علل و مکانیسمهای معمول آسیب
شکستگیهای انتهایی استخوان رادیوس (distal radius fractures) حدود ۴۰٪ از کل شکستگیها در بیماران کودکان را تشکیل میدهند. شایعترین علت این شکستگی، آسیبهای ورزشی است که اغلب به دلیل افتادن روی دست کشیدهشده (FOOSH) رخ میدهد. دومین علت شایع، تصادفات رانندگی است. شدت شکستگیهای انتهایی رادیوس متفاوت است و میتوان آنها را بر اساس محل شکستگی طبقهبندی کرد؛ شایعترین محل، متافیز (metaphysis) و پس از آن فیزیس (physis) است. فیزیس یا صفحه رشد به دلیل فرآیند بلوغ سلولی در حال انجام، ضعیفتر از سایر نواحی استخوان است. در دوران بلوغ، شکستگیهای فیزیس به دلیل رشد سریع استخوان بدون تسریع همزمان در معدنیشدن، شایع هستند.
اگرچه شکستگیهای منفرد انتهایی رادیوس شایعتر هستند، شکستگیهای همزمان انتهایی اولنا (ulna) نیز ممکن است رخ دهند و باید مورد ارزیابی قرار گیرند. به شکستگی هر دو استخوان توجه شود.
تاریخچه و تظاهرات کلاسیک
بالاترین میزان بروز در بیماران کودکان در طی دوره رشد متافیزیال (پسران ۱۲-۱۴ سال، دختران ۱۰-۱۲ سال) در افرادی است که ورزش میکنند و روی دست کشیدهشده میافتند (FOOSH). کودکان با شکستگیهای بدون جابهجایی ممکن است چند روز پس از آسیب اولیه مراجعه کنند. کودکان دارای پریوست ضخیم هستند که به تثبیت این شکستگیها و جلوگیری از درد شدید کمک میکند.
شیوع
شکستگیهای انتهایی رادیوس حدود ۴۰٪ از کل شکستگیها در بیماران کودکان را تشکیل میدهند.
- سن: تخمینها نشان میدهند که ۱٪ از کودکان دچار شکستگی انتهایی رادیوس میشوند و در دوران بلوغ بیشترین خطر این آسیب را دارند. افزایش خطر در دوران بلوغ به دلیل رشد سریع استخوانها در مدت کوتاه بدون تسریع همزمان در معدنیشدن است.
- جنسیت: نسبت بروز آسیب در مردان به زنان ۲-۳ به ۱ است.
عوامل خطر
- شاخص توده بدنی (BMI) بالا
- شرکت در ورزشهای با شدت بالا
- تراکم معدنی استخوان پایین
سیستم درجهبندی / طبقهبندی (در صورت وجود)
طبقهبندی سالتر-هریس (Salter-Harris) میتواند برای شکستگیهای فیزیس استفاده شود.
- نوع I: شکستگی از طریق فیزیس عبور میکند.
- نوع II: شکستگی از طریق فیزیس و متافیز عبور میکند.
- نوع III: شکستگی از طریق فیزیس و اپیفیز (epiphysis) عبور میکند.
- نوع IV: شکستگی از طریق اپیفیز، فیزیس و متافیز عبور میکند.
- نوع V: آسیب فشاری یا فشردهشدن فیزیس.