بیماری های مشابه

سندرم مزمن فشار کمپارتمان (Chronic Exertional Compartment Syndrome یا CECS) شرایطی است که با ایسکمی (ischemia) قابل برگشت در عضلات داخل یک کمپارتمان خاص مشخص می‌شود.

بیماری بافت همبند مختلط (Mixed connective tissue disease یا MCTD)، که به نام سندرم شارپ (Sharp syndrome) نیز شناخته می‌شود، یک سندرم خودایمنی همپوشان است که با حضور علائم لوپوس اریتماتوز سیستمیک (systemic lupus erythematosus یا SLE)، اسکلرودرمی سیستمیک، آرتریت روماتوئید و پلی‌میوزیت مشخص می‌شود. این بیماری برای اولین بار به عنوان یک موجودیت مجزا توسط شارپ و همکارانش در سال ۱۹۷۲ توصیف شد.

آرتریت تاکایاسو، که به عنوان بیماری بدون نبض و سندرم قوس آئورت نیز شناخته می‌شود، یک واسکولیت (vasculitis) التهابی مزمن نادر است که عمدتاً عروق بزرگ و متوسط را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

بیماری بورگر (Buerger disease) که به عنوان ترومبوآنژئیت انسدادی (thromboangiitis obliterans) نیز شناخته می‌شود، یک اختلال انسدادی عروق کوچک و متوسط است که با استفاده از تنباکو ارتباط نزدیکی دارد و غیر آترواسکلروتیک (non-atherosclerotic) می‌باشد. این بیماری اولین بار در سال ۱۹۰۸ توسط بورگر گزارش شد و در سراسر جهان مشاهده می‌شود، اما شیوع آن در آسیا و خاورمیانه بیشتر است. به ویژه در ژاپن شیوع این بیماری بسیار بالاست. این بیماری معمولاً در مردان بالغ و به ندرت در زنان دیده می‌شود. مکانیسم دقیق بیماری هنوز مشخص نیست. تروما، سرما و آسیب به انگشتان یا اندام‌ها می‌تواند یک اپیزود ایسکمیک (ischemic episode) را تحریک کند.

سندرم استرس تیبیال داخلی (Medial Tibial Stress Syndrome) که به طور رایج به عنوان «درد ساق پا» شناخته می‌شود، یک آسیب ناشی از استفاده بیش از حد است.

شکستگی‌های ناشی از استرس در استخوان درشت‌نی (tibial stress fractures) به دلیل میکروتروماهای تکراری در نتیجه دویدن یا پریدن مکرر ایجاد می‌شوند.