بیماری های مشابه

پسوریازیس خالدار (پسوریازیس قطره ای)
پسوریازیس خالدار (پسوریازیس قطره ای)
پسوریازیس قطره ای معمولاً طی چند هفته بدون هیچ درمانی خود به خود برطرف می شود، اگرچه تقریباً یک سوم افراد ممکن است بیماری طولانی مدتی داشته باشند. پزشک متخصص شما ممکن است چندین گزینه درمانی را برای کمک به رفع سریعتر ضایعات پوستی توصیه کند. راه های تشخیص پسوریازیس خالدار (پسوریازیس قطره ای)، راه های درمان پسوریازیس خالدار (پسوریازیس قطره ای)، راه های مراقبت پسوریازیس خالدار (پسوریازیس قطره ای)

لیکن پلانوس
لیکن پلانوس
لیکن پلان (LP) یک بیماری پوستی پاپولواسکواموس همراه با خارش است که در آن لنفوسیت‌های T خود واکنش‌گر به کراتینوسیت‌های قاعده‌ای در پوست، غشاهای مخاطی، فولیکول‌های مو و یا واحدهای ناخن حمله می‌کنند. علت این بیماری به طور دقیق مشخص نیست، اما ویروس‌ها، داروها و آلرژن‌های تماسی به عنوان عوامل احتمالی مطرح شده‌اند.

پیتریازیس روزه
پیتریازیس روزه
پیتیریازیس روزه (Pityriasis rosea) یک بیماری پوستی شایع و معمولاً خودمحدود شونده و خوش‌خیم است. به‌طور کلاسیک، یک لکه‌ی اولیه (herald patch)، به شکل یک پلاک منفرد ۲ تا ۵ سانتی‌متری فلس‌دار، صورتی یا هم‌رنگ پوست با پاک شدگی خفیف مرکزی و حاشیه‌ی برجسته، ابتدا ظاهر می‌شود که اغلب در ناحیه‌ی تنه دیده می‌شود. در کودکان، لکه‌ی اولیه حدود ۴ روز قبل از بروز گسترده‌ی بثورات ظاهر می‌شود. بثورات بعدی شامل پلاک‌ها و لکه‌های بیضوی، اریتماتوز و فلس‌دار متعددی است که در امتداد خطوط کشش پوست (Langer's lines) قرار می‌گیرند و بیشتر در نواحی تنه، شکم و گردن دیده می‌شوند. معمولاً اندام‌ها و صورت تحت تأثیر قرار نمی‌گیرند. ضایعات جدید ممکن است به مدت ۲ تا ۳ هفته ادامه یابند.

واریسلا
واریسلا
این خلاصه به بررسی بیماری واریسلا (آبله‌مرغان) در کودکان می‌پردازد. واریسلای نوزادی به صورت جداگانه مورد بررسی قرار گرفته است.

پسوریازیس پلاکی
پسوریازیس پلاکی
پسوریازیس (Psoriasis) یک بیماری شایع و غیر مسری است که می تواند به طرق مختلف در پوست ظاهر شود. پسوریازیس پلاکی که تقریباً 85 درصد از موارد پسوریازیس را شامل می شود، یک بیماری پوستی مادام العمر است که حدود 2 تا 3 درصد از جمعیت در سراسر جهان را تحت تأثیر قرار می دهد. ضایعات پوستی پسوریازیس پلاکی معمولا قرمز، برجسته و پوسته پوسته می باشد. ممکن است پاپول‌ها (برآمدگی‌های کوچک و برجسته) یا پلاک‌ها (ضایعات پوستی بزرگ‌تر و برجسته‌تر که بزرگ‌تر از یک ناخن شست هستند) یا هر دو وجود داشته باشد. افراد مبتلا به پسوریازیس پلاکی معمولاً پچ های پوسته پوسته سفید و ضخیم روی پوست خود دارند.

پاپولوز لنفوماتوئید
پاپولوز لنفوماتوئید
پاپولوز لنفوماتوئید (Lymphomatoid papulosis یا LyP) یک بیماری پوستی عودکننده، مزمن و خودبهبود است که در پیوستاری با لنفوم سلول بزرگ آناپلاستیک پوستی اولیه (C-ALCL) قرار دارد. این دو نهاد و موارد تداخل آن‌ها، اختلالات لنفوپرولیفراتیو پوستی مثبت به CD30 را تشکیل می‌دهند که تقریباً ۲۵ درصد از لنفوم‌های سلول T پوستی را شامل می‌شوند. با وجود ویژگی‌های هیستوپاتولوژیک بدخیم، LyP معمولاً یک سیر بالینی خوش‌خیم دارد. LyP و C-ALCL بسیاری از ویژگی‌های هیستوپاتولوژیک را به اشتراک می‌گذارند؛ مورفولوژی و سیر بیماری عوامل مهم تمایز دهنده هستند.

اریتم مولتی‌فورم
اریتم مولتی‌فورم
اریتم مولتی‌فرم (Erythema multiforme یا EM) واکنش حساسیت بیش‌ازحد خودمحدودکننده‌ای در پوست و غشاهای مخاطی است که با شروع حاد ضایعات ثابتی از تغییر رنگ‌های متحدالمرکز (ضایعات هدف‌دار) مشخص می‌شود. این بیماری به دو زیرگروه تقسیم می‌شود: EM ماژور و EM مینور. تفاوت‌های اصلی بین این زیرگروه‌ها شامل درگیری مخاطی و علائم سیستمیک مانند تب، آرترالژیاس (درد مفاصل) و آستنیا (خستگی) است که در زیرگروه ماژور مشاهده می‌شود. گاهی اوقات علائم پیش‌درآمدی نیز ممکن است وجود داشته باشد.

واسکولیت لکوسیتوکلاستیک
واسکولیت لکوسیتوکلاستیک
واسکولیت لکوسیتوکلاستیک (Leukocytoclastic vasculitis یا LCV) نوعی واسکولیت رگ‌های کوچک است که عمدتاً وریدهای پس‌مویرگی در درم را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

سیفلیس ثانویه
سیفلیس ثانویه
سیفلیس یک عفونت مقاربتی (sexually transmitted infection-STI) است که توسط باکتری ترپونما پالیدوم ایجاد می شود. سیفلیس ثانویه دومین مرحله از 3 مرحله عفونت سیفلیس است و معمولاً 1 تا 3 ماه پس از مرحله اول سیفلیس یعنی سیفلیس اولیه رخ می دهد. تمام افرادی که به سیفلیس مبتلا می شوند، اگر عفونت آنها با آنتی بیوتیک مناسب درمان نشود، به سیفلیس ثانویه مبتلا می شوند. عفونت التیام یافته هیچ ایمنی باقی نمی گذارد، به این معنی که می توانید دوباره آلوده شوید.

خراش‌های روان‌زاد
خراش‌های روان‌زاد
خراش‌های عصبی یک وضعیت پوستی است که از خارش یا خاراندن مکرر و عادت‌گونه پوست، بدون وجود بیماری زیربنایی ایجاد می‌شود. برخلاف بیماران مبتلا به درماتیت آرتیفکتا (dermatitis artefacta)، افراد مبتلا به خراش‌های عصبی معمولاً به ایجاد ضایعات توسط خودشان اذعان دارند. این اختلال عمدتاً در زنان میانسال دیده می‌شود، اما می‌تواند در بیماران در هر سنی نیز مشاهده شود. خاراندن مداوم می‌تواند به چرخه خارش-خاراندن-جوش منجر شود و وضعیت را تداوم بخشد.

خرید اشتراک