بسیاری از فرهنگ‌ها از درمان‌های سنتی برای درمان بیماری‌های مختلف استفاده می‌کنند. برخی از روش‌های رایج فرهنگی شامل حجامت (cupping)، سکه‌اندازی (coining)، قاشق‌گذاری (spooning) و موکسی‌باسشن (moxibustion) هستند. این اشکال جایگزین طب که به‌طور گسترده‌ای استفاده می‌شوند، علائمی روی پوست ایجاد می‌کنند، مانند پتشی (petechiae)، پورپورا (purpura) و هیپرپیگمانتاسیون (hyperpigmentation)، که اغلب شبیه به سوءاستفاده جسمی به نظر می‌رسند.

حجامت (Cupping)

حجامت به‌عنوان شکلی از درمان در طب سنتی و جایگزین در فرهنگ‌های خاورمیانه‌ای، آسیایی، آمریکای لاتین و اروپای شرقی برای درمان بیماری‌هایی مانند درد، کم‌اشتهایی، تب و احتقان استفاده شده است. این تکنیک اخیراً در ایالات متحده و اروپا محبوبیت پیدا کرده است. در حجامت خشک، یک فنجان گرم به پوست اعمال می‌شود و نیروی مکشی از خنک شدن و انقباض هوا ایجاد می‌کند. این روش معمولاً در پشت بدن اعمال می‌شود و تصور می‌شود که بیماری را "بیرون می‌کشد". سوختگی‌های دایره‌ای ناشی از گرما و کبودی مرکزی و پتشی ناشی از اثر مکش می‌تواند به اشتباه به‌عنوان سوءاستفاده در نظر گرفته شود. حجامت تر شامل همان نوع عمل است اما بر روی پوست قبلاً خراشیده شده اعمال می‌شود.

سکه‌اندازی (Coining)

سکه‌اندازی که به آن مالش سکه یا کائو جیو (cao gio) نیز گفته می‌شود، توسط بسیاری از ویتنامی‌های آمریکایی برای درمان بیماری‌های جزئی مانند تب، سردرد و لرز استفاده می‌شود. در این درمان سنتی ویتنامی، لبه یک سکه برای مالش پوست روغنی استفاده می‌شود. این تکنیک معمولاً در پشت بدن اعمال می‌شود و منجر به ایجاد لکه‌های خطی اریتماتوز، پتشی یا پورپورا می‌شود. اگرچه بیشتر عوارض جزئی بوده‌اند، مواردی از عوارض جدی از جمله نیاز به پیوند پوست گزارش شده است که ناشی از آتش‌گرفتن روغن داغ روی پوست بوده است. قاشق‌گذاری (Quat sha)، که در چین برای دفع بیماری از بدن استفاده می‌شود، مشابه سکه‌اندازی است و با استفاده از قاشق چینی روی پوست مرطوب اعمال می‌شود و منجر به الگوی خطی اکیموز (ecchymosis) می‌شود.

موکسی‌باسشن (Moxibustion)

موکسی‌باسشن شامل سوزاندن قطعات پیچیده شده از گیاه موکسا (افسنطین یا Artemisia vulgaris) بر روی پوست در نقاط طب سوزنی است و تا شروع درد ادامه می‌یابد. این روش در فرهنگ‌های آسیایی برای علائم مختلفی از جمله تب و درد شکم استفاده می‌شود. ضایعات موکسی‌باسشن به‌صورت الگوی سوختگی‌های دایره‌ای و هدف‌مانند ظاهر می‌شوند که ممکن است با سوختگی‌های سیگار ناشی از سوءاستفاده اشتباه گرفته شود.

آیورودا (Ayurveda)

آیورودا، شکل سنتی پزشکی هند، گاهی شامل اضافه کردن فلزات سنگین مانند سرب، آرسنیک و جیوه به داروهای گیاهی است.

اسکارسازی (Scarification)

اسکارسازی یک سنت در برخی فرهنگ‌های آفریقایی است که شامل سوزاندن یا بریدن عمدی پوست برای ایجاد زخم است. تشکیل کلوئید معمولاً نتیجه مطلوب است. خالکوبی (Tattooing) به نشانه‌گذاری پوست یا غشاهای مخاطی با جوهر اشاره دارد. اسکارسازی و خالکوبی ممکن است به دلایل مختلفی از جمله درمانی، فرهنگی، زیبایی‌شناسی، مذهبی و اجتماعی انجام شود.

پیچیدگی‌های فرهنگی و درمان‌های جایگزین

عوارض رایج اسکارسازی شامل تشکیل کلوئید، کارسینوم سلول سنگفرشی و عفونت‌های خونی در صورت استفاده از تیغ بدون استریل شدن (هپاتیت B، هپاتیت C، HIV) است. عوارض رایج خالکوبی شامل واکنش‌های حساسیتی، تشکیل اسکار/کلوئید، درماتیت تماسی آلرژیک، کهیر تماسی، واکنش‌های جسم خارجی، سوختگی ناشی از MRI، عفونت‌ها (ایمپتیگو، سلولیت، آبسه، هپاتیت B، هپاتیت C، HIV، سفلیس، جذام، لیشمانیوز پوستی) و کوبنریزه شدن (مانند با لیکن پلان یا پسوریازیس) است. عوارض جدی مانند آندوفتالمیتیس کاندیدایی، زیگومیکوز سیستمیک، آبسه‌های نخاعی، دژنراسیون ماکولای سیستیک و واسکولیت شبکیه گزارش شده است.

برخی سیستم‌های اعتقادی مانند وودو و سانتریا در هائیتی، کوبا، مکزیک و سایر کشورهای آمریکای لاتین به‌شدت در زندگی روزمره ادغام شده و شامل سیستم‌های اعتقادی بهداشتی و روش‌های درمانی و بهزیستی خود هستند. این بیماران ممکن است مدل‌های مراقبت بهداشتی ترکیبی یا چندگانه را بپذیرند و به دنبال منابع مختلف درمانی، از جمله درمانگران سنتی/روحانی یا رهبران مذهبی باشند. این فرهنگ‌ها ارتباطی پیچیده با بیماری‌های روانی دارند که ممکن است به نیروهای ماوراء طبیعی یا نفرین‌ها نسبت داده شود. بیماران ممکن است علائم روانپزشکی را سرکوب کرده و به دلیل انگ‌های مرتبط از جستجوی خدمات سلامت روان خودداری کنند. علاوه بر این، آنچه ممکن است در ابتدا به‌عنوان روان‌پریشی یا تفکر هذیانی بر اساس استانداردهای روانپزشکی غربی به نظر برسد، ممکن است برای بیمار به‌طور فرهنگی نرمال باشد.

درک روش‌های فرهنگی، جمعیت‌هایی که معمولاً از درمان‌های منحصربه‌فرد استفاده می‌کنند، و نحوه جمع‌آوری تاریخچه فرهنگی مناسب می‌تواند به جلوگیری از تشخیص اشتباه و پیشگیری از تروماهای بیشتر کمک کند.