بیماری های مشابه

دلایل و مکانیزم‌های معمول آسیب: استخوان اسکافوئید (scaphoid) شایع‌ترین استخوان مچ دست است که دچار شکستگی می‌شود و دو سوم از کل شکستگی‌های مچ دست را شامل می‌شود. این آسیب به طور معمول در نتیجه ضربه، اغلب سقوط روی دست باز، رخ می‌دهد که بیشتر با مچ دست در حالت پرونیشن (pronation)، انحراف به سمت اولنار (ulnar deviation) و دورسی‌فلکشن (dorsiflexion) است. شکستگی همچنین می‌تواند در اثر بارگذاری محوری یا ضربه مستقیم ایجاد شود.

دررفتگی استخوان لونیت (Lunate dislocation) ناشی از تروما بوده و به طور معمول در اثر بارگذاری محوری با کشش مچ دست، سوپیناسیون و انحراف اولنار پس از سقوط، تصادف وسیله نقلیه موتوری یا آسیب ورزشی رخ می‌دهد. مهم است که در آسیب‌های با انرژی بالا، به شدت به این آسیب مشکوک باشیم و همچنین اطمینان حاصل کنیم که تصویربرداری کافی انجام شده است، زیرا این آسیب اغلب نادیده گرفته می‌شود.

شکستگی‌های انتهایی استخوان رادیوس (distal radius fractures) حدود ۴۰٪ از کل شکستگی‌ها در بیماران کودکان را تشکیل می‌دهند. شایع‌ترین علت این شکستگی، آسیب‌های ورزشی است که اغلب به دلیل افتادن روی دست کشیده‌شده (FOOSH) رخ می‌دهد. دومین علت شایع، تصادفات رانندگی است. شدت شکستگی‌های انتهایی رادیوس متفاوت است و می‌توان آن‌ها را بر اساس محل شکستگی طبقه‌بندی کرد؛ شایع‌ترین محل، متافیز (metaphysis) و پس از آن فیزیس (physis) است. فیزیس یا صفحه رشد به دلیل فرآیند بلوغ سلولی در حال انجام، ضعیف‌تر از سایر نواحی استخوان است. در دوران بلوغ، شکستگی‌های فیزیس به دلیل رشد سریع استخوان بدون تسریع همزمان در معدنی‌شدن، شایع هستند.

عفونت مفصل به طور معمول توسط باکتری‌ها ایجاد می‌شود، اگرچه قارچ‌ها، انگل‌ها و مایکوباکتری‌ها نیز به ندرت می‌توانند عامل این عفونت باشند.

نقرس بیماری است که در آن سطح اسید اوریک در خون بالا است و کریستال های اسید اوریک در غضروف و بافت اطراف مفاصل، کلیه ها و پوست رسوب می کند. این رسوبات باعث التهاب می شوند که به صورت رشد ناگهانی یک مفصل متورم، قرمز، داغ و حساس به ویژه در انگشت شست (همچنین به عنوان پوداگرا) و به دنبال آن در مچ پا، مچ دست و زانو ظاهر می شود که می تواند منجر به آسیب دیدن مفصل شود. سایر علائم نقرس مزمن ندول ها (برجستگی های جامد و برجسته) به نام توفی و ​​سنگ کلیه هستند. راه های مراقبت نقرس، راه های درمن نقرس

آرتریت روماتوئید (Rheumatoid arthritis یا RA) یک بیماری سیستمیک است که در حدود ۱٪ از جمعیت بالغ را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری می‌تواند در بزرگسالان در هر سنی رخ دهد، اما اوج شروع آن در سنین ۵۰ تا ۷۵ سالگی است و در زنان سه برابر شایع‌تر از مردان است. RA می‌تواند در کودکان نیز رخ دهد (همچنین به آرتریت ایدیوپاتیک جوانان (juvenile idiopathic arthritis) مراجعه کنید). علت RA ناشناخته است، اما ژن‌های متعدد و عوامل محیطی در خطر ژنتیکی آن نقش دارند. سیگار کشیدن یک عامل خطر مهم است.

آسیب‌های مجموعه فیبروغضروفی مثلثی (Triangular Fibrocartilage Complex - TFCC) یکی از علل شایع درد در ناحیه اولنار مچ دست هستند. پارگی‌های ناشی از تروما معمولاً پس از یک آسیب چرخشی حاد در ساعد یا بارگذاری محوری با مچ دست در حالت باز و چرخیده (مانند تاب دادن یک راکت یا افتادن روی دست باز و چرخیده) رخ می‌دهند. پارگی‌های دژنراتیو، که نوعی آسیب مزمن‌تر هستند، می‌توانند ناشی از بارگذاری بیش از حد و مکرر در مفصل اولنوکارپال باشند و اغلب در همراهی با واریانس مثبت اولنار و سندرم برخورد اولنار مشاهده می‌شوند.