بیماری های مشابه

سرطان پروستات یک نئوپلاسم بدخیم است که به‌طور رایج به صورت آدنوکارسینوم (adenocarcinoma) مشاهده می‌شود؛ سارکوم‌ها (sarcomas) و سرطان‌های سلول کوچک (small cell cancers) به‌ندرت دیده می‌شوند. این بیماری شایع‌ترین سرطان غیرپوستی در مردان است که سالانه بیش از یک میلیون مورد جدید از آن تشخیص داده می‌شود. بروز سرطان پروستات با افزایش سن افزایش می‌یابد و تقریباً ۱۱٪ از مردان در ایالات متحده در طول زندگی خود به آن مبتلا می‌شوند. نرخ مرگ‌ومیر حدود ۲۰٪ است. بیماران مبتلا تا زمانی که بیماری به مرحله پیشرفته نرسیده است، بدون علائم هستند. غربالگری با آنتی‌ژن اختصاصی پروستات (PSA) ناهنجاری‌هایی را در سرم نشان می‌دهد و در تشخیص زودهنگام کمک می‌کند.

برای بیمارانی که مشکوک به عفونت ادراری (UTI) و سپسیس (urosepsis) هستند، باید فوراً پروتکل‌های مربوط به سپسیس فعال شود. برای اطلاعات بیشتر به مدیریت سپسیس باکتریایی (bacterial sepsis) مراجعه کنید.

اختلال مثانه نوروژنیک (Neurogenic Bladder) زمانی رخ می‌دهد که هماهنگی انقباض عضله دترسور (detrusor) مثانه و شل شدن اسفنکترهای داخلی و خارجی مجرای ادرار دچار مشکل شود. این وضعیت ممکن است به دلیل اختلال در سیستم عصبی مرکزی (central nervous system)، محیطی (peripheral nervous system)، یا خودمختار (autonomic nervous system) که در کنترل عمل دفع ادرار نقش دارند، رخ دهد و منجر به اختلالات ادراری گردد. اختلال مثانه نوروژنیک طیفی از فنوتیپ‌ها را بسته به محل آسیب عصبی توصیف می‌کند.

تنگی حالب با باریک شدن مجرای حالب که منجر به انسداد جریان ادرار می‌شود، مشخص می‌گردد. تنگی‌های حالب می‌توانند به صورت خارجی یا داخلی، خوش‌خیم یا بدخیم، و یا ناشی از اقدامات پزشکی (iatrogenic) یا غیرناشی از اقدامات پزشکی (noniatrogenic) طبقه‌بندی شوند. علائم بالینی معمول شامل درد پهلو و/یا شکم، تهوع، استفراغ، تب و عفونت است. با این حال، برخی بیماران ممکن است بدون علامت باشند.

اورتریت (Urethritis) التهاب مجرای ادراری است که معمولاً به دلیل عوامل عفونی از جمله باکتری‌های *کلامیدیا تراکوماتیس* (Chlamydia trachomatis) یا *نایسریا گونوره‌آ* (Neisseria gonorrhoeae) ایجاد می‌شود. در برخی موارد، اورتریت ممکن است ناشی از شرایط غیرعفونی باشد یا علت آن ناشناخته (ایدیوپاتیک) باشد.

اصطلاح اپیدیدیمو-ارکیت (Epididymo-Orchitis) به التهاب اپیدیدیم (Epididymis) و بیضه‌ها (Testicles) اشاره دارد. در حالی که ممکن است بیماران تنها به اپیدیدیمیت (Epididymitis) یا ارکیت (Orchitis) دچار شوند، معمولاً التهاب هر دو ساختار را درگیر می‌کند.