بیماری اسکوروی یک وضعیت اکتسابی است که به دلیل کمبود ویتامین C (اسید ال-آسکوربیک) ایجاد می‌شود. انسان‌ها قادر به تولید ویتامین C نیستند و بنابراین این ویتامین باید از طریق رژیم غذایی دریافت شود. کمبود این ماده مغذی ضروری باعث اختلال در سنتز کلاژن می‌شود که به ترمیم ضعیف زخم، شکنندگی مویرگ‌ها و ناهنجاری‌های استخوانی (مانند پوکی استخوان، شکستگی‌ها، ادم مغز استخوان، از دست رفتن مواد معدنی و خونریزی درون استخوانی) منجر می‌شود. در کشورهای توسعه‌یافته، اسکوروی تشخیصی نسبتاً نادر است که عمدتاً در بزرگسالان مسن، افرادی که الکل مصرف می‌کنند و نوزادان و کودکان یافت می‌شود.
تظاهرات بالینی اسکوروی
اسکوروی می‌تواند با تنوع بالینی گسترده‌ای ظاهر شود که شامل تظاهرات پوستی، دندانی، استخوانی و سیستمیک است. ویژگی‌های بالینی اسکوروی ممکن است در عرض ۸ هفته از دریافت ناکافی ویتامین C مشاهده شود. علائم اولیه شامل تحریک‌پذیری، کاهش اشتها و تب خفیف است. نشانه‌های پوستی شامل خشکی پوست (زروزیس)، هیپرکراتوز، خونریزی اطراف فولیکول‌ها، پتشیا و اکیموز پراکنده و موهای پیچ‌خورده است. یافته‌های دهانی شامل لثه‌های متورم و شکننده است. در کودکان، اسکوروی می‌تواند با تورم مفاصل و امتناع از راه رفتن ظاهر شود و رشد استخوان ممکن است مهار شود. تظاهرات نادر اسکوروی شامل پروپتوز ناشی از خونریزی اربیتال، تحلیل عضلات اسکلتی، هیپرتروفی قلبی، تغییرات روان‌شناختی، ادم و آلوپسی است. اگر درمان نشود، اسکوروی می‌تواند کشنده باشد؛ گزارش‌هایی از مرگ به دلیل عفونت، خونریزی مغزی یا هموپریکاردیوم وجود دارد.
افراد در معرض خطر در جمعیت کودکان
در جمعیت‌های کودکان، افراد در معرض خطر شامل کسانی هستند که دچار اضافه بار آهن، اختلالات عصبی، سابقه پیوند مغز استخوان و/یا شیمی‌درمانی هستند. علاوه بر این، کودکانی که رژیم‌های غذایی محدود دارند، به ویژه در شرایط اوتیسم یا تأخیر رشد، در معرض خطر بیشتری هستند.