سرطان تیروئید در مقایسه با اکثر سرطان‌ها نسبتاً نادر است، اما شایع‌ترین نئوپلاسم (neoplasm) سیستم غدد درون‌ریز است. بروز سرطان تیروئید با افزایش سن افزایش می‌یابد. اگرچه سرطان تیروئید در زنان دو برابر مردان شایع‌تر است، اما معمولاً مردان پیش‌آگهی بدتری دارند. عوامل خطر برای ابتلا به سرطان تیروئید شامل سابقه پرتودرمانی سر یا گردن در دوران کودکی، ندول‌های بزرگ‌تر از ۴ سانتی‌متر، علائم بالینی نگران‌کننده از نظر شواهد تثبیت موضعی تومور و انتشار به غدد لنفاوی، و وجود متاستازهای دور (distant metastases) است.

علائم و نشانه‌ها شامل توده یا تورم در گردن، درد گردن، گرفتگی صدا (hoarseness)، دیسفاژی (dysphagia)، دیسپنه (dyspnea) و/یا سرفه مداوم است. اریترودرما (erythroderma) ممکن است به ندرت به عنوان یک تظاهر پوستی بدخیمی ظاهر شود.

سرطان تیروئید بر اساس ویژگی‌های بافت‌شناسی طبقه‌بندی می‌شود:

• سرطان پاپیلاری تیروئید (Papillary thyroid cancer): شایع‌ترین نوع سرطان تیروئید (تقریباً ۸۵٪ موارد)، که اغلب در مراحل اولیه تشخیص داده می‌شود و به‌طور کلی پیش‌آگهی خوبی دارد. یافته‌های بافت‌شناسی مشخص شامل اجسام پساموما (psammoma bodies)، هسته‌های شکافته با ظاهری مانند "Orphan Annie" و تشکیل ساختارهای پاپیلاری است. قابل توجه است که اکنون پیشنهاد می‌شود که نوع فولیکولار کپسول‌دار کارسینومای پاپیلاری تیروئید، که خطر بسیار کمی از نظر عواقب ناگوار دارد، به عنوان نئوپلاسم فولیکولار غیرتهاجمی تیروئید با ویژگی‌های هسته‌ای پاپیلاری‌مانند طبقه‌بندی شود.
• سرطان فولیکولار تیروئید (Follicular thyroid cancer): شایع‌ترین نوع سرطان تیروئید در مناطق با کمبود ید در جهان است. اغلب به دلیل نبود ویژگی‌های متمایز، تشخیص با آسپیراسیون سوزنی نازک دشوار است. پیش‌آگهی در صورت تشخیص در مراحل پیشرفته بیماری ضعیف است.
• سرطان آناپلاستیک تیروئید (Anaplastic thyroid cancer): نوعی سرطان تیروئید با تمایز ضعیف و تهاجمی است. اکثر بیماران در عرض ۶ ماه پس از تشخیص فوت می‌کنند.
• سرطان مدولاری تیروئید (Medullary thyroid cancer): این نوع می‌تواند به صورت پراکنده یا خانوادگی به عنوان بخشی از نئوپلازی چندگانه غدد درون‌ریز نوع ۲A (MEN2A)، نوع ۲B (MEN2B)، یا سرطان مدولاری تیروئید بدون سایر ویژگی‌های MEN باشد. برداشت جراحی روش ترجیحی درمان است، و سطح بالای کلسیتونین (calcitonin) پس از جراحی نشان‌دهنده بیماری باقی‌مانده است.