بیماری های مشابه

لارنژیت (Laryngitis) التهاب حنجره است که باعث گرفتگی صدا می‌شود. این بیماری می‌تواند به صورت حاد بروز کند که معمولاً ناشی از عفونت دستگاه تنفسی فوقانی یا رفتارهای آسیب‌رسان به صدا (phonotraumatic behaviors) است، یا به صورت مزمن که بیش از سه هفته طول می‌کشد. علل مزمن شامل آسیب صوتی طولانی‌مدت، مواجهه مکرر با محرک‌های استنشاقی از جمله سیگار کشیدن، سینوزیت مزمن با ترشح پشت بینی (postnasal drip)، اختلال مصرف مزمن الکل، ریفلاکس حنجره‌ای-حلقی (laryngopharyngeal reflux) یا سرفه مزمن می‌باشد.

دیفتری یک بیماری است که توسط باکتری کورینه‌باکتریوم دیفتریا (Corynebacterium diphtheriae)، یک باسیل گرم مثبت و چندشکلی، ایجاد می‌شود که میزان بیماری‌زایی آن عمدتاً به دلیل اگزوتوکسین (exotoxin) قوی آن است.

عفونت ناشی از ویروس اپشتین-بار (Epstein-Barr virus یا EBV)، که به عنوان ویروس هرپس انسانی ۴ نیز شناخته می‌شود، موجب بروز طیف وسیعی از سندرم‌های بالینی از جمله مونونوکلئوز عفونی (infectious mononucleosis) می‌گردد. بسیاری از افراد در دوران کودکی به EBV مبتلا می‌شوند و عفونت اولیه معمولاً به صورت یک بیماری تب‌دار غیرمتمایز بروز می‌کند. این ویروس سپس در لنفوسیت‌های B به حالت نهفته درمی‌آید.

پاپیلوماتوز تنفسی عودکننده (Recurrent Respiratory Papillomatosis) که به عنوان پاپیلوماتوز حنجره‌ای (Laryngeal Papillomatosis [LP]) نیز شناخته می‌شود، نوع نادری از پاپیلوماتوز تنفسی است که با تومورهای کوچک، شبیه زگیل و غیرسرطانی در مخاط حنجره ظاهر می‌شود. این پاپیلوم‌ها از نظر اندازه و نرخ رشد متفاوت هستند. پاپیلوماتوز تنفسی عودکننده دارای دو فرم شروع در کودکان و شروع در بزرگسالان است. موارد کودکان معمولاً قبل از سن ۱۲ سالگی بروز می‌کنند و تهاجمی‌تر هستند، زیرا این موارد بیشتر تمایل به عود دارند و به دلیل کوچکتر بودن راه‌های هوایی کودکان نیاز به درمان جراحی دارند. اگرچه موارد تهاجمی در بزرگسالان کمتر از کودکان رایج است، اما همچنان ممکن است رخ دهد.

سیاه‌سرفه، که به نام‌های سرفه‌ خروسکی یا سرفه‌ صدروزه نیز شناخته می‌شود، یک عفونت حاد دستگاه تنفسی است که توسط باکتری بوردتلا پرتوسیس (Bordetella pertussis) ایجاد می‌شود. بوردتلا گونه‌هایی از باسیل‌های گرم منفی، هوازی و پلی‌مورفیک هستند که به آهستگی رشد می‌کنند. بوردتلا پرتوسیس به‌عنوان یک پاتوژن تنفسی با قابلیت انتقال بالا شناخته می‌شود. این باکتری طیف وسیعی از توکسین‌ها تولید می‌کند که مهم‌ترین آن‌ها توکسین پرتوسیس است که به‌عنوان چسبندگی برای اتصال باکتری به سلول‌های مژک‌دار تنفسی عمل کرده و باعث ایجاد لنفوسیتوز می‌شود. این خلاصه بر عفونت در کودکان و بزرگسالان تمرکز دارد. برای اطلاعات بیشتر درباره سیاه‌سرفه در نوزادان به منابع مربوطه مراجعه کنید.

بیماری رفلاکس معده به مری (Gastroesophageal Reflux Disease یا GERD) به ارتباط علائم یا عوارض ناشی از بازگشت محتویات معده به داخل مجرای مری اشاره دارد. این وضعیت باید از رفلاکس معده به مری (Gastroesophageal Reflux یا GER) که به بازگشت محتویات غذایی به مری و حلق اشاره دارد، متمایز شود. رفلاکس معده به مری (GER) در نوزادان شایع است و برآورد می‌شود که شیوع آن تقریباً 50 درصد باشد. این وضعیت بیشتر در نوزادان تازه متولد شده دیده می‌شود و با افزایش سن کاهش می‌یابد و اغلب تا 12 ماهگی از بین می‌رود. رفلاکس معده به مری در نوزادان پس از 18 ماهگی نادر است.

آسپیراسیون جسم خارجی به معنای ورود یک جسم خارجی به راه‌های هوایی (مانند جسم خارجی در نای، حنجره یا برونش) است. این وضعیت می‌تواند باعث انسداد خطرناک راه‌های هوایی شود. کودکان زیر ۴ سال و بزرگسالان با بیماری‌های عصبی زمینه‌ای در بالاترین خطر برای آسپیراسیون جسم خارجی قرار دارند. استخوان‌های مرغ و ماهی به طور معمول از جمله مواد غذایی هستند که ممکن است آسپیراسیون شوند.

سرطان تیروئید در مقایسه با اکثر سرطان‌ها نسبتاً نادر است، اما شایع‌ترین نئوپلاسم (neoplasm) سیستم غدد درون‌ریز است. بروز سرطان تیروئید با افزایش سن افزایش می‌یابد. اگرچه سرطان تیروئید در زنان دو برابر مردان شایع‌تر است، اما معمولاً مردان پیش‌آگهی بدتری دارند. عوامل خطر برای ابتلا به سرطان تیروئید شامل سابقه پرتودرمانی سر یا گردن در دوران کودکی، ندول‌های بزرگ‌تر از ۴ سانتی‌متر، علائم بالینی نگران‌کننده از نظر شواهد تثبیت موضعی تومور و انتشار به غدد لنفاوی، و وجود متاستازهای دور (distant metastases) است.

اپی‌گلوتیت (Epiglottitis) یک التهاب بالقوه خطرناک در اپی‌گلوت و فضای سوپراگلوتیک است که می‌تواند بر اثر عفونت (مانند هموفیلوس آنفلوآنزا نوع ب [Haemophilus influenzae type b] یا Hib) یا آسیب (مانند جسم خارجی، مواد خورنده یا آسیب حرارتی) ایجاد شود. با تورم اپی‌گلوت، احتمال انسداد راه‌های هوایی وجود دارد و این وضعیت می‌تواند به یک اورژانس پزشکی تبدیل شود. علائم بالینی شامل تب بالا، گلودرد، دشواری در بلع، تنگی نفس (Dyspnea)، خشونت صدا (Hoarseness)، استریدور (Stridor)، تاکی‌کاردی (Tachycardia)، ریزش بزاق و صدای شبیه به سیب‌زمینی داغ یا دیسفونی (Dysphonia) می‌باشد.