بیماری های مشابه

انسداد روده کوچک (Small Bowel Obstruction - SBO) زمانی رخ می‌دهد که محتویات درون روده نتوانند از روده کوچک عبور کنند. این وضعیت منجر به اتساع بخش پروگزیمال روده، تجمع مایعات، تولید گاز، افزایش فشار درون‌روده‌ای، و رشد بیش از حد باکتری‌ها می‌شود. نتیجه آن ایجاد اتساع شکم، درد، تهوع و استفراغ، با خطر ایسکمی روده و سوراخ شدن آن است.

انسداد روده بزرگ (Large Bowel Obstruction, LBO): انسداد زمانی رخ می‌دهد که محتویات درون لومن روده بزرگ قادر به عبور نباشند. باعث اتساع روده بزرگ پروگزیمال، تجمع مایعات، تولید گاز، افزایش فشار داخل لومن، و رشد بیش‌ازحد باکتری‌ها می‌شود. ترانسلوکاسیون باکتریایی (Bacterial Translocation): ممکن است منجر به باکتریمی و سپسیس شود.

چرخش غیرطبیعی روده (malrotation) همراه با پیچ‌خوردگی (volvulus) در نوزاد می‌تواند با علائمی همچون استفراغ صفراوی، اتساع و/یا درد شکمی، و شوک هیپوولمیک و/یا سپتیک خود را نشان دهد.

اقدامات اولیه تثبیت وضعیت باید به معیارهای استاندارد راه هوایی، تنفس و گردش خون (ABC) بپردازند. تغذیه‌های انتراکتال باید بلافاصله متوقف شده و لوله ریپلوگل (Replogle tube) قرار داده شود. در صورت وجود آپنه (apnea)، دیسترس تنفسی یا هیپوکسی، ممکن است لوله‌گذاری و تهویه مکانیکی نیاز باشد. فشار خون پایین باید فوراً با احیای مایعات و در صورت نیاز با حمایت فشاری (pressor support) درمان شود. انتقال به بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان (NICU)، در صورتی که هنوز انجام نشده باشد، و مشاوره با جراحی کودکان در موارد شدید نکروزان انتروکولیت (NEC) یا سوراخ شدن روده لازم است.

• بیمارانی که در محیط خارج از بیمارستان مشکوک به آپاندیسیت حاد هستند باید به‌سرعت به بخش اورژانس (ED) ارجاع داده شوند تا تحت ارزیابی قرار گیرند، زیرا تصویربرداری فوری، آزمایش‌های آزمایشگاهی و ارزیابی توسط جراح برای تشخیص زودهنگام و مداخله حیاتی است.

پاتوژن‌های ویروسی می‌توانند دستگاه گوارش را در کودکان و بزرگسالان مبتلا کنند. این سندرم معمولاً شامل اسهال است و ممکن است علائم دیگری مانند استفراغ و درد شکم را نیز در بر گیرد.

بیماری کرون (Crohn disease) یک بیماری التهابی مزمن در دستگاه گوارش است که می‌تواند از دهان تا مقعد را درگیر کند. این بیماری با التهاب تمام لایه‌ای (transmural inflammation) و اغلب گرانولوم‌های بدون نکروز پنیری (noncaseating granulomas) مشخص می‌شود. علت آن به وضوح مشخص نیست، اما احتمالاً ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی باعث تحریک آن می‌شوند، به‌طوری که بخشی از آسیب مخاطی به دلیل فعال‌سازی سیستم ایمنی علیه میکروبیوتای سالم روده‌ای رخ می‌دهد.

کولیت اولسراتیو (Ulcerative colitis یا UC) نوعی بیماری التهابی روده (Inflammatory Bowel Disease یا IBD) است که کولون و رکتوم را تحت تأثیر قرار می‌دهد. UC شایع‌ترین شکل IBD است و شیوع سالانه آن بین 1.2 تا 20.3 مورد در هر 100,000 نفر است و دارای توزیع سنی دوگانه با اوج در دهه‌های سوم و هفتم زندگی می‌باشد. شیوع UC در مردان، یهودیان اشکنازی و افرادی با تبار اروپای شمالی بیشتر است. در سطح جهانی، شیوع UC در حال افزایش است.

ایسکمی مزانتریک حاد (Acute Mesenteric Ischemia) وقفه ناگهانی یا کاهش شدید جریان خون به روده است که منجر به ایسکمی، نکروز، و نهایتاً سوراخ شدن (perforation) می‌شود. این وضعیت یک اورژانس پزشکی است که به مداخله فوری برای بازگرداندن جریان خون نیاز دارد و اغلب نیازمند یک رویکرد چندتخصصی است.

کولیت ایسکمیک (Ischemic colitis) به عنوان کاهش جریان خون به کولون تعریف می‌شود که منجر به آسیب ایسکمیک می‌گردد و می‌تواند به زخم مخاطی، خونریزی و احتمالاً سوراخ شدن کولون منجر شود. هیپوپرفیوژن (Hypoperfusion) شایع‌ترین علت این وضعیت است که به ایسکمی کولون غیرانسدادی منجر می‌شود. این وضعیت به‌طور عمده در نواحی مرزی (watershed regions) که دارای خون‌رسانی جانبی محدود هستند، رخ می‌دهد. کولیت ایسکمیک ممکن است به دلیل انسداد توسط ترومبوس‌ها در شریان‌ها یا وریدهای مزانتریک (mesenteric arteries or veins) نیز باشد، به‌ویژه در افراد مسن با بیماری‌های همزمان مانند بیماری‌های قلبی‌عروقی.