اریتم مولتی‌فرم (Erythema multiforme یا EM) واکنش حساسیت بیش‌ازحد خودمحدودکننده‌ای در پوست و غشاهای مخاطی است که با شروع حاد ضایعات ثابتی از تغییر رنگ‌های متحدالمرکز (ضایعات هدف‌دار) مشخص می‌شود. این بیماری به دو زیرگروه تقسیم می‌شود: EM ماژور و EM مینور. تفاوت‌های اصلی بین این زیرگروه‌ها شامل درگیری مخاطی و علائم سیستمیک مانند تب، آرترالژیاس (درد مفاصل) و آستنیا (خستگی) است که در زیرگروه ماژور مشاهده می‌شود. گاهی اوقات علائم پیش‌درآمدی نیز ممکن است وجود داشته باشد.
EM عودکننده در بخشی از بیماران رخ می‌دهد و به‌طور متغیر به‌عنوان بیش از ۱، بیش از ۲ یا بیش از ۶ بار شعله‌ور شدن در سال تعریف شده است.
EM پایدار نادر است و به حضور مزمن و مداوم EM یا وقوع آن با فاصله‌ای ۱۵ روز یا کمتر اشاره دارد.
محرک اصلی EM ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) است که تخمین زده می‌شود حدود ۹۰٪ موارد را به وجود می‌آورد. EM با سایر عفونت‌ها از جمله هیستوپلاسموزیس، ویروس اپشتین-بار و اخیراً کووید-۱۹ گزارش شده است. داروها نیز می‌توانند محرک باشند. در کودکان، محرک‌های مهم دیگری که باید در نظر گرفته شوند شامل داروها (به‌ویژه پنی‌سیلین)، استرپتوکوک گروه A و ویروس اپشتین-بار، به همراه سایر ویروس‌ها و باکتری‌ها است. موارد ایدیوپاتیک (بدون علت مشخص) نیز دیده شده است.
به‌طور معمول، تمام ضایعات پوستی در عرض ۲۴ تا ۷۲ ساعت ظاهر می‌شوند و برای ۱ تا ۴ هفته باقی می‌مانند و سپس محو می‌شوند. بروز مجدد ضایعات در مواجهه مجدد با عامل تحریک‌کننده رخ می‌دهد.
موضوع مرتبط: فوران مخاطی-پوستی عفونی واکنشی (RIME)