آسپیراسیون جسم خارجی

آسپیراسیون جسم خارجی به معنای ورود یک جسم خارجی به راه‌های هوایی (مانند جسم خارجی در نای، حنجره یا برونش) است. این وضعیت می‌تواند باعث انسداد خطرناک راه‌های هوایی شود. کودکان زیر ۴ سال و بزرگسالان با بیماری‌های عصبی زمینه‌ای در بالاترین خطر برای آسپیراسیون جسم خارجی قرار دارند. استخوان‌های مرغ و ماهی به طور معمول از جمله مواد غذایی هستند که ممکن است آسپیراسیون شوند.

علائم و نشانه‌ها

بیماران معمولاً با استریدور (stridor)، خس‌خس سینه (wheezing) و دیسترس تنفسی (respiratory distress) که معمولاً به صورت حاد پس از وقوع حادثه آسپیراسیون رخ می‌دهد، مراجعه می‌کنند. کاهش صداهای تنفسی در ناحیه‌ای که جسم مسدود کننده وجود دارد، گاهی قابل تشخیص است. انسداد ایجاد شده توسط جسم خارجی می‌تواند منجر به آسیب نای، ذات‌الریه (pneumonia)، پنومونیت (pneumonitis)، آبسه‌های ریوی (lung abscesses)، برونشکتازی (bronchiectasis) یا خونریزی از ریه (hemoptysis) شود.

درمان

بیماران اغلب با علائم حاد مراجعه می‌کنند و نیاز فوری به برونکوسکوپی (bronchoscopy) برای خارج کردن جسم خارجی دارند. اگر بیماران قادر به اکسیژن‌رسانی یا تهویه مناسب نباشند، ممکن است لوله‌گذاری اورژانسی (emergent intubation) لازم باشد.

پیشگیری و اقدامات عمومی

با وجود پیشرفت‌ها در زمینه خارج کردن جسم خارجی، برونکوسکوپی و تلاش‌های بهداشت عمومی برای افزایش آگاهی درباره خطرات بالقوه و اقدامات پیشگیری از آسپیراسیون (به ویژه در کودکان)، آسپیراسیون جسم خارجی همچنان یکی از علل شایع مراجعات اورژانسی و یکی از علل اصلی مرگ و میر ناشی از آسیب‌های غیرعمدی در ایالات متحده است.