بیماری های مشابه

"لنفوم"
"لنفوم"
اصطلاحات و طبقه‌بندی‌های موجود برای تعریف طیف گسترده‌ای از نفوذهای لنفوپرولیفراتیو بدخیم پوستی متغیر و در حال تکامل هستند. طبقه‌بندی‌های کنونی بر اساس یافته‌های بالینی، پاتولوژیک، ایمونوپاتولوژیک، مولکولی و سیتوژنتیک استوارند. سازمان بهداشت جهانی (WHO) در اصلاح طبقه‌بندی لنفوم اروپایی-آمریکایی تجدیدنظرشده (REAL)، سه دسته اصلی از بدخیمی‌های لنفوئیدی را به رسمیت می‌شناسد: لنفوم‌های سلول B، سلول T / سلول‌های قاتل طبیعی (NK) و لنفوم هوچکین. این طبقه‌بندی شامل لنفوم‌ها و لوسمی‌های لنفوئیدی می‌شود. هر یک از این دسته‌ها به زیرمجموعه‌های بیشتری تقسیم می‌شوند. به عنوان مثال، می‌توان به لنفوم‌های اولیه پوستی سلول B و لنفوم‌های اولیه پوستی سلول T (CTCL) اشاره کرد.

سل (سل ریوی)
سل (سل ریوی)
سل (TB) به عفونت با ارگانیسم‌های کمپلکس مایکوباکتریوم توبرکلوزیس (Mycobacterium tuberculosis complex) اشاره دارد که شامل مایکوباکتریوم توبرکلوزیس (Mycobacterium tuberculosis)، مایکوباکتریوم آفریکانوم (Mycobacterium africanum) و مایکوباکتریوم بویس (Mycobacterium bovis) می‌شود. سل همچنان یک نگرانی عمده در حوزه بهداشت جهانی است و به همراه اچ‌آی‌وی (HIV) یکی از علل اصلی مرگ و میر ناشی از بیماری‌های عفونی است. این خلاصه بیشتر به سل ریوی می‌پردازد. سل گوارشی و سل پوستی به‌طور جداگانه مورد بررسی قرار می‌گیرند.

سل پوستی
سل پوستی
سل (Tuberculosis یا TB) یک عفونت میکوباکتریایی است که عمدتاً توسط مایکوباکتریوم توبرکلوزیس (Mycobacterium tuberculosis) ایجاد می‌شود، اما می‌تواند توسط مایکوباکتریوم بویس (Mycobacterium bovis) و واکسن ب‌ث‌ژ (BCG) نیز که یک سویه تضعیف‌شده از مایکوباکتریوم بویس است، ایجاد شود. سل در سراسر جهان پراکنده است و برآورد می‌شود که یک‌سوم تا یک‌چهارم جمعیت جهان به این بیماری آلوده هستند (بیشتر بدون علائم ظاهری). بیشترین موارد گزارش‌شده از جنوب شرقی آسیا (۴۳٪)، آفریقا (۲۵٪) و اقیانوس آرام غربی (۱۸٪) است، به طوری که بیش از ۵۰٪ موارد در هند، چین، اندونزی، فیلیپین و پاکستان یافت می‌شود. با وجود کاهش نرخ جهانی ابتلا از سال ۲۰۱۴، در سال ۲۰۲۰ هنوز هم حدود ۱۰ میلیون عفونت جدید تخمین زده شده است. سل همچنان یکی از ده علت اصلی مرگ و میر در جهان است و در سال ۲۰۲۰ حدود ۱.۴ میلیون مرگ به آن نسبت داده می‌شود.

لوپوس اریتماتوز سیستمیک
لوپوس اریتماتوز سیستمیک
این خلاصه به بررسی لوپوس اریتماتوز سیستمیک در کودکان می‌پردازد. لوپوس نوزادی به صورت جداگانه مورد بررسی قرار گرفته است.

لوپوس اریتماتوز دیسکوئید
لوپوس اریتماتوز دیسکوئید
لوپوس اریتماتوز در دوران کودکی می‌تواند به چند شکل مختلف ظاهر شود:

مونو نوکلئوز
مونو نوکلئوز
مونونوکلئوز عفونی توسط ویروس اپشتین-بار (Epstein-Barr virus یا EBV)، یکی از اعضای خانواده ویروس‌های هرپس انسانی، ایجاد می‌شود. دوره پیش‌درآمدی (prodromal) این بیماری شامل علائمی مانند سردرد، احساس ناخوشی عمومی (malaise)، درد عضلانی (myalgia) و خستگی است که به مدت ۳ تا ۵ روز به طول می‌انجامد. در بزرگسالان، تب تا ۳۹ درجه سانتی‌گراد (۱۰۲.۲ درجه فارنهایت) ممکن است به مدت ۷ تا ۱۰ روز یا در موارد شدیدتر، بیشتر ادامه یابد و ۸۰ تا ۹۵ درصد افراد از وجود تب خبر می‌دهند.

بیماری استیل بزرگسالان
بیماری استیل بزرگسالان
بیماری استیل بزرگسالان (Adult-onset Still disease یا AOSD) یک اختلال التهابی نادر و چند سیستمی است که در جوانان، معمولاً پیش از سن ۳۰ سالگی رخ می‌دهد و در زنان بیشتر از مردان مشاهده می‌شود. علت AOSD در حال حاضر ناشناخته است، اما فرضیه‌ای وجود دارد که این بیماری به صورت خودالتهابی (autoinflammatory) با یک جزء ژنتیکی رخ می‌دهد. این بیماری تنها برخی از علائم و نشانه‌های بیماری استیل کودکان (آرتریت ایدیوپاتیک جوانان با شروع سیستمیک) را به اشتراک می‌گذارد و ویژگی‌های بالینی منحصر به فردی دارد.

آرتریت ایدیوپاتیک جوانان
آرتریت ایدیوپاتیک جوانان
آرتریت ایدیوپاتیک جوانان (Juvenile Idiopathic Arthritis یا JIA که قبلاً به عنوان آرتریت روماتوئید جوانان یا آرتریت مزمن جوانان شناخته می‌شد) گروهی از بیماری‌ها با علت ناشناخته است که با بروز التهاب مفاصل (arthritis) در کودکان زیر 16 سال که بیش از 6 هفته طول می‌کشد، مشخص می‌شود. JIA به اختلالات مختلفی تقسیم می‌شود که با سن شروع، مکان و تعداد مفاصل درگیر، علائم مرتبط، پیش‌زمینه ژنتیکی و سرولوژی‌های مرتبط متمایز می‌شوند. در صورت عدم درمان، JIA ممکن است منجر به انقباضات دائمی، اختلاف طول اندام، تأخیر در رشد، نیاز به تعویض مفصل و نابینایی شود.

خرید اشتراک