بیماری های مشابه

دلایل و مکانیزم‌های معمول آسیب: استخوان اسکافوئید (scaphoid) شایع‌ترین استخوان مچ دست است که دچار شکستگی می‌شود و دو سوم از کل شکستگی‌های مچ دست را شامل می‌شود. این آسیب به طور معمول در نتیجه ضربه، اغلب سقوط روی دست باز، رخ می‌دهد که بیشتر با مچ دست در حالت پرونیشن (pronation)، انحراف به سمت اولنار (ulnar deviation) و دورسی‌فلکشن (dorsiflexion) است. شکستگی همچنین می‌تواند در اثر بارگذاری محوری یا ضربه مستقیم ایجاد شود.

آسیب‌های مجموعه فیبروغضروفی مثلثی (Triangular Fibrocartilage Complex - TFCC) یکی از علل شایع درد در ناحیه اولنار مچ دست هستند. پارگی‌های ناشی از تروما معمولاً پس از یک آسیب چرخشی حاد در ساعد یا بارگذاری محوری با مچ دست در حالت باز و چرخیده (مانند تاب دادن یک راکت یا افتادن روی دست باز و چرخیده) رخ می‌دهند. پارگی‌های دژنراتیو، که نوعی آسیب مزمن‌تر هستند، می‌توانند ناشی از بارگذاری بیش از حد و مکرر در مفصل اولنوکارپال باشند و اغلب در همراهی با واریانس مثبت اولنار و سندرم برخورد اولنار مشاهده می‌شوند.