بیماری های مشابه

آسم یک بیماری ناهمگون است که با التهاب مزمن مجاری هوایی و حساسیت بیش از حد به محرک‌های متعدد تشدید‌کننده مشخص می‌شود. در حالی که یک بیماری مزمن است، آسم به طور کلی یک بیماری متناوب با تشدید‌های حاد است که با دوره‌های بدون علائم متناوب است. در موارد شدید، برخی از بیماران ممکن است به طور روزانه علائمی از انسداد مجاری هوایی را تجربه کنند.

برونشیت حاد یک وضعیت شایع در عمل بالینی است که با سرفه‌ای که حداقل ۵ روز طول می‌کشد، مشخص می‌شود. علائم ناشی از تورم و التهاب دستگاه تنفسی تحتانی بوده و اغلب با عفونت ویروسی یا عفونت دستگاه تنفسی فوقانی مرتبط است. سرفه ممکن است خشک یا همراه با خلط باشد و علائم دیگری مانند گرفتگی بینی، حساسیت دیواره قفسه سینه، گلودرد، خس‌خس سینه و به‌ندرت تب نیز ممکن است وجود داشته باشد. علائم ممکن است تا ۳ هفته ادامه داشته باشند. بروز این بیماری در فصول سرد بیشتر است. در حدود ۱٪ موارد، برونشیت حاد ممکن است با بوردتلا پرتوسیس (سیاه سرفه) مرتبط باشد. سایر علل باکتریایی نادر شامل کلامیدوفیلا پنومونیه و مایکوپلاسما پنومونیه هستند.

سرماخوردگی معمولی یک علت شایع التهاب حاد در ناحیه نازوفارنکس (رینیت و فارنژیت) است. این بیماری توسط ویروس‌های مختلفی ایجاد می‌شود، به ویژه ویروس‌های رینویروس (rhinovirus)، کروناویروس (coronavirus) و ویروس سنسیشیال تنفسی (RSV).

استرپتوکوکوس پنومونیه (Streptococcus pneumoniae)، یک دیپلوی کوکسی هوازی گرم مثبت و دارای کپسول است که شایع‌ترین عامل پنومونی اکتسابی از جامعه (community-acquired pneumonia) در بزرگسالان می‌باشد. نود سروتیپ مختلف بر اساس تفاوت‌های آنتی‌ژنی در پلی‌ساکاریدهای کپسولی آن‌ها شناسایی شده‌اند.

آمفیزم ریوی (Pulmonary Emphysema) نوعی بیماری مزمن انسدادی ریوی (COPD) است که با از دست دادن ساختارهای دیواره آلوئولی فردی مشخص می‌شود و منجر به تشکیل آلوئول‌های بزرگ‌تر و کم‌بازده‌تر همراه با گیر افتادن هوا می‌گردد. تنگی نفس به تدریج آغاز می‌شود و ممکن است سال‌ها طول بکشد تا بیماران مبتلا به دنبال درمان باشند. دیگر علائم شامل خس‌خس سینه، سرفه، درد قفسه سینه، سیانوز (Cyanosis) و افزایش ضربان قلب است.

سارکوئیدوز یک اختلال سیستمیک است که به‌وسیلۀ سیستم ایمنی واسطه‌گری شده و با تشکیل گرانولوم در اندام‌های درگیر، به‌ویژه پارانشیم ریه و پوست مشخص می‌شود. عامل محرک سیستم ایمنی ناشناخته باقی مانده است و فرضیات مختلفی از جمله عوامل خودایمنی، عفونی و محیطی را شامل می‌شود. استعدادهای ژنتیکی مرتبط با اجزای پاسخ التهابی وجود دارد و سابقه خانوادگی این بیماری خطر ابتلا را افزایش می‌دهد. این بیماری در تمامی سنین، نژادها و قومیت‌ها مشاهده می‌شود، اما بیشترین شیوع آن در مردان بین 30 تا 50 سال و در زنان بین 50 تا 60 سال است و در زنان اندکی شایع‌تر است. بیماری پوستی اغلب اولین علامت سارکوئیدوز سیستمیک است.

بیماری هیستوسیتوز سلول‌های لانگرهانس (Langerhans cell histiocytosis یا LCH) یک اختلال نئوپلاستیک نادر هیستوسیتی است که در آن هیستوسیت‌های دندریتیک در یک یا چند عضو بدن تجمع می‌یابند. نشان داده شده است که جهش‌های فعال‌کننده مسیر MAPK، به‌ویژه در ژن‌های BRAF V600E و MAP2K1، در اکثر قریب به اتفاق بیماران وجود دارد.

کمبود آلفا-۱ آنتی‌تریپسین یک اختلال ارثی است که با سطوح پایین یا فعالیت کاهش‌یافته پروتئین آلفا-۱ آنتی‌تریپسین (AAT) شناخته می‌شود.