بیماری های مشابه

ویروس‌های نورویی (Noroviruses) شایع‌ترین علل گاستروانتریت غیر باکتریایی در ایالات متحده هستند. ویروس‌های نورویی که به نام ویروس‌های شبیه نورواک (Norwalk-like viruses) نیز شناخته می‌شوند، عضو خانواده کالیکی‌ویروس‌ها (calicivirus) و ویروس‌های RNA کوچک و بدون پوشش هستند. تخمین زده می‌شود که این ویروس‌ها سالانه باعث ۲۳ میلیون مورد گاستروانتریت حاد در ایالات متحده می‌شوند و مسئول ۸۱٪ تا ۹۰٪ از همه‌گیری‌های گاستروانتریت حاد هستند. این همه‌گیری‌ها در مکان‌های مختلفی مانند خانه‌های سالمندان، مراکز بازنشستگی، بیمارستان‌ها، رستوران‌ها، مدارس، مراکز مراقبت روزانه و کشتی‌های تفریحی رخ می‌دهند. موارد پراکنده نیز شایع هستند.

ویروس سیتومگالو (Cytomegalovirus یا CMV) که به عنوان ویروس هرپس انسانی نوع ۵ نیز شناخته می‌شود، عضوی از خانواده ویروس‌های DNA هرپس است. عفونت CMV شایع است و تا بزرگسالی، ۸۰٪ از جمعیت جهان آنتی‌بادی‌هایی را توسعه می‌دهند که نشان‌دهنده عفونت اولیه گذشته است. عفونت‌های CMV از طریق مواجهه با مایعات و ترشحات بدن (مانند ادرار، بزاق، خون، ترشحات واژن، مایع منی و شیر مادر) به دست می‌آیند.

اشریشیا کلی انتروهموراژیک (Enterohemorrhagic Escherichia coli یا EHEC) گونه‌های خاصی از باکتری اشریشیا کلی هستند که مسئول ایجاد اسهال خونی و سندرم همولیتیک اورمیک (Hemolytic Uremic Syndrome یا HUS) می‌باشند.

ژیاردیا لامبلیا (Giardia lamblia)، که به عنوان ژیاردیا دئودنالیس (Giardia duodenalis) یا ژیاردیا اینتستینالیس (Giardia intestinalis) نیز شناخته می‌شود، یک پروتوزوآی تاژک‌دار روده‌ای و یکی از علل شایع اسهال (هم بومی و هم همه‌گیر) در سراسر جهان است. در ایالات متحده، ژیاردیا لامبلیا در ۴٪ تا ۷٪ نمونه‌های مدفوع مشاهده شده است و به عنوان شایع‌ترین انگل روده‌ای شناخته می‌شود. توزیع این بیماری به صورت دوگانه است، به طوری که این بیماری بیشتر در کودکان ۱ تا ۹ ساله و بزرگسالان ۳۵ تا ۴۵ ساله گزارش شده است. شیوع بیماری در اواخر تابستان و پاییز بالاترین میزان را دارد.

کریپتوسپوریدیوز (Cryptosporidiosis) یک عفونت روده‌ای است که به‌دلیل بلع اووسیست‌های عفونی گونه‌های کریپتوسپوریدیوم (Cryptosporidium) ایجاد می‌شود.

بیماری سالمونلوز (Salmonellosis) توسط گروهی از باسیل‌های گرم منفی ایجاد می‌شود و منجر به بیماری اسهالی خفیف تا شدید می‌گردد. سالمونلا (Salmonella) در سراسر جهان یافت می‌شود. سروتایپ‌های سالمونلا تایفی‌موریوم (Salmonella typhimurium) و سالمونلا انتریتیدیس (Salmonella enteritidis) رایج‌ترین سروتایپ‌ها در ایالات متحده هستند و سالانه مسئول یک میلیون بیماری غذایی می‌باشند. این بیماری از طریق مصرف محصولات حیوانی آلوده (عمدتاً بوقلمون، مرغ، اردک و تخم‌مرغ) یا تماس با مدفوع آلوده منتقل می‌شود. طبق گزارش مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC)، پنیر نرم و گوشت گاو به دست آمده در ایالات متحده و مکزیک به یک سویه جدید مقاوم به چند دارو از سالمونلا نیوپورت (Salmonella Newport) مرتبط شده‌اند.

مسمومیت غذایی استافیلوکوکی (Staphylococcal food poisoning) ناشی از ورود سم تولید شده توسط باکتری استافیلوکوکوس اورئوس (Staphylococcus aureus) به بدن است.

عدم تحمل لاکتوز (Lactose intolerance) یک بیماری شایع جذب ناقص است که به علت کمبود آنزیم لاکتاز (lactase) در روده کوچک ایجاد می‌شود. این وضعیت پس از مصرف غذاهای حاوی لاکتوز باعث ایجاد نفخ (flatulence)، اسهال (diarrhea)، بادکردگی (bloating) و درد شکمی (abdominal pain) می‌شود. شیوع عدم تحمل لاکتوز در میان قومیت‌های مختلف متفاوت است و بیشتر در افراد با تبار آفریقایی، آسیایی، بومی آمریکایی و اسپانیایی دیده می‌شود.

بیماری کرون (Crohn disease) یک بیماری التهابی مزمن در دستگاه گوارش است که می‌تواند از دهان تا مقعد را درگیر کند. این بیماری با التهاب تمام لایه‌ای (transmural inflammation) و اغلب گرانولوم‌های بدون نکروز پنیری (noncaseating granulomas) مشخص می‌شود. علت آن به وضوح مشخص نیست، اما احتمالاً ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی باعث تحریک آن می‌شوند، به‌طوری که بخشی از آسیب مخاطی به دلیل فعال‌سازی سیستم ایمنی علیه میکروبیوتای سالم روده‌ای رخ می‌دهد.

کولیت اولسراتیو (Ulcerative colitis یا UC) نوعی بیماری التهابی روده (Inflammatory Bowel Disease یا IBD) است که کولون و رکتوم را تحت تأثیر قرار می‌دهد. UC شایع‌ترین شکل IBD است و شیوع سالانه آن بین 1.2 تا 20.3 مورد در هر 100,000 نفر است و دارای توزیع سنی دوگانه با اوج در دهه‌های سوم و هفتم زندگی می‌باشد. شیوع UC در مردان، یهودیان اشکنازی و افرادی با تبار اروپای شمالی بیشتر است. در سطح جهانی، شیوع UC در حال افزایش است.

مسمومیت با سرب نوعی مسمومیت با فلز سنگین است که به‌دلیل استنشاق، بلع یا جذب از طریق پوست و تجمع سرب در بدن رخ می‌دهد. مسمومیت با سرب نیاز به مواجهه مزمن با سطوح بالای سرب دارد و از یک مواجهه منفرد ناشی نمی‌شود. این مسمومیت می‌تواند جدی و گاهی کشنده باشد.

مسمومیت با جیوه زمانی رخ می‌دهد که جیوه یا ترکیبات جیوه از طریق استنشاق، بلع، تزریق یا جذب پوستی وارد بدن شود. جیوه به سه شکل مختلف وجود دارد: جیوه عنصری (Elemental mercury)، نمک‌های غیرآلی (Inorganic salts)، و ترکیبات آلی (Organic compounds). با توجه به افزایش آگاهی از خطرات این ترکیب، میزان مواجهه‌های سمی با جیوه در حال کاهش است. عوارض سمی بسته به نوع جیوه، دوز و میزان مواجهه متفاوت است. نشانه‌های بالینی ممکن است شامل آسیب به اندام‌ها یا توسعه بیماری‌های دیگر مانند آکرودینیا (Acrodynia)، سندرم هانتر-راسل (Hunter-Russell syndrome)، و بیماری میناماتا (Minamata disease) باشد.