سرطان حنجره یکی از شایع‌ترین سرطان‌ها در جهان است و از نظر فراوانی در رتبه یازدهم قرار دارد. میزان بروز سالانه آن ۳.۷ نفر در هر ۱۰۰,۰۰۰ نفر جمعیت جهانی است. شایع‌ترین نوع این سرطان، کارسینوم سلول سنگفرشی (squamous cell carcinoma) می‌باشد. سرطان حنجره می‌تواند نواحی سوپراگلوتیک، گلوتیک و ساب‌گلوتیک حنجره را تحت تأثیر قرار دهد. این بیماری در مردان بیشتر دیده می‌شود و نسبت ابتلا در مردان به زنان ۳.۸ به ۱ است و معمولاً در دهه‌های پنجم یا ششم زندگی رخ می‌دهد. از عوامل خطر برای سرطان حنجره می‌توان به سیگار کشیدن، مصرف الکل، عفونت با ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) و ریفلاکس حنجره-حلق (laryngopharyngeal reflux) اشاره کرد.
نشانه‌ها و علائم سرطان حنجره:
- گرفتگی صدا (Hoarseness)
- دیسفاژی (Dysphagia)
- دیسفونی / آفونی (Dysphonia / aphonia)
- تنگی نفس (Dyspnea)
- گلودرد (Sore throat)
- حس وجود جسم خارجی در گلو (Globus sensation)
- کاشکسی (Cachexia)
- بوی بد دهان (Halitosis)
- توده در گردن (Neck mass)
- خلط خونی (Blood-tinged sputum)
- گوش‌درد (Otalgia)
- صدای استریدور (Stridor)
- افیوژن گوش میانی (Middle ear effusion)
با رشد بدخیمی، علائم به تدریج وخیم‌تر خواهند شد.
سرطان حنجره با استفاده از سیستم TNM (تومور، غده، متاستاز) کمیته مشترک سرطان آمریکا (AJCC) مرحله‌بندی می‌شود که بر اساس میزان گسترش تومور اصلی، انتشار به غدد لنفاوی نزدیک و متاستاز به نقاط دور صورت می‌گیرد. سیستم مرحله‌بندی را می‌توان در وب‌سایت زیر مشاهده کرد: لینک به مرحله‌بندی.
ملاحظات بیماران با نقص ایمنی: بیماران با نقص ایمنی معمولاً بدخیمی‌های تهاجمی‌تری حتی در غیاب عوامل خطر کلاسیک مانند مصرف تنباکو و الکل دارند.