحی در معرض نور است. حملات بیشتر در ماههای بهار و اوایل تابستان، به ویژه پس از اولین مواجهه با نور خورشید در فصل، رخ میدهند و در زمستان ناپدید میشوند. علائم سیستمیک (مانند تب، بیحالی، سردرد، میالژیها و آرتالژیها) معمولاً غایب هستند. اگرچه بروز ممکن است تا چند هفته ادامه داشته باشد، اما اکثر موارد در عرض چند روز برطرف میشوند.
PMLE بیشتر در زنان با نوع پوست روشن و در سنین ۲۰ تا ۳۰ سال دیده میشود، اما میتواند در تمامی جنسیتها، سنین و قومیتها رخ دهد. در سراسر جهان، شیوع این بیماری بین ۱۰٪ تا ۲۰٪ تخمین زده شده است، با نرخ بالاتر در ارتفاعات بالاتر و در کشورهای غربی. در یک مطالعه در سال ۲۰۲۳ بر روی ۸۴۴ بیمار، بخش قابلتوجهی از افراد دارای نوع پوست تیرهتر بودند و مطالعات بیشتری برای روشن کردن شیوع در پوستهای تیرهتر مورد نیاز است.
علتشناسی PMLE بهخوبی درک نشده است. یک نظریه این است که اشعه ماوراء بنفش آنتیژنها را در پوست بیماران PMLE تغییر میدهد تا آنها را ایمونوژنیک کند. همچنین دادههایی وجود دارد که نشان میدهد PMLE شامل یک واکنش حساسیتی نوع چهارم با تأخیر است. طیف عملکردی برای PMLE در بیشتر موارد UVA است، اما UVB و هر دو UVA و UVB نیز ممکن است واکنش را تحریک کنند. مطالعات اخیر نشان دادهاند که PMLE با جهشهایی در ژنهای NOD2 و TLR5 مرتبط است.
اگرچه این وضعیت بهطور مکرر عود میکند، تمایل به توسعه PMLE و شدت بروز آن با مواجهه مکرر با نور خورشید کاهش مییابد. این پدیده "سختشدن" نامیده میشود. با گذشت تابستان، مشاهده شده است که بروزهای جدید کاهش مییابد. فوتوتراپی پیشگیرانه این مفهوم سختشدن یا تحمل را حمایت میکند.
با وجود تنوع در ارائهها، بیماران فردی تمایل دارند در هر اپیزود همان علائم بالینی را تجربه کنند.