بیماری های مشابه

لیکن اسپینولوزوس (Lichen spinulosus) یک اختلال پوستی نادر و خوش‌خیم است که با ظهور ناگهانی پلاک‌های محدودی از پاپول‌های فولیکولی هیپرکراتوتیک مشخص می‌شود. این بیماری بیشتر در کودکان و نوجوانان رخ می‌دهد، اما ممکن است بزرگسالان جوان نیز به آن مبتلا شوند. شیوع آن در مردان کمی بیشتر است و افراد از هر نژادی می‌توانند به آن مبتلا شوند. علت و پاتوژنز این بیماری ناشناخته است، اگرچه عوامل آتوپیک، عفونی و ژنتیکی به‌عنوان علل احتمالی پیشنهاد شده‌اند. بیماران اغلب سابقه آتوپی دارند. یک نوع آکتینیک از این بیماری توصیف شده است که در آن بیماران در تابستان به‌طور ناگهانی بدتر می‌شوند یا پس از قرارگیری طولانی‌مدت در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV)، مانند شرکت در فعالیت‌های ورزشی در فضای باز، دچار آن می‌شوند.

کراتودرمی خارمانند (Spiny keratoderma) که با نام‌های کراتوز خار جعبه موسیقی (music box spine keratosis) و هیپرکراتوز نخ‌مانند کف دست و پا (palmoplantar filiform hyperkeratosis) نیز شناخته می‌شود، نوع نادری از کراتودرمی نقطه‌ای کف دست و پا (punctate palmoplantar keratoderma) است که با برآمدگی‌های کوچک کراتوتیک در کف دست‌ها و پاها مشخص می‌شود.

زگیل ها نتیجه رشد پوست و غشاهای مخاطی (داخل دهان یا اندام تناسلی) هستند که توسط ویروسی به نام ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شوند. زگیل های معمولی (verruca vulgaris) معمولاً در مناطقی از بدن که مستعد ضربه هستند، مانند آرنج، زانو و دست ها دیده می شود. این ویروس باعث ضخیم شدن لایه بالایی پوست می شود. آنها معمولاً بدون درد هستند و خود به خود از بین می روند، گاهی اوقات چند ماه یا تا چند سال طول می کشد تا برطرف شوند. راه های درمان زگیل معمولی، راه های مراقبت زگیل معمولی، راه های تشخیص زگیل معمولی

پیلار شیت آکانتوما (Pilar Sheath Acanthoma) یک تومور خوش‌خیم پوستی است که از اپیتلیوم فولیکولی منشأ می‌گیرد.

این متن به بررسی آکنه در کودکان و نوجوانان می‌پردازد. آکنه در نوزادان (neonatal acne) و آکنه در کودکان خردسال (infantile acne) به طور جداگانه مورد بررسی قرار گرفته‌اند.

تریکوستازیس اسپینولوزا (Trichostasis spinulosa) یک اختلال شایع در هیپرکراتوز فولیکولی (follicular hyperkeratosis) است که با گرفتار شدن تعداد زیادی از موهای ولوس کوچک همراه می‌باشد.

اسپیکول‌های فولیکولار هیپرکراتوتیک (Follicular hyperkeratotic spicules - FHS) یک اختلال نادر است که در آن اسپیکول‌های کراتوتیک از فولیکول‌های مو در بینی، چانه، پیشانی یا پوست سر ایجاد می‌شوند. ضایعات FHS بدون علامت یا دارای خارش خفیف هستند. این ضایعات به راحتی و بدون خونریزی برداشته می‌شوند، اما در عرض چند هفته مجدداً ظاهر می‌شوند.

لیکن پلانوی پیلاریس (Lichen planopilaris) که به نام‌های لیکن فولیکولار پلانوس (follicular lichen planus)، لیکن فولیکولاریس و لیکن پلانوس آکومیناتوس نیز شناخته می‌شود، با اریتم (perifollicular erythema) و پوسته‌ریزی اطراف فولیکول مو مشخص می‌شود که می‌تواند به آلوپسی سیکاتریسیال (cicatricial alopecia) یا ریزش موی همراه با زخم تبدیل شود. همانند لیکن پلانوس، لیکن پلانوی پیلاریس ناشی از اختلال در ایمنی سلولی (cell-mediated immunity) دانسته می‌شود. در این بیماری، مصونیت ایمنی ناحیه بولژ (bulge) فولیکول مو از بین می‌رود و این امر منجر به از دست دادن سلول‌های بنیادی مو پس از حمله لنفوسیت‌های T فعال شده که آنتی‌ژن‌های فولیکولی را هدف قرار می‌دهند و عدم توانایی رشد مجدد مو می‌شود. لیکن پلانوی پیلاریس ممکن است همراه با لیکن پلانوس ظاهر شود، هرچند که اغلب به‌تنهایی دیده می‌شود. این بیماری بیشتر زنان را نسبت به مردان تحت تأثیر قرار می‌دهد و در افرادی با پوست روشن‌تر بیشتر دیده می‌شود. شروع لیکن پلانوی پیلاریس معمولاً بین ۴۰ تا ۶۰ سالگی است، هرچند این بیماری در کودکان نیز توصیف شده اما در کودکان بسیار نادر است.

ویتامین A یک ویتامین محلول در چربی است که نقش مهمی در بینایی، ایمنی بدن (immunity)، تکثیر اپیتلیال (epithelial proliferation) و کراتینه شدن (keratinization) ایفا می‌کند. کمبود ویتامین A بیشتر در کشورهای در حال توسعه شایع است، جایی که گرسنگی و سوءتغذیه گسترده وجود دارد.

آلوپسی موکینوزا (Alopecia mucinosa)، که به عنوان موکینوز فولیکولی (follicular mucinosis) نیز شناخته می‌شود، یک بیماری نادر است که با پاپول‌های فولیکولی و پلاک‌های سخت‌شده منجر به آلوپسی بدون اسکار مشخص می‌شود. اگرچه ضایعات می‌توانند در هر نقطه‌ای از بدن ظاهر شوند، اما محل‌های شایع‌تر شامل صورت، گردن و پوست سر هستند. تغییرات هیستولوژیک مشخص این بیماری شامل تجمع مواد موکینی در واحد پیلوسباسه (pilosebaceous unit) است که باعث واکنش التهابی و آسیب فولیکولی می‌شود.

اسکلرومیکزدم (Scleromyxedema)، که به عنوان موکینوز پاپولار (papular mucinosis) نیز شناخته می‌شود، یک موکینوز اولیه پوستی است. اگرچه قبلاً این اصطلاح شامل دو زیرمجموعه از بیماری (یک شکل عمومی و یک شکل محلی) بود، اکنون اسکلرومیکزدم از واریانت‌های محلی لیکن میکسدوماتوز (lichen myxedematosus) بر اساس یافته‌های بالینی و پاتولوژیک متفاوت این موجودیت‌ها متمایز می‌شود.

کراتوز پیلاریس (Keratosis pilaris) یک وضعیت پوستی بسیار شایع است که به دلیل تجمع کراتین در منافذ فولیکول‌های مو ایجاد می‌شود. این وضعیت معمولاً در دو سال اول زندگی ظاهر می‌شود و نواحی متأثر شامل گونه‌ها، بازوهای بالایی و/یا ران‌ها است. کراتوز پیلاریس در افرادی که درگیر درماتیت آتوپیک (atopic dermatitis) هستند، بیشتر دیده می‌شود. آب و هوای خشک زمستانی و رطوبت کم معمولاً این وضعیت را تشدید می‌کنند.

لیکن پلانوی پیلاریس (Lichen planopilaris) که به نام‌های لیکن فولیکولار پلانوس (follicular lichen planus)، لیکن فولیکولاریس و لیکن پلانوس آکومیناتوس نیز شناخته می‌شود، با اریتم (perifollicular erythema) و پوسته‌ریزی اطراف فولیکول مو مشخص می‌شود که می‌تواند به آلوپسی سیکاتریسیال (cicatricial alopecia) یا ریزش موی همراه با زخم تبدیل شود. همانند لیکن پلانوس، لیکن پلانوی پیلاریس ناشی از اختلال در ایمنی سلولی (cell-mediated immunity) دانسته می‌شود. در این بیماری، مصونیت ایمنی ناحیه بولژ (bulge) فولیکول مو از بین می‌رود و این امر منجر به از دست دادن سلول‌های بنیادی مو پس از حمله لنفوسیت‌های T فعال شده که آنتی‌ژن‌های فولیکولی را هدف قرار می‌دهند و عدم توانایی رشد مجدد مو می‌شود. لیکن پلانوی پیلاریس ممکن است همراه با لیکن پلانوس ظاهر شود، هرچند که اغلب به‌تنهایی دیده می‌شود. این بیماری بیشتر زنان را نسبت به مردان تحت تأثیر قرار می‌دهد و در افرادی با پوست روشن‌تر بیشتر دیده می‌شود. شروع لیکن پلانوی پیلاریس معمولاً بین ۴۰ تا ۶۰ سالگی است، هرچند این بیماری در کودکان نیز توصیف شده اما در کودکان بسیار نادر است.

لیکن نیتیدوس (Lichen nitidus) یک بیماری پوستی خوش‌خیم و مزمن است که با حضور پاپول‌های (papules) کوچک، مشخص، همگن و اغلب همرنگ پوست مشخص می‌شود که به صورت خوشه‌ای یا به شکل خطوط منظم ظاهر می‌شوند. این بیماری بیشتر در کودکان و جوانان دیده می‌شود، اگرچه می‌تواند در بیماران در هر سنی نیز مشاهده شود.

بیماری داریر، که با نام‌های کراتوز فولیکولاریس (keratosis follicularis) یا بیماری داریر-وایت (Darier-White disease) نیز شناخته می‌شود، یک بیماری ارثی اتوزومال غالب است که به دلیل جهش در ژن ATP2A2 ایجاد می‌شود. این ژن مسئول کدگذاری پمپ کلسیم-ATPase در شبکه سارکوپلاسمی/اندوپلاسمی (SERCA2) است. با اینکه نفوذپذیری (penetrance) بیماری بالاست، بروز آن متغیر است و ممکن است جهش‌های پراکنده نیز رخ دهد. این بیماری به جنس خاصی تمایل ندارد.

میلیا (Milia) یا میلیوم (Milium) به کیست‌های اپیدرمی کوچک گفته می‌شود. میلیای اولیه (Primary milia) به‌طور بسیار شایع در صورت نوزادان دیده می‌شود و معمولاً به‌صورت خودبه‌خودی تا پایان ماه اول زندگی برطرف می‌شود. میلیای ثانویه (Secondary milia) پس از آسیب یا اختلالات ایجاد تاول زیر اپیدرمی مانند اپیدرمولیز بولوسا (Epidermolysis bullosa) رخ می‌دهد.