علل / مکانیسم آسیب معمول: سندرم گیرافتادگی شانه (Shoulder impingement syndrome) یا گیرافتادگی زیرآکرومیال (subacromial impingement)، زمانی رخ می‌دهد که بافت نرم داخل مفصل شانه به دام افتاده و تحریک می‌شود. این وضعیت اغلب به دلیل تحلیل رفتن عضلات گرداننده شانه (rotator cuff) ناشی از افزایش سن، استفاده بیش از حد، میکروتروما و کاهش اکسیژن‌رسانی (hypoxia) ایجاد می‌شود. با این حال، علل دیگری مانند بورسیت زیرآکرومیال (subacromial bursitis)، تندینوز (tendinosis)، تندینیت کلسیفیه (calcific tendonitis)، استخوان آکرومیال (os acromiale)، استخوانی شدن لیگامان کوراکوآکرومیال (coracoacromial ligament ossification)، استئوفیت‌های آکرومیال قدامی، آرتریت مفصل آکرومیوکلاویکولار (acromioclavicular joint arthritis) با استئوفیت‌های تحتانی، یا مورفولوژی نوع III آکرومیون نیز می‌توانند موجب این سندرم شوند.
تاریخچه و تظاهرات کلاسیک: بیماران مبتلا به این سندرم معمولاً گزارش می‌دهند که هنگام بالا بردن بازو بین ۷۰ تا ۱۲۰ درجه، خوابیدن روی شانه آسیب‌دیده و با حرکات اجباری بازو در بالای سر، درد را تجربه می‌کنند. بیماران به طور معمول با درد در ناحیه جانبی و خلفی شانه مراجعه می‌کنند.
شیوع:
- سن: بیشتر در افراد بالای ۴۰ سال شایع است.
- جنسیت: شیوع برابر در هر دو جنس.
- گزارش شده است که ۴۴٪ تا ۶۵٪ از شکایات درد شانه به سندرم گیرافتادگی شانه نسبت داده می‌شود.
عوامل خطر:
- سن بالا
- شرکت در ورزش
- مشاغلی با حرکات مکرر بازوی بالای سر
- واریانت‌های آناتومی فردی شانه (مانند آکرومیون قلاب‌دار، پوشش بیش از حد مفصل شانه توسط آکرومیون)
پاتوفیزیولوژی: سندرم گیرافتادگی شانه به دلیل تضاد بین مکانیک ساختارهای مختلف مفصل شانه ایجاد می‌شود که باعث تحریک بافت نرم درون و بالای مفصل می‌گردد.
موضوع مرتبط: سندرم گیرافتادگی داخلی (internal impingement syndrome)