بیماری های مشابه

*تاریخچه و ارائه کلاسیک:* این وضعیت ممکن است با درد در ناحیه شانه ظاهر شود، اما اغلب درد به بخش جانبی بازو در ناحیه دلتوئید محدود می‌شود. پارگی ناشی از آسیب تروماتیک (مانند سقوط یا دررفتگی شانه) معمولاً با درد حاد و محدودیت حرکت همراه است، اما پارگی‌های مزمن ممکن است دارای دوره‌ای تدریجی و آغاز آهسته علائم باشند. بسته به درجه پارگی، بیماران ممکن است نشانه‌هایی از ضعف و محدودیت در دامنه حرکتی فعال شانه (ROM) نشان دهند. بیماران اغلب گزارش می‌دهند که در انجام کارهای بالای سر یا کارهای تکراری و بلند کردن اشیاء با بازوهایی که از بدن دور هستند (فعالیت‌های نوع کشیدن) دچار مشکل هستند.

علل / مکانیسم آسیب معمول: سندرم گیرافتادگی شانه (Shoulder impingement syndrome) یا گیرافتادگی زیرآکرومیال (subacromial impingement)، زمانی رخ می‌دهد که بافت نرم داخل مفصل شانه به دام افتاده و تحریک می‌شود. این وضعیت اغلب به دلیل تحلیل رفتن عضلات گرداننده شانه (rotator cuff) ناشی از افزایش سن، استفاده بیش از حد، میکروتروما و کاهش اکسیژن‌رسانی (hypoxia) ایجاد می‌شود. با این حال، علل دیگری مانند بورسیت زیرآکرومیال (subacromial bursitis)، تندینوز (tendinosis)، تندینیت کلسیفیه (calcific tendonitis)، استخوان آکرومیال (os acromiale)، استخوانی شدن لیگامان کوراکوآکرومیال (coracoacromial ligament ossification)، استئوفیت‌های آکرومیال قدامی، آرتریت مفصل آکرومیوکلاویکولار (acromioclavicular joint arthritis) با استئوفیت‌های تحتانی، یا مورفولوژی نوع III آکرومیون نیز می‌توانند موجب این سندرم شوند.

"علل / مکانیزم آسیب‌دیدگی معمولی: تاندونیت پروگزیمال عضله دو سر بازویی (proximal biceps tendonitis) یکی از علل شناخته شده درد قدامی شانه است.

جدایی مفصل آکرومیوکلاویکولار (Acromioclavicular یا AC) که به طور غیررسمی به عنوان جدایی شانه شناخته می‌شود، یک آسیب نسبتاً شایع است که حدود ۹٪ تا ۱۲٪ از آسیب‌های کمربند شانه‌ای را شامل می‌شود. مکانیسم آسیب معمولاً ضربه مستقیم از سقوط بر روی قسمت جانبی شانه با بازوی جمع شده است که اغلب در فعالیت‌های ورزشی رخ می‌دهد.

شکستگی توبروزیته بزرگ (Greater Tuberosity) استخوان بازو معمولاً به دلیل افتادن بر روی دست کشیده در حالی که آرنج در حالت کاملاً کشیده یا خمیده است، ایجاد می‌شود. دررفتگی‌های شانه اغلب منجر به شکستگی‌های توبروزیته بزرگ استخوان بازو می‌شود. این شکستگی می‌تواند به دلیل کشش شدید از سمت چرخاننده‌های خارجی بازو پس از دور شدن و چرخش خارجی، ضربه مستقیم به ناحیه جانبی شانه یا تشنج نیز رخ دهد.

شکستگی پاتولوژیک به شکستگی‌ای اطلاق می‌شود که ناشی از فرآیندهای بیماری‌زایی است که باعث ضعف استخوان می‌شوند؛ به‌عنوان مثال، متاستاز سرطان به استخوان، کیست‌های استخوانی، بیماری پاژه (Paget disease)، هیپرپاراتیروئیدیسم (Hyperparathyroidism) و پوکی استخوان (Osteoporosis). شکستگی‌های پاتولوژیک معمولاً با درد شدید و موضعی پس از یک حادثه‌ی ضربه‌ای بسیار خفیف بروز می‌کنند، اگرچه ممکن است بدون هیچ‌گونه ضربه‌ای نیز رخ دهند. مهره‌ها و استخوان‌های بلند نزدیک به تنه شایع‌ترین محل‌های بروز شکستگی‌های پاتولوژیک هستند.