قانقاریا فورنیه (Fournier gangrene) به نکروزیتان فاشئیتیس (necrotizing fasciitis) اطلاق می‌شود که نواحی تناسلی، پرینه و پرینئال را درگیر می‌کند.

قانقاریا

قانقاریا زمانی رخ می‌دهد که عفونت منجر به ترومبوز (thrombosis) عروق خونی زیرجلدی منطقه‌ای شود. این عفونت معمولاً پلی‌میکروبیال (polymicrobial) است. باکتری اشریشیا کولی (Escherichia coli) شایع‌ترین میکروارگانیسم جدا شده است. قانقاریا فورنیه ناشی از آبسه‌های آنورکتال (anorectal abscesses)، زخم‌های فشاری، ترومای ناحیه آنوژنیتال (مانند پروسیجرهای جراحی، اپی‌زیوتومی‌ها، کاتتریزاسیون مزمن مجرای ادراری، تراشیدن موی شرمگاهی) یا گسترش عفونت از ساختارهای پرینئال مجاور (مانند غدد پرینئال، مجاری بارتولین، عفونت دستگاه ادراری) می‌باشد. افراد مبتلا به دیابت ملیتوس (diabetes mellitus)، آسیب‌های نخاعی، اختلال مصرف مزمن الکل یا کسانی که به هر دلیل دیگری دچار نقص ایمنی هستند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به قانقاریا فورنیه قرار دارند. مردان بیشتر از زنان تحت تأثیر قرار می‌گیرند.

علائم و نشانه‌ها

بیماران مبتلا به قانقاریا فورنیه به شدت بیمار هستند. اغلب تصور می‌شود که آنها مبتلا به سلولیت (cellulitis) هستند که به درمان آنتی‌بیوتیکی استاندارد پاسخ نمی‌دهد. در مراحل اولیه بیماری، معمولاً علائم پوستی کمی وجود دارد. درد بیشتر از حد انتظار بر اساس یافته‌های فیزیکی است. بیماران با درد، تورم و اریتم در ناحیه تناسلی که به سرعت به تشکیل بول و نکروز پوستی منجر می‌شود، مراجعه می‌کنند. علائم بیماری سیستمیک مانند تب، بی‌حالی، افت فشار خون و تاکی‌کاردی مشاهده می‌شود؛ این علائم ممکن است به نارسایی چند عضوی منجر شوند.

درمان

مرگ و میر قانقاریا فورنیه بالا است. درمان شامل آنتی‌بیوتیک‌های وسیع‌الطیف داخل وریدی (IV) و دبریدمان جراحی فوری بافت‌های عفونی و بی‌جان است. اگر به این تشخیص مشکوک هستید، هم‌اکنون با یک جراح تماس بگیرید.