بیماری های مشابه

اصطلاح "اگزانتهم" (exanthem) از کلمه یونانی "exanthema" گرفته شده است که به معنای "بیرون زدن" است و برای توصیف ضایعات پوستی که به طور ناگهانی و در چندین سطح پوستی به وجود می‌آیند، استفاده می‌شود. در مقابل، "انانتهم" (enanthem) به درگیری غشاهای مخاطی اشاره دارد. چندین عفونت ویروسی با اگزانتهم‌های ویروسی و/یا انانتهم‌ها مرتبط هستند. بسیاری از یافته‌های پوستی و مخاطی این عفونت‌ها ذاتاً غیر اختصاصی هستند، اما جنبه‌های کلیدی تاریخچه بالینی و ارائه می‌تواند به اتیولوژی‌های خاصی اشاره کند.

تشخیص آن با هوش مصنوعی ویزیسان بسیار آسان است، تا با دقت و سرعت بیشتری تصمیم گیری و اقدام کنید. مخملک (Scarlet Fever) یک عفونت با نوعی باکتری به نام  استرپتوکوک است  که نه تنها باعث عفونت گلو می شود (که معمولاً به عنوان گلودرد استرپتوکوکی شناخته می شود) بلکه سمی تولید می کند که باعث ایجاد بثورات متمایز مخملک می شود. برخی از افراد نسبت به سایرین نسبت به این سم حساس‌تر هستند، بنابراین همه افراد خانواده که مبتلا هستند، حتی اگر عفونت گلو داشته باشند، دچار این بثورات نمی‌شوند. راه های تشخیص مخملک، راه های درمان مخملک، راه های مراقبت مخملک

عفونت با دیپلوکوک گرم-منفی نایسریا مننژیتیدیس (Neisseria meningitidis) مسئول مننگوکوکسمی حاد است، یک بیماری شدید که معمولاً در اپیدمی‌های کوچک رخ می‌دهد. نایسریا مننژیتیدیس از طریق قطرات تنفسی از فرد به فرد منتقل می‌شود و نازوفارنکس انسان تنها مخزن شناخته شده آن است.

بثورات دارویی اگانتهماتیک (Exanthematous Drug Eruption; EDE) که به نام بثورات دارویی شبه‌سرخک (Morbilliform Drug Eruption) نیز شناخته می‌شود، رایج‌ترین نوع بثورات پوستی ناشی از مصرف داروها است. این بثورات شامل ماکول‌های قرمز و پاپول‌هایی هستند که اغلب در ناحیه تنه ظاهر شده و به صورت متقارن به اندام‌های نزدیک به تنه گسترش می‌یابند. در موارد شدید، ضایعات به هم می‌پیوندند و ممکن است به اریترودرما (Erythroderma) منجر شوند. کف دست‌ها، کف پاها و غشاهای مخاطی نیز ممکن است درگیر شوند. خارش (Pruritus) یک شکایت رایج است. در حالی که بیشتر بیماران بدون تب هستند، در واکنش‌های شدیدتر ممکن است تب خفیف ایجاد شود. شروع این بثورات معمولاً بین ۴ تا ۱۴ روز پس از آغاز مصرف یک دارو رخ می‌دهد. در صورتی که بیمار قبلاً به داروی تحریک‌کننده حساس شده باشد، زمان بروز بثورات ممکن است کوتاه‌تر باشد. این بثورات ممکن است حتی پس از قطع مصرف داروی مقصر نیز رخ دهند.

اریتم ندوزوم (Erythema nodosum) شایع‌ترین نوع سپتال پانیکولیت (التهاب چربی زیرپوستی) است و ناشی از واکنش حساسیت تأخیری به محرک‌های مختلفی مانند عفونت‌های باکتریایی و ویروسی (معمولاً استرپتوکوک و ویروس اپشتین-بار [EBV] به ترتیب)، داروها، بدخیمی‌ها، بیماری التهابی روده (مانند بیماری کرون و کولیت اولسراتیو)، عفونت‌های قارچی و بیماری‌های عروقی کلاژن است. با این حال، در 33٪ تا 50٪ موارد، هیچ ارتباطی یافت نمی‌شود. فهرست کاملی از علل در زیر آمده است.

واسکولیت IgA (Immunoglobulin A vasculitis) که قبلاً به نام پورپورای هنوخ-شونلاین شناخته می‌شد، نوعی واسکولیت تخریبی عروق کوچک با اتیولوژی نامعلوم است که عمدتاً در کودکان رخ می‌دهد اما می‌تواند در بزرگسالان نیز مشاهده شود. این بیماری با تشکیل کمپلکس ایمنی IgA و رسوب C3 و فیبرین در عروق کوچک، به ویژه مویرگ‌ها، ونول‌های پس از مویرگی و گاهی شریانچه‌ها در اعضای آسیب‌دیده مشخص می‌شود. بروز سالانه این بیماری در کودکان ۳ تا ۲۶ در هر ۱۰۰٬۰۰۰ نفر است، در حالی که در بزرگسالان این میزان به‌طور قابل توجهی کمتر و حدود ۰٫۱ تا ۱٫۸ در هر ۱۰۰٬۰۰۰ نفر است. این بیماری بیشتر در مردان، افراد سفیدپوست و کسانی که از تبار آسیایی هستند مشاهده می‌شود.

ملانوسیتوز پوستی مادرزادی که لکه های خاکستری آبی نیز نامیده می شود و قبلاً به عنوان لکه های مغولی شناخته میشد، شایع ترین نوع خال مادرزادی است. این شامل یک یا چند تکه (مناطق صاف پوست بزرگتر از بند انگشت) است که معمولاً در هنگام تولد یا مدت کوتاهی پس از آن در قسمت پایین کمر یا باسن نوزادان یافت می شود. آنها گاهی اوقات روی پاها یا شانه های نوزادان نیز دیده می شوند. رنگ این خال‌های مادرزادی از قهوه‌ای تیره تا خاکستری یا آبی-مشکی متغیر هستند. آنها توسط مجموعه ای از سلول های تولید کننده رنگدانه در پوست ایجاد می شوند. لکه‌ها اغلب در یک یا دو سال اول زندگی کودک مشخص تر شده و معمولاً در بزرگسالی کاملاً محو می‌شوند. راه های مراقبت از ملانوسیتوز پوستی مادرزادی، راه های درمان ملانوسیتوز پوستی مادرزادی، راه های تشخیص ملانوسیتوز پوستی مادرزادی

سندرم اهلرز-دانلوس (Ehlers-Danlos syndrome یا EDS) شامل گروهی ناهمگون از اختلالات ارثی است که به دلیل نقص در تولید و عملکرد کلاژن و بافت همبند ایجاد می‌شود. این سندرم دارای ۱۱ نوع مختلف است که در سال ۱۹۹۷ به ۶ زیرگروه طبقه‌بندی شدند. اکثر فرم‌های این سندرم به صورت اتوزومال غالب (autosomal dominant) به ارث می‌رسند. بیش از ۳۰ درصد از بیماران دقیقاً در یک زیرگروه خاص قرار نمی‌گیرند و همپوشانی بین انواع مختلف رایج است. شدت این بیماری از بدون علامت تا بیماری ناتوان‌کننده متغیر است. سندرم اهلرز-دانلوس می‌تواند بر پوست، مفاصل و عروق خونی تأثیر بگذارد و منجر به ویژگی‌هایی مانند بیش‌کشش‌پذیری پوست (skin hyperextensibility)، شکنندگی، کبودی و تحرک بیش از حد مفاصل (joint hypermobility) شود. افتادگی دریچه میترال (mitral valve prolapse) یک عارضه شایع است و گشادشدگی آئورت (aortic dilatation) کمتر شایع است اما باید در بیماران بررسی شود. کف پای صاف، کیفوز و اسکولیوز نیز ممکن است رخ دهد. بیماران اغلب دچار پیچ‌خوردگی‌ها و دررفتگی‌های مفصلی یا زیرلوکساسیون (به‌ویژه در شانه، کشکک و مفاصل گیجگاهی-فکی) می‌شوند که منجر به درد مزمن مفصلی، عدم هم‌پیوستگی زخم و بهبود ضعیف می‌شود.

بیماری اسکوروی یک وضعیت اکتسابی است که به دلیل کمبود ویتامین C (اسید ال-آسکوربیک) ایجاد می‌شود. انسان‌ها قادر به تولید ویتامین C نیستند و بنابراین این ویتامین باید از طریق رژیم غذایی دریافت شود. کمبود این ماده مغذی ضروری باعث اختلال در سنتز کلاژن می‌شود که به ترمیم ضعیف زخم، شکنندگی مویرگ‌ها و ناهنجاری‌های استخوانی (مانند پوکی استخوان، شکستگی‌ها، ادم مغز استخوان، از دست رفتن مواد معدنی و خونریزی درون استخوانی) منجر می‌شود. در کشورهای توسعه‌یافته، اسکوروی تشخیصی نسبتاً نادر است که عمدتاً در بزرگسالان مسن، افرادی که الکل مصرف می‌کنند و نوزادان و کودکان یافت می‌شود.

خونریزی زیر ملتحمه یک وضعیت شایع است که می‌تواند پس از تروما به ناحیه اربیتال (Orbital Trauma)، افزایش فشار وریدی (Increased Venous Pressure)، یا به‌طور خودبه‌خودی رخ دهد. به‌ندرت، خونریزی زیر ملتحمه با بیماری‌های سیستمیک یا نقص در فرآیند انعقاد خون (Clotting Cascade) همراه است. بیماران می‌توانند در هر سنی باشند و اغلب با نگاه کردن به آینه متوجه یک لکه قرمز در چشم خود می‌شوند یا توسط فرد دیگری به این وضعیت آگاه می‌شوند. اگرچه قرمزی می‌تواند بسیار چشمگیر و ترسناک باشد، به‌طور کلی، بیماران به‌جز در مواردی که با تروما به ناحیه اربیتال یا چشمی همراه باشد، درد کمی یا هیچ دردی را احساس نمی‌کنند.

بسیاری از فرهنگ‌ها از درمان‌های سنتی برای درمان بیماری‌های مختلف استفاده می‌کنند. برخی از روش‌های رایج فرهنگی شامل حجامت (cupping)، سکه‌اندازی (coining)، قاشق‌گذاری (spooning) و موکسی‌باسشن (moxibustion) هستند. این اشکال جایگزین طب که به‌طور گسترده‌ای استفاده می‌شوند، علائمی روی پوست ایجاد می‌کنند، مانند پتشی (petechiae)، پورپورا (purpura) و هیپرپیگمانتاسیون (hyperpigmentation)، که اغلب شبیه به سوءاستفاده جسمی به نظر می‌رسند.

بسیاری از فرهنگ‌ها از درمان‌های سنتی برای درمان بیماری‌های مختلف استفاده می‌کنند. برخی از روش‌های رایج فرهنگی شامل حجامت (cupping)، سکه‌اندازی (coining)، قاشق‌گذاری (spooning) و موکسی‌باسشن (moxibustion) هستند. این اشکال جایگزین طب که به‌طور گسترده‌ای استفاده می‌شوند، علائمی روی پوست ایجاد می‌کنند، مانند پتشی (petechiae)، پورپورا (purpura) و هیپرپیگمانتاسیون (hyperpigmentation)، که اغلب شبیه به سوءاستفاده جسمی به نظر می‌رسند.

سوءاستفاده فیزیکی از کودک به معنای وارد کردن آسیب به کودک از طریق اعمال انجام‌شده (سوءاستفاده، یعنی آسیب وارده برخلاف آسیب تصادفی) یا عدم انجام اعمال لازم (غفلت) است. سوءاستفاده فیزیکی می‌تواند در کودکان در هر سنی رخ دهد، اما میانگین سنی آن ۶ سال است. بر اساس اداره کودکان و خانواده‌ها (وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده)، در سال ۲۰۲۱، به‌صورت تقریبی ۱۸۲۰ کودک به دلیل سوءاستفاده و غفلت جان خود را از دست دادند که نرخ آن ۲.۴۶ در هر ۱۰۰۰۰۰ کودک جمعیت بوده است. کودکان جوان‌تر بیشترین آسیب‌پذیری را در برابر مرگ ناشی از سوءاستفاده و غفلت کودک دارند. داده‌ها نشان می‌دهند که در سال ۲۰۲۱، ۶۶.۲ درصد از مرگ و میرهای کودکان کمتر از ۳ سال و نزدیک به نیمی (۴۵.۶٪) از مرگ و میرهای کودکان کمتر از ۱ سال بوده است.