بیماری های مشابه

درماتیت تماسی آلرژیک (Allergic contact dermatitis) نوعی اگزما (درماتیت آتوپیک) است که در اثر واکنش به یک آلرژن (ماده حساسیت زا) ایجاد می شود. برخلاف درماتیت تماسی تحریک‌کننده (irritant contact dermatitis) که در زمان تماس ماده حساسیت‌زا با پوست رخ می‌دهد، درماتیت تماسی آلرژیک حدود 24 تا 72 ساعت پس از قرار گرفتن در معرض آن رخ می‌دهد. شیوع آلرژن‌هایی که باعث درماتیت تماسی آلرژیک می‌شوند، اغلب با گذشت زمان تغییر می‌کنند، زیرا برخی از مواد شیمیایی در تولید محصولاتی که با پوست در تماس هستند، دائما در حال تغییر است. اخیراً، علل شایع درماتیت تماسی آلرژیک عبارتند از نیکل، کرومات ها، مواد شیمیایی لاستیکی و نئومایسین. حساسیت زا های رایج در عموم مردم جامعه شامل عطر، فرمالدئید، لانولین (چربی های موجود در پماد ها و لوازم آرایشی) و بسیاری دیگر از مواد شیمیایی رایج محیطی می باشد.

اینترتریگو (Intertrigo) به التهاب سطوح پوستی نزدیک به هم اشاره دارد که عمدتاً در ناحیه پرینه (Perineum) و چین‌های گردن دیده می‌شود، هرچند هر ناحیه‌ای که سطح پوستی با هم در تماس باشد نیز ممکن است درگیر شود. اینترتریگو به وسیله هر شرایطی که گرما، رطوبت و اصطکاک سطوح پوستی مقابل را افزایش دهد، تشدید می‌شود. اینترتریگو اغلب با عفونت سطحی پوست به وسیله مخمر (Yeast) یا باکتری پیچیده‌تر می‌شود. اینترتریگو ناشی از عفونت پوستی با استرپتوکوک (Streptococcus) می‌تواند در ناحیه گردن، زیربغل (Axillae)، چین اینگوینال (Inguinal fold) یا نواحی اطراف مقعد (Perianal) مشاهده شود.

بثورات دارویی ثابت (Fixed Drug Eruption - FDE) یک واکنش پوستی نامطلوب به دارو است که هر بار فرد به داروی عامل مجدد در معرض قرار می‌گیرد، در همان نقطه از بدن ظاهر می‌شود. یک یا چند لکه قرمز یا بنفش به‌وضوح مشخص که معمولاً گرد هستند، در عرض چند دقیقه تا چند ساعت پس از قرارگیری در معرض داروی محرک بروز می‌کنند. اندازه این لکه‌ها می‌تواند از ۰.۵ تا چند سانتی‌متر متغیر باشد. این لکه‌ها معمولاً بدون علائم هستند، اما ممکن است سوزش، درد یا خارش نیز رخ دهد. در حالی که هر سطح پوستی ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد، مخاط دهانی و ناحیه مقعدی تناسلی بیشتر درگیر می‌شوند.

تشخیص آن با هوش مصنوعی ویزیسان بسیار آسان است، تا با دقت و سرعت بیشتری تصمیم گیری و اقدام کنید. لنفوگرانولوما ونروم یک عفونت مقاربتی (STI) است که آنچنان شایع نیست و در اثر عفونت با باکتری کلامیدیا تراکوماتیس ایجاد می شود.این بیماری از طریق داشتن رابطه جنسی محافظت نشده واژینال، دهانی یا مقعدی منتقل می شود. لنفوگرانولوم ونروم باعث ایجاد غدد لنفاوی دردناک و متورم می شود که سپس می تواند به زخم های بزرگ (زخم های باز) تبدیل شود. این بیماری برای پیشرفت خود از 3 مرحله مجزا عبور می کند. 2 مرحله اول لنفوگرانولوم ونروم ممکن است جزئی باشد و حتی ممکن است تا زمانی که به مرحله 3 نرسیده اید، از هیچ علامتی آگاه نباشید که به آن سندرم ژنیتو آنورکتال می گویند. راه های درمان لنفوگرانولوم ونروم (ال جی وی)، راه های مراقبت از لنفوگرانولوم ونروم (ال جی وی)

کاندیدیازیس که عموما به نام عفونت قارچی شناخته می شود، به دلیل رشد بیش از حد قارچی رایج به نام کاندیدا آلبیکنس به وجود می آید که به طور طبیعی در محیط اطراف و بر روی بدن یافت می شود. گاهی اوقات این قارچ در دهان، دستگاه گوارش و واژن بدون ایجاد هیچگونه مشکلی زندگی می کند. با این حال، تحت شرایط خاصی (مانند داشتن سیستم ایمنی ضعیف، استفاده از آنتی بیوتیک ها، مصرف داروهای سرطان یا کورتیکواستروئیدها، چاقی بیش از حد یا دیابت)، قارچ تکثیر شده و باعث عفونت می شود. راه های مراقبت از عفونت قارچی (کاندیدیازیس)، راه های درمان عفونت قارچی (کاندیدیازیس)، راه های تشخیص عفونت قارچی (کاندیدیازیس)

زرد زخم یک عفونت باکتریایی پوستی شایع و مسری است. معمولاً فقط یک مشکل جزئی است، اما گاهی اوقات ممکن است عوارضی رخ دهد که نیاز به درمان دارد. زرد زخم اغلب براثر بریدگی یا خراش در پوست شروع می شود که به باکتری اجازه ورود می دهد. زرد زخم معمولاً توسط باکتری استافیلوکوک یا استرپتوکوک ایجاد می‌شود. زرد زخم را می توان به 2 نوع تقسیم کرد: بلوس(تاولی) و غیر بولوس(غیر تاولی). 

زونا (زوستر) (Shingles (Zoster)) یک راش دردناک است که توسط ویروس واریسلا زوستر، همان ویروسی که باعث آبله مرغان می‌شود، به وجود می آید. پس از بهبودی فرد از آبله مرغان، ویروس در اعصاب خاصی در بدن غیر فعال (خفته) باقی می ماند. با افزایش سن، سیستم ایمنی بدن شما ضعیف تر می شود و ممکن است به اندازه کافی برای کنترل ویروس قوی نباشد. زونا زمانی اتفاق می‌افتد که ویروس دوباره فعال می‌شود، روی اعصاب رشد می‌کند تا به پوست برسد و به صورت برآمدگی‌های کوچک، دردناک و پر از مایع (تاول) ظاهر می‌شود.

سیفلیس اولیه (Primary Syphilis) یک عفونت مقاربتی (STI) است که زمانی ایجاد می شود که یک باکتری به نام ترپونما پالیدوم به پوست آسیب پذیر مانند روی اندام تناسلی یا غشای مخاطی دهان یا مقعد نفوذ کند. سیفلیس اولیه معمولاً از طریق تماس جنسی به دیگران منتقل می شود، اما می تواند از یک فرد باردار آلوده به جنین متولد نشده خود نیز منتقل شود. 3 مرحله عفونت وجود دارد: سیفلیس اولیه، سیفلیس ثانویه و سیفلیس سوم. درمان عفونت در مرحله اولیه مهم است، در غیر این صورت عفونت پیشرفت می کند و ممکن است به سیستم عصبی و قلب آسیب برساند و منجر به مرگ زودرس شود. سیفلیس در صورت درمان به موقع قابل درمان است. عفونت التیام یافته احتمال ابتلای دوباره شما را از بین نمی برد، به این معنی که می توانید دوباره آلوده شوید.

لیکن پلان (LP) یک بیماری پوستی پاپولواسکواموس همراه با خارش است که در آن لنفوسیت‌های T خود واکنش‌گر به کراتینوسیت‌های قاعده‌ای در پوست، غشاهای مخاطی، فولیکول‌های مو و یا واحدهای ناخن حمله می‌کنند. علت این بیماری به طور دقیق مشخص نیست، اما ویروس‌ها، داروها و آلرژن‌های تماسی به عنوان عوامل احتمالی مطرح شده‌اند.

گانگرن گازی (Gas gangrene) که به عنوان میونکروز کلستریدیایی (clostridial myonecrosis) نیز شناخته می‌شود، یک عفونت بسیار شدید با نرخ بالای مرگ و میر است. باکتری‌های بی‌هوازی کلستریدیایی مسئول این عفونت نکروز کننده عضله هستند که ممکن است با عفونت پوست و بافت‌های نرم مجاور نیز همراه باشد.

پایودرما گانگرنوزوم (PG) یک بیماری التهابی، غیرعفونی و زخم‌شونده پوستی با ویژگی‌های نوتروفیلی است که علت آن هنوز به‌طور دقیق مشخص نشده و اغلب به‌اشتباه به‌عنوان یک عفونت پوستی تهاجمی تشخیص داده می‌شود. این بیماری عمدتاً در بزرگسالان میانسال رخ می‌دهد اما می‌تواند افراد در هر سنی را تحت تأثیر قرار دهد. هیچ تمایلی به جنسیت، نژاد یا قومیت خاصی وجود ندارد.

اکتیما گانگرنوزوم (Ecthyma gangrenosum یا EG) به‌عنوان یک تظاهر پوستی در باکتریمیای گرم منفی شناخته می‌شود که به‌طور معمول ناشی از سودوموناس آئروژینوزا (Pseudomonas aeruginosa) است. این وضعیت عمدتاً در بیماران با نقص ایمنی مشاهده می‌شود، اما ضایعات بالینی خاص آن می‌تواند در افراد با سیستم ایمنی سالم و بدون عفونت همزمان نیز بروز کند.

گرانولومای اینگوینال (دونوانوزیس) یک عفونت مقاربتی (STI) است که توسط باکتری گرم‌منفی Klebsiella granulomatis ایجاد می‌شود. این بیماری که قبلاً در استرالیا شایع‌تر بود، اکنون در آن کشور بسیار نادر است. در ایالات متحده هر سال تقریباً 100 مورد از این بیماری گزارش می‌شود. گفته می‌شود که این بیماری بیشتر در مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری مانند هند، جنوب آفریقا، آمریکای جنوبی، جنوب‌شرقی آسیا، گینه نو و کارائیب یافت می‌شود.

ویروس سیتومگالو (Cytomegalovirus یا CMV) که به عنوان ویروس هرپس انسانی نوع ۵ نیز شناخته می‌شود، عضوی از خانواده ویروس‌های DNA هرپس است. عفونت CMV شایع است و تا بزرگسالی، ۸۰٪ از جمعیت جهان آنتی‌بادی‌هایی را توسعه می‌دهند که نشان‌دهنده عفونت اولیه گذشته است. عفونت‌های CMV از طریق مواجهه با مایعات و ترشحات بدن (مانند ادرار، بزاق، خون، ترشحات واژن، مایع منی و شیر مادر) به دست می‌آیند.

واسکولیت قانقاریای جوانان (Juvenile gangrenous vasculitis - JGV) اسکروتوم یک علت نادر زخم ناگهانی اسکروتوم است که معمولاً پس از یک پیش‌درآمد تب و فارنژیت (pharyngitis) یا تونسیلیت (tonsillitis) رخ می‌دهد.

زخم‌های حاد تناسلی غیرجنسی واکنشی (Reactive nonsexually related acute genital ulceration یا RNSRAGU) یک وضعیت نادر است که بیشتر در زنان نوجوان غیر فعال جنسی، عمدتاً با تبار اروپای شمالی مشاهده می‌شود. این وضعیت ممکن است با درد شدید و ناراحتی روحی همراه باشد و اغلب نادیده گرفته شده و به اشتباه تشخیص داده می‌شود.

امپاکس (Mpox که به عنوان آبله میمونی نیز شناخته می‌شود) یک عفونت نادر ویروسی است که شباهت‌هایی به آبله دارد اما خفیف‌تر است. امپاکس بسیار مسری است و از طریق تماس فیزیکی نزدیک یا تماس با پارچه‌ها، اشیا یا سطوح پخش می‌شود. همچنین می‌تواند از حیوانات به انسان یا برعکس منتقل شود. عفونت امپاکس باعث ایجاد بثورات خارش‌دار و اغلب دردناک می‌شود. ممکن است بیماران تب، سردرد، کمردرد یا دیگر دردهای بدن، و/یا تورم غدد را قبل یا بعد از ظهور بثورات تجربه کنند. التهاب مخاطی مانند التهاب گلو (فارنژیت) و/یا التهاب مقعد (پروکتیت) نیز ممکن است رخ دهد. بثورات ممکن است از ناحیه تناسلی یا مقعد شروع شود یا بر روی صورت، دهان، تنه، دست‌ها یا پاها، یا بازوها و پاها ظاهر شود. ممکن است تعداد کمی زخم یا تعداد زیادی وجود داشته باشد.