بیماری های مشابه

ذات‌الریه ویروسی (Viral pneumonia) به معنای التهاب پارانشیم ریه به دلیل عفونت ویروسی دستگاه تنفسی تحتانی است که معمولاً توسط ویروس‌های آنفلوانزا (influenza virus)، پاراآنفلوانزا (parainfluenza virus)، ویروس سن‌سیشیال تنفسی (respiratory syncytial virus)، آدنوویروس (adenovirus)، یا متاپنوویروس (metapneumovirus) ایجاد می‌شود. پاتوفیزیولوژی دقیق این بیماری به نوع عامل بیماری‌زا وابسته است، اما اختلال در عملکرد طبیعی سلول‌های اپیتلیال و از دست دادن پاکسازی موکوسیلیاری (mucociliary clearance) شایع است.

استرپتوکوکوس پنومونیه (Streptococcus pneumoniae)، یک دیپلوی کوکسی هوازی گرم مثبت و دارای کپسول است که شایع‌ترین عامل پنومونی اکتسابی از جامعه (community-acquired pneumonia) در بزرگسالان می‌باشد. نود سروتیپ مختلف بر اساس تفاوت‌های آنتی‌ژنی در پلی‌ساکاریدهای کپسولی آن‌ها شناسایی شده‌اند.

فشار خون ریوی یک بیماری پیچیده و چندوجهی است که یا ناشی از واسکولوپاتی اولیه شریان ریوی (primary pulmonary arterial vasculopathy) است یا به‌صورت ثانویه به دلیل بیماری‌های متابولیک، ترومبوتیک یا همودینامیک ایجاد می‌شود. این وضعیت با فشار میانگین شریان ریوی بیش از ۲۵ میلی‌متر جیوه در حالت استراحت که با کاتتریزاسیون قلب راست اندازه‌گیری می‌شود، مشخص می‌گردد. این بیماری به پنج گروه زیر تقسیم می‌شود:

فتق دیافراگمی (diaphragmatic hernia) عبارت است از باز شدن یا ضعف در ناحیه خلفی-جانبی دیافراگم که اجازه می‌دهد ارگان‌های شکمی به درون قفسه سینه نفوذ کنند. این فتق ممکن است شامل کلیه نابجا (ectopic kidney) نیز باشد. این حالت می‌تواند مادرزادی یا اکتسابی باشد و باعث تراکم در نیمه سینه‌ای می‌شود که به نوبه خود منجر به اختلالات تنفسی می‌گردد و در دوران جنینی، در رشد طبیعی رگ‌های خونی و مجاری هوایی ریه اختلال ایجاد می‌کند. این وضعیت ممکن است پیش از تولد تشخیص داده شود یا در چند ساعت اول زندگی نوزاد، زمانی که دچار ناراحتی تنفسی می‌شود، مشخص گردد. علائم آن شامل تنگی نفس (dyspnea)، عدم وجود صدای تنفسی و ناتوانی در رشد در نوزاد و در موارد با شروع دیرتر، علائم تنفسی و گوارشی است. عوارض شدید و تهدیدکننده زندگی مانند هیپوپلازی ریه (pulmonary hypoplasia) و فشار خون ریوی پایدار (persistent pulmonary hypertension) خطر مرگ را افزایش می‌دهند.

سرطان ریه، به‌عنوان اصلی‌ترین علت مرگ‌ومیر ناشی از سرطان در مردان و زنان در سراسر جهان شناخته می‌شود، اگرچه نرخ مرگ‌ومیر آن شروع به کاهش کرده است که احتمالاً بازتابی از کاهش مصرف سیگار است. در ایالات متحده، بروز سرطان ریه در مردان بیشتر از زنان و در جمعیت‌های سفیدپوست غیرهیسپانیک بیشتر از جمعیت‌های هیسپانیک است.

پنوماوتوراکس (Pneumothorax) به جمع شدن غیرطبیعی هوا در حفره پلور (pleural cavity) اطلاق می‌شود. این وضعیت می‌تواند منجر به فروپاشی جزئی یا کامل ریه شود. علت آن ممکن است تروما (trauma) یا یک رویه پزشکی باشد، یا به صورت خودبه‌خودی رخ دهد. در برخی موارد، پنوماوتوراکس ممکن است به عنوان یک وضعیت اضطراری تهدیدکننده زندگی باشد، به دلیل نارسایی تنفسی یا فروپاشی قلبی‌عروقی. بیماران با پنوماوتوراکس کوچک ممکن است گاهی بدون علامت باشند. علائم شایع پنوماوتوراکس شامل درد قفسه سینه یا شانه، تنگی نفس (dyspnea)، تندتپشی (tachycardia) و تندنفسی (tachypnea) می‌باشد.

سندرم دیسترس تنفسی (RDS) در نوزادان، که پیش‌تر به‌عنوان بیماری غشای هیالین شناخته می‌شد، به دلیل کمبود سورفکتانت (Surfactant) که یک ماده طبیعی است و توسط پنوموسیت‌های نوع ۲ در آلوئول‌های ریه تولید می‌شود، ناشی از نارسایی ریه به وجود می‌آید. سورفکتانت کشش سطحی آلوئول‌ها را کاهش می‌دهد و از فروپاشی آن‌ها در هنگام بازدم جلوگیری می‌کند. بدون این حفاظت، تبادل گاز به‌طور قابل‌توجهی به دلیل فروپاشی آلوئول‌ها مختل می‌شود. این وضعیت می‌تواند منجر به التهاب ریه به دلیل ادم ریوی و افزایش مقاومت راه‌های هوایی شود. هیپوکسمی به دلیل عدم تطابق بین تهویه و پرفیوژن ایجاد می‌شود.