علل / مکانیسم‌های معمول آسیب:
دررفتگی‌های فالانژ (Phalanx dislocations) از جمله آسیب‌های رایج در ورزش و محیط کار هستند. کاهش سریع این آسیب‌ها می‌تواند بازگشت سریع به ورزش و/یا کار را امکان‌پذیر کند. به دلیل آناتومی پیچیده و عملکرد دست، حتی آسیب‌های جزئی نیز باید با دقت درمان شوند زیرا خطر کاهش عملکرد و تأثیر آن بر زندگی روزمره وجود دارد. دررفتگی‌ها ممکن است در مفاصل متاکارپوفالانژیال (MCP)، اینترفالانژیال پروگزیمال (PIP) یا اینترفالانژیال دیستال (DIP) رخ دهند. این دررفتگی‌ها ممکن است در صفحه‌های پشتی، ولاری یا جانبی رخ دهند که با جابجایی استخوان دیستال بر روی استخوان پروگزیمال‌تر توصیف می‌شود.
دررفتگی‌های مفاصل پشتی به دلیل بارگذاری محوری بر روی مفصل همراه با هایپراکستنشن رخ می‌دهند. پس از رسیدن به بلوغ اسکلتی، دررفتگی‌های پشتی مفصل PIP که در آن فالانژ میانی به طور پشتی بر روی فالانژ پروگزیمال جابجا می‌شود، رایج‌ترین آسیب اسکلتی دست هستند. این آسیب‌ها معمولاً بر روی انگشت کوچک (۲۶٪) و انگشت حلقه (۲۲٪) رخ می‌دهند. دررفتگی‌های پشتی مفصل DIP معمولاً از طریق آسیب‌های تروماتیک یا ورزشی رخ می‌دهند و اغلب با آسیب بافت نرم و/یا شکستگی‌ها همراه هستند. آن‌ها اغلب به دلیل شکستگی‌های کندگی فلکسور دیجیتوروم پروفوندو (flexor digitorum profundus avulsion fractures) که به طور معمول به عنوان انگشت جرسی (Jersey finger) شناخته می‌شود، رخ می‌دهند.
دررفتگی‌های ولاری زمانی رخ می‌دهند که نیروهای پشتی، میانی و جانبی لیگامان‌های کولترال و صفحه ولاری را کشش می‌دهند. دررفتگی‌های ولاری نادرتر هستند، اما عدم درمان سریع می‌تواند به گیر افتادن کندیل فالانژ پروگزیمال منجر شود. دررفتگی‌های مفصل MCP معمولاً به دلیل هایپراکستنشن مفصل با پارگی بعدی صفحه ولاری رخ می‌دهند. این آسیب بیشتر در انگشت شست اتفاق می‌افتد به دلیل افزایش تحرک مفصل. حتی دررفتگی‌های به ظاهر جزئی مفصل می‌توانند به درد طولانی‌مدت، اختلال عملکرد مفصل و توسعه چسبندگی منجر شوند، بنابراین باید با دقت مدیریت شوند.
شیوع:
برآورد می‌شود که سالانه ۳۵۰۰۰ دررفتگی انگشت رخ می‌دهد. بیماران سیاه‌پوست در مقایسه با جمعیت سفیدپوست و اسپانیایی‌تبار، خطر قابل توجهی بالاتری برای دررفتگی انگشت دارند، با نسبت وقوع به ترتیب ۲.۱۷ و ۳.۴۲.
- سن: میانگین سنی آسیب ۲۱ سال است، به طوری که بیش از ۴۰٪ از کل دررفتگی‌های انگشت در بیماران ۱۰ تا ۱۹ ساله رخ می‌دهند. تقریباً ۷۰٪ از این آسیب‌ها به فعالیت‌های ورزشی یا تفریحی دیگر مربوط می‌شوند.
- جنسیت: بیش از ۷۵٪ از موارد در بیماران مرد رخ می‌دهند.