بیماری های مشابه

کراتودرمی ووهونکل
کراتودرمی ووهونکل
سندرم ووه‌وینکل (Vohwinkel syndrome) یک بیماری نادر پوستی با وراثت اتوزومال غالب است که به نام کراتودرمی کف دست و پا (palmoplantar keratoderma یا PPK) شناخته می‌شود و ناشی از جهش در ژن GJB2 است که پروتئین کانکسین ۲۶ (connexin 26) را کد می‌کند. کانکسین ۲۶ در اتصالات شکافی (gap junctions) پوست و حلزون گوش یافت می‌شود و در حفظ هموستاز پوست و گوش داخلی نقش دارد، زیرا اتصالات شکافی در جریان مواد مغذی و مولکول‌های سیگنال‌دهنده بین سلول‌ها مؤثر هستند.

کراتودرمی مال د ملدا
کراتودرمی مال د ملدا
بیماری مله‌دا (Mal de Meleda یا MDM) یک بیماری نادر و ارثی از نوع کراتودرما کف دست و پا (palmoplantar keratoderma یا PPK) با الگوی وراثتی اتوزومال مغلوب (autosomal recessive یا AR) است. MDM ناشی از جهش در ژن SLURP-1 است. ژن SLURP-1 در فرآیند آپوپتوز کراتینوسیت‌ها و کاهش التهاب ناشی از فاکتور نکروز توموری (tumor necrosis factor) نقش دارد و از دست دادن عملکرد آن منجر به هیپرکراتوز التهابی می‌شود. شیوع جهانی MDM حدود 1 در 100,000 تخمین زده می‌شود و موارد آن عمدتاً در اروپا، شمال آفریقا، خاورمیانه و جنوب آسیا یافت می‌شود. ازدواج خویشاوندی بزرگ‌ترین عامل خطر برای این بیماری است.

"سندرم پاپیلون-لفور"
"سندرم پاپیلون-لفور"
سندرم پاپیلون-لفور (Papillon-Lefèvre syndrome یا PLS) یک اختلال ژنتیکی نادر و اتوزومال مغلوب است که به دلیل کمبود آنزیم کاتپسین C (cathepsin C) به وجود می‌آید. این سندرم با کراتودرمی کف دست و پا (palmoplantar keratoderma) و بیماری مخرب لثه (periodontal disease) شناخته می‌شود که به صورت التهاب لثه و از دست رفتن بیشتر دندان‌های شیری و دائمی بروز می‌کند.

دیسپلازی اکتودرمال هیدروتیک
دیسپلازی اکتودرمال هیدروتیک
دیستروفی اکتودرم هیدروتیک (Hidrotic ectodermal dysplasia) یا سندرم کلاوستون (Clouston syndrome) یک نوع از دیستروفی اکتودرم (ectodermal dysplasia) است. این گروه شامل حدود ۱۵۰ اختلال ژنتیکی است که با رشد غیرطبیعی ساختارهای اکتودرم مانند پوست، مو و ناخن‌ها مشخص می‌شوند.

پاچونیچیا کونژنیتا
پاچونیچیا کونژنیتا
پاخیونیشیا کونژینیتا (Pachyonychia Congenita - PC) یکی از گروه بیماری‌های ارثی پالموپلانتر کراتودرم (palmoplantar keratodermas - PPKs) است که با دیستروفی ناخن هیپرتروفیک و هایپرکراتوز بستر ناخن (پاخیونیشیا) و درد کف پا مشخص می‌شود. یافته‌های مرتبط شامل کراتودرمی پالموپلانتر، لوکوکراتوز دهانی، کیست‌های پیلوسباسه و کراتوزهای فولیکولی در ناحیه تنه و اندام‌ها می‌باشد. این بیماری معمولاً به صورت اتوزومال غالب به ارث می‌رسد و ناشی از جهش در یکی از پنج ژن کدکننده کراتین‌های اپیدرمی (KRT6A، KRT6B، KRT6C، KRT16 و KRT17) است. برخی ویژگی‌ها ممکن است در ماه‌های اول زندگی مشاهده شوند. انواع اتوزومال مغلوب نیز توصیف شده‌اند. برآورد می‌شود که در یک‌سوم موارد، جهش‌ها خودبه‌خودی بوده و به ارث نرسیده‌اند.

سندرم ریچنر-هان‌هارت
سندرم ریچنر-هان‌هارت
ریچنر-هان‌هارت، که همچنین به عنوان تیروزینمی نوع ۲ (tyrosinemia type 2) شناخته می‌شود، یک بیماری اتوزومال مغلوب در متابولیسم تیروزین است. این بیماری به‌طور مساوی در مردان و زنان دیده می‌شود. اولین نشانه مشاهده‌شده اغلب کراتیت (keratitis) است که در چند سال اول زندگی بروز می‌کند. این وضعیت می‌تواند به زخم شدن، کراتیت شبه‌دندریتی دوطرفه (bilateral pseudodendritic keratitis) یا نابینایی پیشرفت کند. کراتودرمی کف پا (plantar keratoderma) کلاسیک با تاول‌ها، فرسایش یا اریتم (erythema) پیش‌درآمد دارد. کراتودرمی به صورت کانونی بوده و تمایل به سطوح تحمل‌کننده وزن پاها دارد. کودکان مبتلا ممکن است به دلیل درد، تأخیر یا امتناع از راه رفتن نشان دهند.

آکرو درماتیت انتروپاتیک ارثی
آکرو درماتیت انتروپاتیک ارثی
آکرو درماتیت انتروپاتیکا (Acrodermatitis enteropathica) یک بیماری نادر اتوزومال مغلوب است که ناشی از جذب غیرطبیعی روی (Zinc) به دلیل نقص در انتقال این عنصر از روده کوچک می‌باشد. این بیماری معمولاً زمانی ظاهر می‌شود که کودک از شیر مادر به شیر گاو منتقل می‌شود یا پس از ۴ تا ۱۰ هفته در نوزادانی که به طور انحصاری با شیر خشک تغذیه می‌شوند. ضایعات پوستی مشخصه، معمولاً اولین علامت بالینی بیماری است. نوزاد مبتلا ممکن است همچنین نشان‌دهنده عدم رشد کافی، بی‌تفاوتی، تحریک‌پذیری، فوتوفوبیا (حساسیت به نور)، اسهال و آلوپسی (ریزش مو) باشد.

سندرم هاول-ایوانز
سندرم هاول-ایوانز
سندرم هاول-ایوانز، که به عنوان سندرم کلارک-هاول-ایوانز-مک‌کانل نیز شناخته می‌شود، یک اختلال ژنتیکی نادر است که با کراتودرمی پالموپلانتار بدون اپیدرمولیز (nonepidermolytic palmoplantar keratoderma یا NEPPK)، لوکوپلاکیای دهانی و افزایش خطر سرطان سلول سنگفرشی مری شناخته می‌شود. این سندرم بسیار نادر به صورت اتوزومال غالب به ارث می‌رسد و ناشی از جهش در ژن rhomboid 5 homolog 2 (RHBDF2) است. سندرم هاول-ایوانز تنها در بیماران با اصل و نسب اروپای غربی و در خانواده‌های آمریکایی با پیشینه مشابه تشخیص داده شده است، که نشان می‌دهد این وضعیت یا بسیار نادر است یا هنوز در جمعیت‌های دیگر گزارش نشده است.

خرید اشتراک