علل / مکانیسم معمول آسیب: شکستگی‌های متاکارپال (MC) معمولاً ناشی از ضربه مستقیم به دست (مانند مشت زدن به دیوار) یا آسیب چرخشی با بار محوری است. همچنین می‌توانند در تروماهای با انرژی بالا مانند تصادفات اتومبیل رخ دهند.

سابقه و ارائه کلاسیک: بیماران با شکستگی‌های MC معمولاً با درد دست، تغییر شکل و سابقه تروما همزمان به دست مراجعه می‌کنند.

شکستگی‌های MC معمولاً بر اساس محل شکستگی (سر، گردن، شفت، پایه؛ مفصلی در مقابل غیر مفصلی) توصیف می‌شوند. در میان تمام شکستگی‌های MC، شکستگی‌های گردن MC شایع‌ترین هستند (یعنی "شکستگی بوکسور" در گردن MC پنجم). شکستگی‌های شفت نیز معمولاً مشاهده می‌شوند، در حالی که شکستگی‌های پایه و سر نسبتاً نادر هستند. علاوه بر محل شکستگی، عوامل دیگری که مدیریت را هدایت می‌کنند شامل این است که کدام MC آسیب دیده است، هندسه شکستگی (عرضی، مارپیچی / مایل یا خرد شده)، تغییر شکل (زاویه‌دار، چرخش، کوتاه شدن)، شکستگی باز یا بسته، وجود آسیب‌های بافت نرم و پایداری ذاتی شکستگی است.

شیوع: شکستگی‌های MC شایع‌ترین شکستگی‌های دست هستند و 40 درصد از تمام آسیب‌های دست را تشکیل می‌دهند. • سن – بیماران عمدتاً بین سنین 10 تا 45 سال هستند. • جنسیت – اکثر شکستگی‌های MC در مردان رخ می‌دهد (با نسبت 3 به 1).

موضوع مرتبط: شکستگی انگشت شست