بیماری های مشابه

برای بیمارانی که مشکوک به عفونت ادراری (UTI) و سپسیس (urosepsis) هستند، باید فوراً پروتکل‌های مربوط به سپسیس فعال شود. برای اطلاعات بیشتر به مدیریت سپسیس باکتریایی (bacterial sepsis) مراجعه کنید.

پوشش داخلی رحم (endometrium) لایه‌ای است که درونی‌ترین بخش رحم را تشکیل می‌دهد. وظیفه آن پایداری و حمایت از بارداری در مراحل اولیه است. هنگامی که قطعاتی از پوشش آندومتر در خارج از حفره رحم یافت می‌شوند، به این وضعیت اندومتریوز (endometriosis) گفته می‌شود.

ولوودینیا (Vulvodynia) به دردی در ناحیه ولوار (vulvar) گفته می‌شود که حداقل به مدت ۳ ماه ادامه دارد و در غیاب اختلالات خاصی که درد ایجاد می‌کنند، بروز می‌کند. در این وضعیت، هیچ‌گونه عفونت، درماتوز (dermatoses) یا توموری مشاهده نمی‌شود و درد بدون ضایعه است. این درد می‌تواند به صورت عمومی در تمام ناحیه ولوار یا به صورت موضعی در بخشی از ولوار وجود داشته باشد. فرض بر این است که این وضعیت ناشی از عضلات کف لگن (pelvic floor) با تونوس بالا در زمینه اختلالات روانی-جنسی و/یا درد نوروپاتیک مرکزی (central neuropathic pain) است. ولوودینیا شایع‌ترین علت دیسپارونی (dyspareunia) است.

نفرولیتیازیس (Nephrolithiasis) یا سنگ کلیه، یک مشکل شایع است که تقریباً 1% از بستری‌های بیمارستانی در ایالات متحده را تشکیل می‌دهد و سالانه 2 میلیارد دلار برای سیستم بهداشت و درمان هزینه دارد. خطر عمر برای بروز سنگ در مردان به حدود 11% و در زنان به 7% می‌رسد. اگرچه مردان همچنان در مقایسه با زنان در معرض خطر بیشتری قرار دارند (1.5 تا 2 برابر بیشتر در مردان)، اپیدمیولوژی تشکیل سنگ در ایالات متحده در حال تغییر است و شیوع آن در زنان با نرخ سریعتری نسبت به مردان در حال افزایش است. با در نظر گرفتن جمعیت به‌عنوان یک کل، میزان بروز سالانه بیماری سنگ تقریباً دو برابر شده است، از 54.2 در هر 100000 نفر در سال 1965 به 114.3 در هر 100000 نفر در سال 2005. نرخ بازگشت سنگ‌ها متفاوت است، اما تخمین زده می‌شود که تقریباً 10% از بیماران در طول 2 سال، 20% در 5 سال، 31% در 10 سال و 39% در 15 سال سنگ‌های علامت‌دار دیگری داشته باشند. بیماران با سابقه خانوادگی نفرولیتیازیس و سنگ‌های اسید اوریک به نظر می‌رسد در معرض خطر بیشتری برای بروز وقایع علامت‌دار بعدی باشند.

محاسبات مثانه، یا سیستولیت‌ها (cystoliths)، که زمانی یکی از علل شایع پاتولوژی اورولوژیک بودند، در ایالات متحده در طی چند دهه گذشته به‌طور فزاینده‌ای نادر شده‌اند. این وضعیت با نفرولیتیازیس (nephrolithiasis) یا سنگ‌های کلیه متفاوت است که اکنون بسیار شایع‌تر از محاسبات مثانه می‌باشند.

نورالژی پودندال (گیر افتادگی عصب پودندال، سندرم آلکوک) یک وضعیت ناشی از درد عصبی مزمن است که با ناحیه درماتوم عصب پودندال مطابقت دارد. درد معمولاً شدید و تیز است و گاهی به صورت بی‌حسی توصیف می‌شود. این درد ممکن است در ناحیه پرینه، رکتوم، ولو، واژن، کلیتوریس، اسکروتوم و/یا گلانس پنیس ظاهر شود. درد می‌تواند کل ناحیه را تحت تأثیر قرار دهد یا به شاخه‌ای از عصب پودندال محدود شود.

دیس‌سینرژی عضلات کف لگن (Pelvic floor dyssynergia) به شرایطی اکتسابی اشاره دارد که در آن به دلیل یبوست مزمن، عضلات شکم و کف لگن دیگر قادر به هماهنگی برای انجام حرکات روده‌ای نیستند. این وضعیت به این دلیل رخ می‌دهد که عضلات شکم در حال اتساع هستند در حالی که عضلات کف لگن منقبض شده‌اند (یا قادر به شل شدن نیستند)، که منجر به تلاش‌های ناکارآمد برای دفع می‌شود. دیس‌سینرژی عضلات کف لگن در معیارهای Rome IV به‌عنوان یک اختلال عملکردی دفع (functional defecation disorder) دسته‌بندی می‌شود.

سرطان پروستات یک نئوپلاسم بدخیم است که به‌طور رایج به صورت آدنوکارسینوم (adenocarcinoma) مشاهده می‌شود؛ سارکوم‌ها (sarcomas) و سرطان‌های سلول کوچک (small cell cancers) به‌ندرت دیده می‌شوند. این بیماری شایع‌ترین سرطان غیرپوستی در مردان است که سالانه بیش از یک میلیون مورد جدید از آن تشخیص داده می‌شود. بروز سرطان پروستات با افزایش سن افزایش می‌یابد و تقریباً ۱۱٪ از مردان در ایالات متحده در طول زندگی خود به آن مبتلا می‌شوند. نرخ مرگ‌ومیر حدود ۲۰٪ است. بیماران مبتلا تا زمانی که بیماری به مرحله پیشرفته نرسیده است، بدون علائم هستند. غربالگری با آنتی‌ژن اختصاصی پروستات (PSA) ناهنجاری‌هایی را در سرم نشان می‌دهد و در تشخیص زودهنگام کمک می‌کند.