گرانولومای اینگوینال (دونوانوزیس) یک عفونت مقاربتی (STI) است که توسط باکتری گرم‌منفی Klebsiella granulomatis ایجاد می‌شود. این بیماری که قبلاً در استرالیا شایع‌تر بود، اکنون در آن کشور بسیار نادر است. در ایالات متحده هر سال تقریباً 100 مورد از این بیماری گزارش می‌شود. گفته می‌شود که این بیماری بیشتر در مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری مانند هند، جنوب آفریقا، آمریکای جنوبی، جنوب‌شرقی آسیا، گینه نو و کارائیب یافت می‌شود.

دوره کمون و علائم بیماری

پس از یک دوره کمون که ممکن است از چند روز تا چند ماه طول بکشد، ندول‌های زیرجلدی در محل تلقیح ایجاد می‌شوند که به مرور زمان دچار فرسایش می‌گردند. این ضایعات معمولاً بدون درد هستند، اما در گونه‌های غیرمعمول بیماری ممکن است درد خفیفی وجود داشته باشد. ویژگی شایع این بیماری تلقیح خودکار است که منجر به ایجاد ضایعات "بوسه‌ای" در پوست مجاور می‌شود و در موارد کمتر شایع، به اندام‌های شکمی زیرین گسترش می‌یابد. گرانولوم‌های زیرجلدی در ناحیه اینگوینال ظاهر می‌شوند که شبیه لنفادنوپاتی (به اصطلاح شبه‌بوبو) هستند. در صورت عدم درمان، ضایعات مزمن می‌توانند منجر به انسداد لنفاوی و ادم لنفاوی دستگاه تناسلی و تغییر شکل آن شوند. ضایعات خارج از ناحیه تناسلی، از جمله در دهان، استخوان و اندام‌های شکمی، در ۶٪ از موارد گزارش شده‌اند. علائم عمومی به طور قابل توجهی غایب هستند.

عوارض نادر

در موارد نادر، ممکن است کارسینوم سلول سنگفرشی در زخم‌های مزمن ایجاد شود.

گرانولومای اینگوینال افراد را به انتقال ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) مستعد می‌سازد.