بیماری های مشابه

بیماری کرون (Crohn disease) یک بیماری التهابی مزمن در دستگاه گوارش است که می‌تواند از دهان تا مقعد را درگیر کند. این بیماری با التهاب تمام لایه‌ای (transmural inflammation) و اغلب گرانولوم‌های بدون نکروز پنیری (noncaseating granulomas) مشخص می‌شود. علت آن به وضوح مشخص نیست، اما احتمالاً ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی باعث تحریک آن می‌شوند، به‌طوری که بخشی از آسیب مخاطی به دلیل فعال‌سازی سیستم ایمنی علیه میکروبیوتای سالم روده‌ای رخ می‌دهد.

باکتری‌های جنس اکتینومایسس (Actinomyces spp) که بی‌هوازی و میکروآئروفیلیک، گرم مثبت و غیر اسید فست هستند، می‌توانند باعث بیماری‌های درونی و بیرونی شوند. به‌طور کلی، اکتینومایکوزیس به شکل درونی اشاره دارد، در حالی که شکل بیرونی که معمولاً اندام‌های تحتانی را درگیر می‌کند، به‌عنوان میستوم (mycetoma) شناخته می‌شود.

هیستوپلاسموزیس کلاسیک، که به نام‌های بیماری دارلینگ، هیستوپلاسموزیس فرم کوچک، هیستوپلاسموزیس آمریکایی، بیماری غار، بیماری دره اوهایو، یا رتیکولوآندوتلیوز نیز شناخته می‌شود، یک عفونت سیستمیک است که توسط قارچ دوفازیک حرارتی هیستوپلاسما کپسولاتوم وار. کپسولاتوم (Histoplasma capsulatum var. capsulatum) ایجاد می‌شود.

اصطلاحات و طبقه‌بندی‌های موجود برای تعریف طیف گسترده‌ای از نفوذهای لنفوپرولیفراتیو بدخیم پوستی متغیر و در حال تکامل هستند. طبقه‌بندی‌های کنونی بر اساس یافته‌های بالینی، پاتولوژیک، ایمونوپاتولوژیک، مولکولی و سیتوژنتیک استوارند. سازمان بهداشت جهانی (WHO) در اصلاح طبقه‌بندی لنفوم اروپایی-آمریکایی تجدیدنظرشده (REAL)، سه دسته اصلی از بدخیمی‌های لنفوئیدی را به رسمیت می‌شناسد: لنفوم‌های سلول B، سلول T / سلول‌های قاتل طبیعی (NK) و لنفوم هوچکین. این طبقه‌بندی شامل لنفوم‌ها و لوسمی‌های لنفوئیدی می‌شود. هر یک از این دسته‌ها به زیرمجموعه‌های بیشتری تقسیم می‌شوند. به عنوان مثال، می‌توان به لنفوم‌های اولیه پوستی سلول B و لنفوم‌های اولیه پوستی سلول T (CTCL) اشاره کرد.

• بیمارانی که در محیط خارج از بیمارستان مشکوک به آپاندیسیت حاد هستند باید به‌سرعت به بخش اورژانس (ED) ارجاع داده شوند تا تحت ارزیابی قرار گیرند، زیرا تصویربرداری فوری، آزمایش‌های آزمایشگاهی و ارزیابی توسط جراح برای تشخیص زودهنگام و مداخله حیاتی است.

سرطان پانکراس (pancreatic carcinoma) معمولاً از پانکراس برون‌ریز (exocrine pancreas) منشاء می‌گیرد و چهارمین علت مرگ ناشی از سرطان در مردان و زنان در ایالات متحده است. آدنوکارسینوم مجرایی (ductal adenocarcinoma) و زیرمجموعه‌های آن ۸۵ درصد از تمام سرطان‌های پانکراس را تشکیل می‌دهند و بقیه موارد شامل نئوپلاسم‌های کیستیک موکوزی (mucinous cystic neoplasms)، پانکربلاستوما (pancreatoblastoma)، سیست‌آدنوما سروز (serous cystadenoma)، تومورهای نورواندوکرین (neuroendocrine tumors) و نئوپلاسم‌های پاپیلاری-موکوزی درون‌مجرایی (intraductal papillary-mucinous neoplasms) هستند. سرطان پانکراس در مردان شایع‌تر از زنان است و شیوع آن با افزایش سن بیشتر می‌شود.

- کشت‌های میکروبی را انجام داده و آنتی‌بیوتیک‌های وسیع‌الطیف (با پوشش برای ارگانیسم‌های گرم منفی، مطابق با آنتی‌بیوگرام محلی) تجویز کنید.

آبسه پیوژنیک کبد به تجمع چرک در کبد به‌دلیل عفونت باکتریایی (یا به‌ندرت قارچی) اطلاق می‌شود.

آبسه پیوژنیک کبد به تجمع چرک در کبد به‌دلیل عفونت باکتریایی (یا به‌ندرت قارچی) اطلاق می‌شود.

### آبسه کبدی ناشی از عفونت با انگل انتاموبا هیستولیتیکا (Entamoeba histolytica)

پریتونیت (Peritonitis) به التهاب صفاق احشایی و جداری اطلاق می‌شود که با درد شدید و حاد شکمی همراه با تب، حساسیت منتشر شکمی، سفتی دیواره شکم (rigidity) و دفاع عضلانی (guarding) همراه است. این وضعیت اغلب به دنبال یک فرآیند عفونی یا التهابی ایجاد می‌شود و می‌تواند به صورت اولیه، ثانویه یا به عنوان عارضه‌ای از دیالیز صفاقی مداوم (continuous peritoneal dialysis) رخ دهد

پریتونیت (Peritonitis) به التهاب صفاق احشایی و جداری اطلاق می‌شود که با درد شدید و حاد شکمی همراه با تب، حساسیت منتشر شکمی، سفتی دیواره شکم (rigidity) و دفاع عضلانی (guarding) همراه است. این وضعیت اغلب به دنبال یک فرآیند عفونی یا التهابی ایجاد می‌شود و می‌تواند به صورت اولیه، ثانویه یا به عنوان عارضه‌ای از دیالیز صفاقی مداوم (continuous peritoneal dialysis) رخ دهد

یرسینیوزیس (Yersiniosis) یک بیماری عفونی است که توسط گونه‌های یرسینیا (Yersinia) ایجاد می‌شود. این مرور بر روی یرسینیای انتروپاتوژنیک، یعنی یرسینیا انتروکولیتیکا (Yersinia enterocolitica) و یرسینیا سودوتوبرکولوسیس (Yersinia pseudotuberculosis) تمرکز دارد و یرسینیا پستیس (Yersinia pestis)، عامل ایجادکننده طاعون را شامل نمی‌شود. هر دو گونه یرسینیا انتروکولیتیکا و یرسینیا سودوتوبرکولوسیس می‌توانند انتروکولیت (enterocolitis) و آدنیت مزانتریک (mesenteric adenitis) ایجاد کنند، اگرچه یرسینیا سودوتوبرکولوسیس بیشتر با آدنیت مزانتریک مرتبط است. اکثر موارد گزارش شده یرسینیوزیس به دلیل یرسینیا انتروکولیتیکا است.