بیماری های مشابه

سرطان حنجره یکی از شایع‌ترین سرطان‌ها در جهان است و از نظر فراوانی در رتبه یازدهم قرار دارد. میزان بروز سالانه آن ۳.۷ نفر در هر ۱۰۰,۰۰۰ نفر جمعیت جهانی است. شایع‌ترین نوع این سرطان، کارسینوم سلول سنگفرشی (squamous cell carcinoma) می‌باشد. سرطان حنجره می‌تواند نواحی سوپراگلوتیک، گلوتیک و ساب‌گلوتیک حنجره را تحت تأثیر قرار دهد. این بیماری در مردان بیشتر دیده می‌شود و نسبت ابتلا در مردان به زنان ۳.۸ به ۱ است و معمولاً در دهه‌های پنجم یا ششم زندگی رخ می‌دهد. از عوامل خطر برای سرطان حنجره می‌توان به سیگار کشیدن، مصرف الکل، عفونت با ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) و ریفلاکس حنجره-حلق (laryngopharyngeal reflux) اشاره کرد.

پاپیلوماتوز تنفسی عودکننده (Recurrent Respiratory Papillomatosis) که به عنوان پاپیلوماتوز حنجره‌ای (Laryngeal Papillomatosis [LP]) نیز شناخته می‌شود، نوع نادری از پاپیلوماتوز تنفسی است که با تومورهای کوچک، شبیه زگیل و غیرسرطانی در مخاط حنجره ظاهر می‌شود. این پاپیلوم‌ها از نظر اندازه و نرخ رشد متفاوت هستند. پاپیلوماتوز تنفسی عودکننده دارای دو فرم شروع در کودکان و شروع در بزرگسالان است. موارد کودکان معمولاً قبل از سن ۱۲ سالگی بروز می‌کنند و تهاجمی‌تر هستند، زیرا این موارد بیشتر تمایل به عود دارند و به دلیل کوچکتر بودن راه‌های هوایی کودکان نیاز به درمان جراحی دارند. اگرچه موارد تهاجمی در بزرگسالان کمتر از کودکان رایج است، اما همچنان ممکن است رخ دهد.

خروسک (Croup) یک بیماری است که معمولاً به دلیل عفونت ویروسی ایجاد می‌شود و با التهاب راه‌های هوایی فوقانی که باعث ایجاد صدای استریدور (stridor) و سرفه‌های شبیه به پارس کردن می‌شود، مشخص می‌گردد.

سیاه‌سرفه، که به نام‌های سرفه‌ خروسکی یا سرفه‌ صدروزه نیز شناخته می‌شود، یک عفونت حاد دستگاه تنفسی است که توسط باکتری بوردتلا پرتوسیس (Bordetella pertussis) ایجاد می‌شود. بوردتلا گونه‌هایی از باسیل‌های گرم منفی، هوازی و پلی‌مورفیک هستند که به آهستگی رشد می‌کنند. بوردتلا پرتوسیس به‌عنوان یک پاتوژن تنفسی با قابلیت انتقال بالا شناخته می‌شود. این باکتری طیف وسیعی از توکسین‌ها تولید می‌کند که مهم‌ترین آن‌ها توکسین پرتوسیس است که به‌عنوان چسبندگی برای اتصال باکتری به سلول‌های مژک‌دار تنفسی عمل کرده و باعث ایجاد لنفوسیتوز می‌شود. این خلاصه بر عفونت در کودکان و بزرگسالان تمرکز دارد. برای اطلاعات بیشتر درباره سیاه‌سرفه در نوزادان به منابع مربوطه مراجعه کنید.

تنگی زیرگلوتی (Subglottic stenosis) به وضعیتی اطلاق می‌شود که در آن راه هوایی در زیر تارهای صوتی و بالای نای، در سطح غضروف کریکوئید (cricoid cartilage) تنگ می‌شود. این وضعیت می‌تواند به صورت مادرزادی، اکتسابی یا ایدیوپاتیک در کودکان و بزرگسالان رخ دهد. موارد مادرزادی نادر هستند و اغلب به‌طور همزمان با یک سندرم زمینه‌ای ظاهر می‌شوند و در نوزادان یا کودکان خردسال مشاهده می‌گردند. موارد اکتسابی معمولاً به دلیل لوله‌گذاری طولانی‌مدت یا تراکئوستومی با محل نامناسب نزدیک به حنجره ایجاد می‌شوند. برخی از موارد تنگی زیرگلوتی ناشی از بیماری‌های التهابی عروقی سیستمیک مانند گرانولوماتوز با پلی‌آنژیت (granulomatosis with polyangiitis) هستند.

تونسیلیت اصطلاحی کلی است که به التهاب بافت لوزه (tonsillar tissue) اشاره دارد. بسیاری از عوامل بیماری‌زا می‌توانند باعث تونسیلیت شوند که معمولاً با فارنژیت ویروسی یا باکتریایی حاد (acute viral or bacterial pharyngitis) همراه است. این عوامل شامل گروه‌های A، C و G استرپتوکوک (Streptococcus)، فوزوباکتریوم نکروفوروم (Fusobacterium necrophorum)، نایسریا گونوره‌آ (Neisseria gonorrhoeae)، کورینه‌باکتریوم دیفتریه (Corynebacterium diphtheriae) و عوامل ویروسی هستند.

مراقبت اورژانسی ممکن است شامل آنتی‌بیوتیک‌های وسیع‌الطیف وریدی (IV)، تخلیه جراحی و حمایت از راه هوایی باشد.

آبسه پری‌تونسیلار (Peritonsillar abscess) که به نام کوینسی (Quinsy) نیز شناخته می‌شود، یک عفونت در فضای عمقی گردن است که با تجمع چرک در فضای پری‌تونسیلار مشخص می‌شود.

پارگی مری (Rupture of esophagus) پدیده‌ای نادر است که باعث نشت محتویات مری به داخل مدیاستن (mediastinum) می‌شود و می‌تواند به التهاب سیستمیک و افیوژن پلور (pleural effusion) واکنشی منجر شود. پارگی مری ممکن است به علت عوامل یاتروژنیک (iatrogenic) ناشی از ابزارآلات پزشکی اخیر، به‌ویژه آندوسکوپی فوقانی (upper endoscopy) و روش‌های درمانی مانند قرار دادن استنت (stent) یا اتساع تنگی (stricture dilation) باشد.

ازوفاژیت (Esophagitis) یک فرآیند التهابی حاد یا مزمن است که دیواره مری (esophageal wall) را تحت تأثیر قرار می‌دهد و می‌تواند باعث درد قفسه سینه، سوءهاضمه (dyspepsia)، بلع دردناک (odynophagia) یا دیسفاژی (dysphagia) شود و به عوارضی مانند تنگی مری (strictures)، گیر کردن غذا (food impactions)، خونریزی گوارشی (gastrointestinal bleeding) و حتی سوراخ شدن مری (esophageal perforation) منجر شود. علل مختلفی برای ازوفاژیت وجود دارد که شامل موارد زیر می‌شود:

آسپیراسیون جسم خارجی به معنای ورود یک جسم خارجی به راه‌های هوایی (مانند جسم خارجی در نای، حنجره یا برونش) است. این وضعیت می‌تواند باعث انسداد خطرناک راه‌های هوایی شود. کودکان زیر ۴ سال و بزرگسالان با بیماری‌های عصبی زمینه‌ای در بالاترین خطر برای آسپیراسیون جسم خارجی قرار دارند. استخوان‌های مرغ و ماهی به طور معمول از جمله مواد غذایی هستند که ممکن است آسپیراسیون شوند.

آنژیوادم (Angioedema) که همچنین به نام آنژیونوروتیک ادم (angioneurotic edema) شناخته می‌شود، نوعی از کهیر (urticaria) است. در حالی که بثورات کهیری معمولاً لایه سطحی درم را تحت تأثیر قرار می‌دهند، تورم در آنژیوادم در سطح عمیق‌تری رخ می‌دهد و معمولاً در درم و بافت زیرجلدی یا زیرمخاطی اتفاق می‌افتد. به ندرت، دستگاه گوارش نیز ممکن است درگیر شود. این ادم به دلیل افزایش نفوذپذیری عروقی و نشت مایع به داخل بافت بینابینی ایجاد می‌شود.