بیماری های مشابه

نیروی محوری که باعث خم شدن مفصل بین‌بند انگشت (DIP) در حالی که در حالت کشیده است می‌شود، هایپراکستنشن (hyperextension) مفصل DIP، یا بریدگی در قسمت پشتی انگشت. هر یک از این موارد می‌تواند به پارگی تاندون اکستانسور مشترک منجر شود، با یا بدون شکستگی آولژن (avulsion) فالانژ دیستال.

**آسیب جرسی (Jersey finger)** که اغلب در اروپا و استرالیا به عنوان آسیب راگبی شناخته می‌شود، به جدا شدن تاندون عضله فلکسور دیژیتوروم پروفوندو (Flexor Digitorum Profundus یا FDP) از محل اتصال دیستال آن به قسمت ولار فالانکس دیستال اشاره دارد. این آسیب معمولاً زمانی رخ می‌دهد که تاندون FDP در حال انقباض کامل مفصل بین‌فالانژی دیستال (Distal Interphalangeal یا DIP) است، اما فالانکس دیستال به سمت اکستنشن فشرده می‌شود.

بیمار معمولی که دچار آسیب تاندون اکستانسور (extensor tendon) شده است، معمولاً مردی است که به‌دنبال ترومای نافذ در اندام فوقانی، به‌ویژه در دست غالب خود، دچار نقص در اکستانسیون شده است. بریدگی‌های تاندون اکستانسور عمدتاً توسط اشیاء تیز ایجاد می‌شود و به‌دنبال آن حوادث ناشی از اره قرار می‌گیرد. صدمات ناشی از اره و خردشدگی بیشتر با شکستگی‌ها همراه هستند که در حدود ۵۵٪ موارد مشاهده می‌شوند.

• بریدگی‌های ولار (volar lacerations) در ناحیه مچ، کف دست و انگشتان. تروماهای نفوذی دست ۱۰٪ از تمام مراجعه‌های بخش اورژانس (ED) را تشکیل می‌دهند و بیش از ۸۰٪ از آسیب‌های دست که به اورژانس مراجعه می‌کنند، شامل نقص‌های بافت نرم هستند.

علل و مکانیسم‌های معمول آسیب: آسیب به رباط کلترال اولنار (Ulnar Collateral Ligament یا UCL) در مفصل متاکارپوفالانژیال (Metacarpophalangeal یا MP) شست یکی از شایع‌ترین آسیب‌های رباطی شست است، به طوری که تخمین زده می‌شود سالانه 50 نفر در هر 100,000 نفر به این آسیب مبتلا شوند. رباط UCL در امتداد مرز اولنار مفصل MP شست قرار دارد و به همراه رباط کمکی UCL، یکی از تثبیت‌کننده‌های اصلی شست در هنگام گرفتن و فشردن است. ناپایداری می‌تواند ناشی از تروما حاد، عدم تشخیص یا درمان مناسب آسیب حاد، یا فشار مزمن و تکراری بر روی رباط باشد و بنابراین می‌تواند به صورت ناپایداری حاد یا مزمن (که به ترتیب به نام "شست اسکی‌باز" و "شست شکارچی" شناخته می‌شود) بروز کند. بنابراین، تاریخچه دقیق و معاینه فیزیکی برای تشخیص ضروری است.

پارگی باند ساجیتال (sagittal band rupture)، که گاهی به عنوان "آسیب کک‌پران" یا "مشت‌زن" نیز شناخته می‌شود، یک آسیب نادر است. انگشت میانی بیشتر از سایر انگشتان در معرض آسیب قرار دارد. در مبارزان آماتور، این آسیب بیشتر در انگشت حلقه و انگشت کوچک به دلیل تکنیک ضعیف مشت‌زنی رخ می‌دهد. در مبارزان حرفه‌ای، آسیب معمولاً در انگشت اشاره و انگشت میانی اتفاق می‌افتد.

*علل / مکانیسم معمول آسیب:* شکستگی‌های متاکارپال (MC) معمولاً ناشی از ضربه مستقیم به دست (مانند مشت زدن به دیوار) یا آسیب چرخشی با بار محوری است. همچنین می‌توانند در تروماهای با انرژی بالا مانند تصادفات اتومبیل رخ دهند.

دررفتگی‌های فالانژ (Phalanx dislocations) از جمله آسیب‌های رایج در ورزش و محیط کار هستند. کاهش سریع این آسیب‌ها می‌تواند بازگشت سریع به ورزش و/یا کار را امکان‌پذیر کند. به دلیل آناتومی پیچیده و عملکرد دست، حتی آسیب‌های جزئی نیز باید با دقت درمان شوند زیرا خطر کاهش عملکرد و تأثیر آن بر زندگی روزمره وجود دارد. دررفتگی‌ها ممکن است در مفاصل متاکارپوفالانژیال (MCP)، اینترفالانژیال پروگزیمال (PIP) یا اینترفالانژیال دیستال (DIP) رخ دهند. این دررفتگی‌ها ممکن است در صفحه‌های پشتی، ولاری یا جانبی رخ دهند که با جابجایی استخوان دیستال بر روی استخوان پروگزیمال‌تر توصیف می‌شود.