عفونت مفصل
عفونت مفصل به طور معمول توسط باکتری‌ها ایجاد می‌شود، اگرچه قارچ‌ها، انگل‌ها و مایکوباکتری‌ها نیز به ندرت می‌توانند عامل این عفونت باشند.
دلایل بروز عفونت
این عفونت معمولاً به دلیل انتقال هماتوژن (hematogenous) باکتری‌ها به مفصل در شرایط باکتریمی (bacteremia) رخ می‌دهد. ممکن است در حین جراحی یا آسیب‌دیدگی، به طور ناخواسته میکروبی وارد مفصل شود. در برخی بیماران، عفونت شدید بافت نرم ممکن است به مفصل مجاور گسترش یابد.
عوامل بیماری‌زا
باکتری‌های متداولی که باعث این عفونت می‌شوند شامل استافیلوکوکوس اورئوس (Staphylococcus aureus)، گونه‌های استرپتوکوکوس (Streptococcus)، باسیل‌های گرم منفی (gram-negative bacilli)، و نایسریا گونوره‌آ (Neisseria gonorrhoeae) هستند.
عوامل خطر
عوامل خطر برای این عفونت شامل سن بالا، دیابت ملیتوس (diabetes mellitus)، جراحی یا رویه اخیر در مفصل، عفونت پوستی، وجود پروتز مفصلی یا سرکوب سیستم ایمنی (immunosuppression) می‌باشند. بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید یا کسانی که از مواد مخدر به صورت تزریقی (IV) سوء استفاده می‌کنند نیز در معرض خطر بالاتری برای این عفونت قرار دارند.
علائم بالینی
بیماران با مفصلی متورم، گرم، سفت و دردناک مراجعه می‌کنند. تب نیز ممکن است وجود داشته باشد. در اکثر مواقع، یک مفصل (معمولاً زانو) درگیر می‌شود. علائم در طی ۱-۲ هفته توسعه می‌یابند. اگر عفونت توسط نایسریا گونوره‌آ ایجاد شده باشد، بیماران به طور کلاسیک با راش و تاندون‌سینوویت (tenosynovitis) نیز مراجعه می‌کنند. اگر عفونت به دلیل قارچ‌ها یا مایکوباکتری‌ها باشد، علائم ممکن است ظریف‌تر باشند و به تدریج بدتر شوند.
تشخیص
تشخیص می‌تواند از طریق آرتروسنتز (arthrocentesis) انجام شود. مایع مفصلی باید برای آنالیز شامل شمارش سلولی، بررسی میکروسکوپی برای کریستال‌ها، رنگ‌آمیزی گرم (Gram stain) و کشت باکتریال ارسال شود. در صورتی که بر اساس تاریخچه یا معاینه، پاتوژن غیرمعمولی مشکوک باشد، کشت‌های اضافی از مایع مفصلی می‌توانند انجام شوند.
درمان
درمان نیاز به تخلیه مفصل (به صورت جراحی یا با آسپیراسیون مکرر سوزنی) همراه با درمان ضد میکروبی دارد.
موضوعات مرتبط: آرتریت سپتیک مچ پا، آرتریت سپتیک زانو، آرتریت سپتیک هیپ در کودکان