بیماری های مشابه

آرتریت روماتوئید (Rheumatoid arthritis یا RA) یک بیماری سیستمیک است که در حدود ۱٪ از جمعیت بالغ را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری می‌تواند در بزرگسالان در هر سنی رخ دهد، اما اوج شروع آن در سنین ۵۰ تا ۷۵ سالگی است و در زنان سه برابر شایع‌تر از مردان است. RA می‌تواند در کودکان نیز رخ دهد (همچنین به آرتریت ایدیوپاتیک جوانان (juvenile idiopathic arthritis) مراجعه کنید). علت RA ناشناخته است، اما ژن‌های متعدد و عوامل محیطی در خطر ژنتیکی آن نقش دارند. سیگار کشیدن یک عامل خطر مهم است.

استئوآرتریت یک بیماری پیش‌رونده و تخریبی مفاصل است که به علت تخریب غضروف مفصلی و در ادامه، استخوان زیرین ایجاد می‌شود. این بیماری شایع‌ترین نوع آرتریت است و تصور می‌شود ناشی از تغییرات بیوشیمیایی و تنش‌های بیومکانیکی باشد که غضروف مفصلی را در طول استفاده مداوم تحت تأثیر قرار می‌دهد. نواحی شایع ابتلا شامل دست‌ها، ستون فقرات، لگن و زانوها است.

تا 30 درصد از افرادی که  به پسوریازیس مبتلا هستند دچار التهاب مفاصل (آرتریت) به نام آرتریت پسوریاتیک (Psoriatic Arthritis) می شوند. بیشتر افراد قبل از ابتلا به آرتریت پسوریاتیک به پسوریازیس مبتلا می شوند. با این حال، در حدود 15٪ از بیماران علائم آرتریت می تواند قبل از پسوریازیس یا همزمان با ایجاد اولین ضایعات پوستی ظاهر شود. آرتریت پسوریاتیک به صورت درد و خشکی مفاصل، و تورم ظاهر می شود. این بیماری معمولا در سنین 30 تا 50 سالگی ایجاد می شود، اما ممکن است در هر سنی رخ دهد.

علل / مکانیسم آسیب معمول: آسیب مزمن و درمان‌نشده رباط بین‌استخوانی اسکافولونات (scapholunate interosseous ligament)

فروریختگی پیشرفته ناشی از عدم جوش‌خوردگی استخوان اسکافوئید (Scaphoid Nonunion Advanced Collapse یا SNAC) یک الگوی خاص و قابل پیش‌بینی از آرتریت در مچ دست است که به دنبال عدم جوش‌خوردگی استخوان اسکافوئید رخ می‌دهد. مکانیسم شکستگی اسکافوئید و عدم جوش‌خوردگی پس از آن بسیار متنوع است، اما به طور معمول نتیجه‌ی یک تروما با بار محوری بر روی مچ دست که بیش از حد به سمت پشت خم شده، در حالت چرخش به داخل و انحراف به سمت استخوان زند زیرین (اولنار) قرار دارد، می‌باشد. تغییرات آرتریتی از سمت شعاعی (رادیال) اسکافوئید و زائده‌ی استایلوئید شعاعی شروع شده و در نهایت به آرتریت عمومی در مچ دست (پانکارپال) و میانی (میدکارپال) پیشرفت می‌کند.

علل / مکانیزم معمول آسیب: نکروز آواسکولار (Avascular necrosis) استخوان لونیت که به نام بیماری کین‌بک (Kienböck disease) نیز شناخته می‌شود، منجر به فروپاشی و از دست دادن ساختار استخوان‌های کارپال (carpal bones) شده و در نهایت به آرتریت پیشرفته مچ دست منتهی می‌شود.

نقرس بیماری است که در آن سطح اسید اوریک در خون بالا است و کریستال های اسید اوریک در غضروف و بافت اطراف مفاصل، کلیه ها و پوست رسوب می کند. این رسوبات باعث التهاب می شوند که به صورت رشد ناگهانی یک مفصل متورم، قرمز، داغ و حساس به ویژه در انگشت شست (همچنین به عنوان پوداگرا) و به دنبال آن در مچ پا، مچ دست و زانو ظاهر می شود که می تواند منجر به آسیب دیدن مفصل شود. سایر علائم نقرس مزمن ندول ها (برجستگی های جامد و برجسته) به نام توفی و ​​سنگ کلیه هستند. راه های مراقبت نقرس، راه های درمن نقرس

عفونت مفصل به طور معمول توسط باکتری‌ها ایجاد می‌شود، اگرچه قارچ‌ها، انگل‌ها و مایکوباکتری‌ها نیز به ندرت می‌توانند عامل این عفونت باشند.