بیماری های مشابه

اریسیپلاس (Erysipelas) یک عفونت باکتریایی سطحی پوست است که اغلب توسط استرپتوکوک‌های بتا همولیتیک گروه A (Streptococcus pyogenes) ایجاد می‌شود. این عفونت، سیستم لنفاوی درم سطحی را درگیر می‌کند. اریسیپلاس تمایل به درگیر کردن افراد در دو سر طیف سنی، بیماران ضعیف و افرادی با تخلیه لنفاوی ضعیف دارد. این عارضه می‌تواند در صورت رخ دهد، اما معمولاً در اندام‌های تحتانی بیمارانی با نارسایی وریدی و درماتیت استاز دیده می‌شود.

اصطلاح اپیدیدیمو-ارکیت (Epididymo-Orchitis) به التهاب اپیدیدیم (Epididymis) و بیضه‌ها (Testicles) اشاره دارد. در حالی که ممکن است بیماران تنها به اپیدیدیمیت (Epididymitis) یا ارکیت (Orchitis) دچار شوند، معمولاً التهاب هر دو ساختار را درگیر می‌کند.

کهیر تماسی ممکن است به صورت ایمنی‌شناختی (آلرژیک) یا غیر ایمنی‌شناختی (غیر آلرژیک) باشد. نوع ایمنی‌شناختی یک واکنش حساسیت فوری (واسطه‌ای توسط IgE) است که زمانی رخ می‌دهد که پوست به‌طور مستقیم با یک آلرژن در تماس قرار گیرد. به ندرت ممکن است با آنافیلاکسی (anaphylaxis) پیچیده شود و در افراد آتوپیک (atopic) شایع‌تر است. موادی که باعث این واکنش می‌شوند شامل لاتکس، مواد غذایی (گوشت، سیب‌زمینی خام، و ماهی)، نگهدارنده‌ها، ضدعفونی‌کننده‌ها، عطرها، فرمالدهید (formaldehyde)، سخت‌کننده‌های رزین اپوکسی (epoxy resin hardeners)، چندین نوع چوب و داروهای درمانی می‌باشند. کهیر تماسی غیر ایمنی‌شناختی اغلب بدون حساسیت‌زایی قبلی رخ می‌دهد و معمولاً به صورت موضعی باقی می‌ماند. موادی که باعث کهیر تماسی غیر ایمنی‌شناختی می‌شوند شامل اسید بنزوئیک (benzoic acid)، اسید سوربیک (sorbic acid)، اسید سینامیک (cinnamic acid)، آلدهید سینامیک (cinnamic aldehyde)، استرهای اسید نیکوتینیک (nicotinic acid esters)، حشرات، گزنه و گیاهان دیگر، مواد غذایی (ماهی، خردل، فلفل کاین، آویشن)، و همچنین مواد مرتبط با صنعت پزشکی (الکل، بنزوکائین (benzocaine)، تنتور بنزوئین، فندق افسونگر، بالم پرو (balsam of Peru)، DMSO) می‌باشند.

بثورات دارویی ثابت (Fixed Drug Eruption - FDE) یک واکنش پوستی نامطلوب به دارو است که هر بار فرد به داروی عامل مجدد در معرض قرار می‌گیرد، در همان نقطه از بدن ظاهر می‌شود. یک یا چند لکه قرمز یا بنفش به‌وضوح مشخص که معمولاً گرد هستند، در عرض چند دقیقه تا چند ساعت پس از قرارگیری در معرض داروی محرک بروز می‌کنند. اندازه این لکه‌ها می‌تواند از ۰.۵ تا چند سانتی‌متر متغیر باشد. این لکه‌ها معمولاً بدون علائم هستند، اما ممکن است سوزش، درد یا خارش نیز رخ دهد. در حالی که هر سطح پوستی ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد، مخاط دهانی و ناحیه مقعدی تناسلی بیشتر درگیر می‌شوند.

آبسه (Abscess) یک فرآیند التهابی موضعی است که در آن گلبول‌های سفید خون در محل عفونت در درم (Dermis) و/یا بافت زیرجلدی تجمع می‌یابند. ضایعات طی چند روز تا ۱-۲ هفته تکامل می‌یابند. این ضایعات معمولاً دردناک بوده و گاهی با تب همراه هستند. آبسه‌ها معمولاً توسط گونه‌های استافیلوکوکوس (Staphylococcus) ایجاد می‌شوند.

آنژیوادم (Angioedema) که همچنین به نام آنژیونوروتیک ادم (angioneurotic edema) شناخته می‌شود، نوعی از کهیر (urticaria) است. در حالی که بثورات کهیری معمولاً لایه سطحی درم را تحت تأثیر قرار می‌دهند، تورم در آنژیوادم در سطح عمیق‌تری رخ می‌دهد و معمولاً در درم و بافت زیرجلدی یا زیرمخاطی اتفاق می‌افتد. به ندرت، دستگاه گوارش نیز ممکن است درگیر شود. این ادم به دلیل افزایش نفوذپذیری عروقی و نشت مایع به داخل بافت بینابینی ایجاد می‌شود.

قانقاریا فورنیه (Fournier gangrene) به نکروزیتان فاشئیتیس (necrotizing fasciitis) اطلاق می‌شود که نواحی تناسلی، پرینه و پرینئال را درگیر می‌کند.

گانگرن گازی (Gas gangrene) که به عنوان میونکروز کلستریدیایی (clostridial myonecrosis) نیز شناخته می‌شود، یک عفونت بسیار شدید با نرخ بالای مرگ و میر است. باکتری‌های بی‌هوازی کلستریدیایی مسئول این عفونت نکروز کننده عضله هستند که ممکن است با عفونت پوست و بافت‌های نرم مجاور نیز همراه باشد.

درماتیت تماسی آلرژیک (Allergic contact dermatitis) نوعی اگزما (درماتیت آتوپیک) است که در اثر واکنش به یک آلرژن (ماده حساسیت زا) ایجاد می شود. برخلاف درماتیت تماسی تحریک‌کننده (irritant contact dermatitis) که در زمان تماس ماده حساسیت‌زا با پوست رخ می‌دهد، درماتیت تماسی آلرژیک حدود 24 تا 72 ساعت پس از قرار گرفتن در معرض آن رخ می‌دهد. شیوع آلرژن‌هایی که باعث درماتیت تماسی آلرژیک می‌شوند، اغلب با گذشت زمان تغییر می‌کنند، زیرا برخی از مواد شیمیایی در تولید محصولاتی که با پوست در تماس هستند، دائما در حال تغییر است. اخیراً، علل شایع درماتیت تماسی آلرژیک عبارتند از نیکل، کرومات ها، مواد شیمیایی لاستیکی و نئومایسین. حساسیت زا های رایج در عموم مردم جامعه شامل عطر، فرمالدئید، لانولین (چربی های موجود در پماد ها و لوازم آرایشی) و بسیاری دیگر از مواد شیمیایی رایج محیطی می باشد.

(HSV) همراه است. عفونت HSV معمولاً به صورت گروهی از وزیکول‌های کوچک (تاول‌های پر از مایع)، فرسایش (نواحی دردناک با پوست از دست رفته) یا پوسته‌ها (زخم) در اطراف دهان، بینی، اندام تناسلی، باسن و کمر ظاهر می‌شود، اگرچه عفونت‌ها تقریباً می‌توانند در هر نقطه از پوست ایجاد شوند. این زخم‌ها می‌توانند به صورت دوره‌ای در همان محل‌ها عود کنند که به آن عفونت‌های مکرر(عود کننده) می‌گویند. راه های درمان تبخال یا هرپس تناسلی، راه های مراقبت تبخال یا هرپس تناسلی

زونا (زوستر) (Shingles (Zoster)) یک راش دردناک است که توسط ویروس واریسلا زوستر، همان ویروسی که باعث آبله مرغان می‌شود، به وجود می آید. پس از بهبودی فرد از آبله مرغان، ویروس در اعصاب خاصی در بدن غیر فعال (خفته) باقی می ماند. با افزایش سن، سیستم ایمنی بدن شما ضعیف تر می شود و ممکن است به اندازه کافی برای کنترل ویروس قوی نباشد. زونا زمانی اتفاق می‌افتد که ویروس دوباره فعال می‌شود، روی اعصاب رشد می‌کند تا به پوست برسد و به صورت برآمدگی‌های کوچک، دردناک و پر از مایع (تاول) ظاهر می‌شود.

اگزما (درماتیت آتوپیک) یک بیماری شایع و مزمن پوستی است که با خشکی پوست همراه است . این بیماری با خارش یا سوزش شروع می شود، با خاراندن تشدید یافته و موجب ظاهر شدن راش های پوسته پوسته شده  قرمز رنگی بر روی پوست می شود. اگزما یک بیماری وراثتی است و غالبا با بیماری های حساسیتی همچون آسم، کهیر، حساسیت غذایی، حساسیت پوستی و تب یونجه (رینیت آلرژیک) عود می کند. شدت اگزما معمولاً در پاسخ به عوامل محیطی مختلف افزایش یا کاهش می یابد. عفونت های پوستی، گرمای بیش از حد، زمستان (یا آب و هوای سرد و خشک)، عطرها، مواد شوینده/صابون، لباس های زبر و ساینده (مانند پشم های خارش آور)، مواد شیمیایی، دود و استرس ممکن است باعث تشدید یا بدتر شدن اگزما شوند. خاراندن ممکن است موجب آسیب دیدن( مانند جوش زدن یا آکنه) پوست شده و در نتیجه احتمال ابتلا به عفونت را افزایش دهد. در حالی که این محرک های محیطی ممکن است اگزما را بدتر کنند، اما دلیل ابتلا به این بیماری پوستی نیستند. راه های مراقبت درماتیت آتوپیک (اگزما)، راه های درمان درماتیت آتوپیک (اگزما)، راه های درمان درماتیت آتوپیک (اگزما)

پسوریازیس معکوس (Inverse psoriasis)، که به عنوان پسوریازیس چین‌دار یا خمشی (intertriginous or flexural psoriasis) نیز شناخته می‌شود، نوعی از پسوریازیس است که در چین‌های پوستی مانند نواحی زیر پستانی (inframammary areas)، زیر بغل (axillae)، و چین‌های کشاله ران (inguinal folds) ظاهر می‌شود. پلاک‌های پسوریازیس معکوس از نظر مورفولوژیکی مشابه پلاک‌های کلاسیک پسوریازیس پلاکی هستند، به طوری که اریتماتوز (erythematous) و با مرزهای مشخص هستند؛ با این حال، پسوریازیس معکوس فاقد پوسته ضخیم نقره‌ای است و به جای آن دارای سطحی صاف، مرطوب و گاهی خیس‌خورده (macerated) است. اصطکاک مکانیکی سطوح پوستی متقابل در مناطق خمشی باعث پدیده کوبنر (koebnerization) یا پاسخ ایزومورفیک می‌شود که این وضعیت را تداوم می‌بخشد.

بیماری هیستوسیتوز سلول‌های لانگرهانس (Langerhans cell histiocytosis یا LCH) یک اختلال نئوپلاستیک نادر هیستوسیتی است که در آن هیستوسیت‌های دندریتیک در یک یا چند عضو بدن تجمع می‌یابند. نشان داده شده است که جهش‌های فعال‌کننده مسیر MAPK، به‌ویژه در ژن‌های BRAF V600E و MAP2K1، در اکثر قریب به اتفاق بیماران وجود دارد.

قارچ کشاله ران (tinea cruris - Jock Itch) یک عفونت قارچی سطحی پوست در جایی که ران به شکم می پیوندد، معروف به کشاله ران است. اغلب به دلیل عفونت قارچی پا (تینه آ پا یا پای ورزشکار) به کشاله ران سرایت می کند. لکه‌های بزرگ گرد و قرمز با لبه‌های برآمده و پوسته‌دار در کشاله ران ایجاد می‌شوند و ممکن است تا قسمت داخلی ران یا روی ناحیه شکم یا باسن کشیده شوند. قارچ کشاله ران معمولاً در اندام تناسلی وجود ندارد. معمولاً خیلی خارش دارد.

کاندیدیازیس به عفونت قارچی ناشی از مخمر کاندیدا آلبیکنس (Candida albicans) گفته می‌شود. سایر گونه‌های کاندیدا نیز به‌ندرت می‌توانند عامل ایجاد عفونت باشند. هنگامی که این عفونت در ناحیه تناسلی مردان مشاهده می‌شود، ممکن است از طریق رابطه جنسی با شریک آلوده منتقل شده باشد. در موارد دیگر، ممکن است به‌طور خودبه‌خودی بروز یابد.

درماتیت سبورئیک (Seborrheic dermatitis) یک بیماری التهابی مزمن و ایدیوپاتیک است که نواحی پوستی غنی از غدد سباسه (sebaceous glands) مانند پوست سر، چین‌های نازولبیال (nasolabial folds)، ابروها، گوش‌ها، نواحی پرسترنال (presternal) و اینترتریجینوس (intertriginous) را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری دارای توزیع دو مرحله‌ای است که در دوران نوزادی و نوجوانی/اوایل بزرگسالی به اوج خود می‌رسد. اگرچه درماتیت سبورئیک با عفونت HIV و بیماری‌های عصبی مرتبط شده است، اما معمولاً در افراد سالم ظاهر می‌شود.

اریتراسما (Erythrasma) یک بیماری مزمن شایع پوست است که نواحیه چین های پوست را درگیر می کند. به دلیل عفونت باکتری Corynebacterium minutissimum، پچ های پوست (کژنه)، خشک، صورتی تا قهوه ای که به آرامی در حال بزرگ شدن هستند، ایجاد می شوند. تشخیص اریتراسما ، راه های درمان اریتراسما، راه های خودمراقبتی اریتراسما، راه های درمان اریتراسما