بیماری های مشابه

کراتولیزیس اکسفولیاتیوا (Keratolysis exfoliativa)، که به نام‌های دیگر مانند دیس‌هیدروزیس لاملوزا سیکا (dyshidrosis lamellosa sicca)، دیس‌هیدروزیس لاملار (lamellar dyshidrosis) یا لایه‌برداری مکرر فوکال کف دست نیز شناخته می‌شود، یک اختلال شایع پوستی در ناحیه کف دست و پا با ایجاد تاول‌های پوستی است که علت دقیق آن هنوز ناشناخته باقی مانده است. فرضیه‌ای که KE را به عنوان یک شکل خفیف از اگزمای دیس‌هیدروتیک (dyshidrotic eczema) معرفی می‌کرد، توسط یک مطالعه اخیر بر روی بیش از بیست بیمار به چالش کشیده شد که نشان داد ویژگی‌های اگزمایی در بافت‌شناسی (histopathology) مشاهده نمی‌شود.

اگزمای دیشیدروتیک (درماتیت دیشیدروتیک) یک بثورات خارش دار است که روی دست ها (معمولاً کف دست ها و کناره های انگشتان) و یا پاها ایجاد می شود. اگزمای دیشیدروتیک به صورت تاول های کوچک، خارش دار و پر از مایع ظاهر می شود. راه های مراقبت درماتیت دیشیدروتیک، راه های درمان درماتیت دیشیدروتیک

اپیدرمولیز بولوزا (EB) به گروهی از بیماری‌های ژنتیکی اطلاق می‌شود که با تاول‌زدن پوست در پاسخ به تروماهای خفیف مشخص می‌گردند. این بیماری بر اساس عمق تاول‌های پوستی به سه دسته اصلی تقسیم می‌شود: (1) EB سیمپلکس (جدایش داخل اپیدرمی پوست)، (2) EB جانکشنال (جدایش پوست درون لامینا لوسیدا)، و (3) EB دیستروفیک (جدایش پوست زیر لامینا دنسا). نوع چهارمی که به تازگی پیشنهاد شده، شامل سندرم کیندلر است، زیرا این ژنودرماتوز با سایر سه نوع اصلی EB در داشتن پوست شکننده از نظر مکانیکی و تاول‌هایی که بر خلاف سایر انواع EB، معمولاً دارای سطوح جدایش در چندین سطح از منطقه غشای پایه هستند، مشترک است. اگرچه، به طور کلی، زیرگونه‌های مختلف EB در شدت بالینی کلی خود از دوران کودکی میانی یا اوایل بزرگسالی متفاوت‌اند، هر یک ممکن است در دوره نوزادی ویژگی‌های بالینی مشابهی نشان دهند. بنابراین، طبقه‌بندی دقیق‌تر ممکن است تا اواخر نوزادی یا کودکی، زمانی که ویژگی‌های فنوتیپی مشخص‌تر می‌شوند، ممکن نباشد.

پای ورزشکار (Athlete’s foot) یا تینه آ پدیس (tinea pedis) که به دلیل شکل ظاهری آن به عنوان کرم حلقوی پا نیز شناخته می شود، یک عفونت قارچی لایه های سطحی پوست پا است. تینه آ پدیس، شایع ترین بیماری قارچی در انسان، ممکن است از طریق تماس مستقیم با افراد آلوده، حیوانات آلوده، اشیاء آلوده (مانند حوله یا کف اتاق رختکن) یا خاک به انسان منتقل شود. راه های تشخیص پای ورزشکار (Athlete’s foot) یا تینه آ پدیس (tinea pedis)، راه های درمان پای ورزشکار (Athlete’s foot) یا تینه آ پدیس (tinea pedis)، راه های خودمراقبتی پای ورزشکار (Athlete’s foot) یا تینه آ پدیس (tinea pedis)

کراتولیز حفره ای یک بیماری پوستی است که کف پاها و گاهی اوقات کف دست ها را درگیر می کند. علت آن عفونت باکتریایی پوست است. معمولاً هیچ درد، سوزش یا خارش همراه با عفونت وجود ندارد، اما این علائم ممکن است رخ دهند. علاوه بر این، نواحی آسیب دیده ممکن است گهگاه بوی بدی بدهد. راه های درمان کراتولیز حفره ای، راه های مراقبت کراتولیز حفره ای، راه های درمان کراتولیز حفره ای

اریتروکراتودرمیای متغیر (Erythrokeratodermia variabilis) که به عنوان سندرم مندس دا کوستا (Mendes da Costa syndrome) نیز شناخته می‌شود، یک اختلال ژنتیکی نادر پوستی در گروه ناهمگون اریتروکراتودرمی‌ها است. تاکنون بیش از ۲۰۰ مورد گزارش شده است که معمولاً الگوی وراثتی غالب اتوزومال دارد. این بیماری ناشی از جهش در ژن‌های GJB3، GJB4 و GJA1 است که به ترتیب کانکسین‌های 31، 30.3 و 43 را رمزگذاری می‌کنند. کانکسین‌ها اجزای کانال‌های بین سلولی موسوم به گپ جانکشن‌ها (gap junctions) هستند.

سندرم پوست‌ریزی (Peeling Skin Syndrome - PSS) که به نام‌های سندرم پوست‌ریزی برگی (deciduous skin syndrome)، پوست‌ریزی مداوم خانوادگی (familial continual skin peeling)، و سندرم پوست‌ریزی مداوم (continual skin peeling syndrome) نیز شناخته می‌شود، به گروهی از اختلالات نادر اتوزومال مغلوب اطلاق می‌شود که با پوست‌ریزی سطحی و مزمن مشخص می‌گردند. PSS با گروه متنوعی از جهش‌ها در ژن‌های مختلف مرتبط با ساختار و چسبندگی کورنئوسیت‌ها (corneocyte) همراه است. در خانواده‌های مبتلا، نرخ بالای هم‌خونی دیده می‌شود. علت PSS جدا شدن لایه شاخی (stratum corneum) از لایه گرانولوم زیرین (stratum granulosum) است.

کراتودرمی کف دست و پا (PPK) به ضخیم شدن پوست کف دست‌ها و/یا پاها اشاره دارد که نمی‌توان آن را تنها به سایش نسبت داد. این موارد می‌توانند ارثی یا اکتسابی باشند. PPKهای ارثی با تاریخچه خانوادگی و شروع در دوران کودکی شناسایی می‌شوند؛ این شرایط ممکن است به صورت مجزا، به عنوان ویژگی تعریف‌کننده یک سندرم، یا به عنوان جنبه‌ای جزئی از یک سندرم (مانند ایکتیوزهای مادرزادی، بیماری داریه) بروز کند.

پسوریازیس یک بیماری مزمن پوستی است که با تکثیر بیش از حد سلول‌های اپیدرمی و التهاب مشخص می‌شود و منجر به ایجاد پلاک‌های ضخیم، پوسته‌پوسته و اریتماتوز می‌گردد. علت پسوریازیس به طور کامل درک نشده و به نظر می‌رسد که چندعاملی باشد، با اجزای ژنتیکی و محیطی.

لیکن پلان (LP) یک بیماری پوستی پاپولواسکواموس همراه با خارش است که در آن لنفوسیت‌های T خود واکنش‌گر به کراتینوسیت‌های قاعده‌ای در پوست، غشاهای مخاطی، فولیکول‌های مو و یا واحدهای ناخن حمله می‌کنند. علت این بیماری به طور دقیق مشخص نیست، اما ویروس‌ها، داروها و آلرژن‌های تماسی به عنوان عوامل احتمالی مطرح شده‌اند.

لوپوس اریتماتوز در دوران کودکی می‌تواند به چند شکل مختلف ظاهر شود: