بیماری های مشابه

بیماری سالمونلوز (Salmonellosis) توسط گروهی از باسیل‌های گرم منفی ایجاد می‌شود و منجر به بیماری اسهالی خفیف تا شدید می‌گردد. سالمونلا (Salmonella) در سراسر جهان یافت می‌شود. سروتایپ‌های سالمونلا تایفی‌موریوم (Salmonella typhimurium) و سالمونلا انتریتیدیس (Salmonella enteritidis) رایج‌ترین سروتایپ‌ها در ایالات متحده هستند و سالانه مسئول یک میلیون بیماری غذایی می‌باشند. این بیماری از طریق مصرف محصولات حیوانی آلوده (عمدتاً بوقلمون، مرغ، اردک و تخم‌مرغ) یا تماس با مدفوع آلوده منتقل می‌شود. طبق گزارش مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC)، پنیر نرم و گوشت گاو به دست آمده در ایالات متحده و مکزیک به یک سویه جدید مقاوم به چند دارو از سالمونلا نیوپورت (Salmonella Newport) مرتبط شده‌اند.

شیگلوز (Shigellosis) یا اسهال خونی باسیلاری، یک بیماری عفونی است که توسط باکتری‌های گرم منفی شیگلا (Shigella) که عضوی از خانواده انتروباکتریاسه (Enterobacteriaceae) است، ایجاد می‌شود.

اشریشیا کلی انتروهموراژیک (Enterohemorrhagic Escherichia coli یا EHEC) گونه‌های خاصی از باکتری اشریشیا کلی هستند که مسئول ایجاد اسهال خونی و سندرم همولیتیک اورمیک (Hemolytic Uremic Syndrome یا HUS) می‌باشند.

ژیاردیا لامبلیا (Giardia lamblia)، که به عنوان ژیاردیا دئودنالیس (Giardia duodenalis) یا ژیاردیا اینتستینالیس (Giardia intestinalis) نیز شناخته می‌شود، یک پروتوزوآی تاژک‌دار روده‌ای و یکی از علل شایع اسهال (هم بومی و هم همه‌گیر) در سراسر جهان است. در ایالات متحده، ژیاردیا لامبلیا در ۴٪ تا ۷٪ نمونه‌های مدفوع مشاهده شده است و به عنوان شایع‌ترین انگل روده‌ای شناخته می‌شود. توزیع این بیماری به صورت دوگانه است، به طوری که این بیماری بیشتر در کودکان ۱ تا ۹ ساله و بزرگسالان ۳۵ تا ۴۵ ساله گزارش شده است. شیوع بیماری در اواخر تابستان و پاییز بالاترین میزان را دارد.

سیکلوسپورایازیس (Cyclosporiasis)، عفونتی است که توسط انگل سیکلوسپورا کایتاننسیس (Cyclospora cayetanensis) ایجاد می‌شود و از سال ۱۹۷۹ به عنوان یک عامل انگلی منتقله از غذا و آب شناخته شده که می‌تواند باعث اسهال در کودکان و بزرگسالان شود. این بیماری معمولاً در بیماران مبتلا به عفونت HIV، افرادی با وضعیت اجتماعی-اقتصادی پایین یا کسانی که به بهداشت نامناسب دسترسی دارند، و مسافران در معرض آب، غذا یا خاک آلوده رخ می‌دهد.

بیماری کرون (Crohn disease) یک بیماری التهابی مزمن در دستگاه گوارش است که می‌تواند از دهان تا مقعد را درگیر کند. این بیماری با التهاب تمام لایه‌ای (transmural inflammation) و اغلب گرانولوم‌های بدون نکروز پنیری (noncaseating granulomas) مشخص می‌شود. علت آن به وضوح مشخص نیست، اما احتمالاً ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی باعث تحریک آن می‌شوند، به‌طوری که بخشی از آسیب مخاطی به دلیل فعال‌سازی سیستم ایمنی علیه میکروبیوتای سالم روده‌ای رخ می‌دهد.

کولیت اولسراتیو (Ulcerative colitis یا UC) نوعی بیماری التهابی روده (Inflammatory Bowel Disease یا IBD) است که کولون و رکتوم را تحت تأثیر قرار می‌دهد. UC شایع‌ترین شکل IBD است و شیوع سالانه آن بین 1.2 تا 20.3 مورد در هر 100,000 نفر است و دارای توزیع سنی دوگانه با اوج در دهه‌های سوم و هفتم زندگی می‌باشد. شیوع UC در مردان، یهودیان اشکنازی و افرادی با تبار اروپای شمالی بیشتر است. در سطح جهانی، شیوع UC در حال افزایش است.

اسهال یکی از عوارض جانبی بسیاری از داروها است، اما بیشترین ارتباط را با مصرف داروهای ضد میکروبی (antimicrobials) دارد. این عارضه یکی از شایع‌ترین اثرات نامطلوب درمان با آنتی‌بیوتیک‌ها (antibiotic therapy) است و می‌تواند از ناراحتی خفیف شکمی تا اسهال شدید و کولیت (colitis) متغیر باشد. بیشتر موارد خفیف و خود محدود شونده هستند، به ویژه پس از قطع درمان. اسهال ناشی از دارو باید از کولیت کلستریدیوئیدیس دیفیسیله (Clostridioides difficile colitis) که یک عارضه عفونی ناشی از استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها است و در آن سرکوب فلور طبیعی اجازه رشد به کلستریدیوم دیفیسیله تولید کننده سیتوتوکسین را می‌دهد، تمیز داده شود. مهم است که تعیین شود آیا اسهال یک عارضه جانبی دارو است یا به کلستریدیوم دیفیسیله یا علت عفونی دیگری مربوط است، زیرا استراتژی مدیریت ممکن است متفاوت باشد.

عفونت میکروسپوریدیوز (Microsporidiosis) یک عفونت انگلی ناشی از گونه‌های میکروسپوریدیا (microsporidia) در سلول‌های پوششی است. در گذشته، میکروسپوریدیا به عنوان پروتوزوا طبقه‌بندی می‌شدند، اما اکنون به عنوان گروهی نزدیک به قارچ‌ها شناخته می‌شوند. از میان ۱۴ گونه‌ای که می‌توانند انسان را آلوده کنند، انتروسیتوزون بینوزی (Enterocytozoon bieneusi) و انسفالیتوزون اینتستینالیس (Encephalitozoon intestinalis) شایع‌ترین میکروسپوریدیا هستند. اندام‌های هدف عفونت و تظاهرات بالینی بسته به گونه آلوده کننده متفاوت است. وضعیت سیستم ایمنی بیمار شدت و طیف عفونت را تعیین می‌کند. میکروسپوریدیا باعث اسهال مزمن در بیماران مبتلا به ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) می‌شود. میکروسپوریدیوز در بیمارانی که تحت پیوند اعضای جامد (مانند کلیه، کبد، قلب) قرار گرفته‌اند نیز گزارش شده است.

مایکوباکتریوم اویوم و اینتراسلولاره (Mycobacterium avium and intracellulare) یک کمپلکس مایکوباکتریوم غیرمعمول و اسید‌مقاوم است که به طور گسترده در محیط وجود دارد. شایع‌ترین محل ابتلا به این عفونت، دستگاه تنفسی است که معمولاً بدون علامت است. بیشتر بیمارانی که به بیماری بالینی مبتلا می‌شوند، دارای نقص سیستم ایمنی هستند، به‌ویژه افراد مبتلا به بیماری HIV، اگرچه بیماران پیوندی، لوسمی و لنفوم نیز ممکن است تحت تأثیر قرار بگیرند. عفونت MAI به صورت بالینی در ۱۸٪ تا ۲۷٪ بیماران مبتلا به ایدز رخ می‌دهد و در نتایج کالبدشکافی، درصد بیشتری مشاهده می‌شود.

ویروس سیتومگالو (Cytomegalovirus یا CMV) که به عنوان ویروس هرپس انسانی نوع ۵ نیز شناخته می‌شود، عضوی از خانواده ویروس‌های DNA هرپس است. عفونت CMV شایع است و تا بزرگسالی، ۸۰٪ از جمعیت جهان آنتی‌بادی‌هایی را توسعه می‌دهند که نشان‌دهنده عفونت اولیه گذشته است. عفونت‌های CMV از طریق مواجهه با مایعات و ترشحات بدن (مانند ادرار، بزاق، خون، ترشحات واژن، مایع منی و شیر مادر) به دست می‌آیند.