بیماری های مشابه

سنکوپ حدود ۲٪ از مراجعات به بخش اورژانس را تشکیل می‌دهد. حدود ۴۰٪ از افراد حداقل یک بار در طول زندگی خود یک حمله سنکوپال را تجربه می‌کنند. علل مختلفی برای سنکوپ وجود دارد. بیشتر موارد سنکوپ به علت‌های خوش‌خیم رخ می‌دهند که در اینجا چند مورد از آن‌ها توضیح داده شده است. با این حال، سنکوپ می‌تواند گاهی نشانه‌ای از یک وضعیت تهدیدکننده حیات مانند آریتمی قلبی (سنکوپ قلبی) باشد. حدود ۵٪ از بیمارانی که با سنکوپ مراجعه می‌کنند، در ۳۰ روز پس از حمله سنکوپال دچار یک رویداد نامطلوب جدی خواهند شد. یک روش یادآوری برای علل از دست دادن هوشیاری گذرا شامل سر، قلب، و عروق است.

تشنج (Seizure) به‌عنوان یک رویداد پاروکسیسمال (Paroxysmal Event) به دلیل اختلال در عملکرد الکتریکی قشر مغز (Cerebral Cortex) تعریف می‌شود. این حالت با حرکات غیرارادی عضلانی-عصبی (Neuromuscular Movements)، تشنجات (Convulsions)، و/یا تغییر در سطح هوشیاری (Altered Sensorium) مشخص می‌شود و معمولاً فقط چند ثانیه یا دقیقه طول می‌کشد.

تشنج کانونی با اختلال در آگاهی (Focal seizure with impaired awareness) که قبلاً به نام تشنج جزئی پیچیده (complex partial seizure) شناخته می‌شد، نوعی تشنج است که از یک نیمکره مغزی (معمولاً لوب تمپورال) شروع شده و باعث تغییر در آگاهی می‌شود.

تاکی‌کاردی بطنی (Ventricular Tachycardia - VT) نوعی آریتمی قلبی است که از بطن‌ها منشا می‌گیرد و با کمپلکس QRS پهن (مدت‌زمان بیش از 120 میلی‌ثانیه) و ضربان قلب بیش از 100 ضربه در دقیقه (bpm) مشخص می‌شود. این حالت به دلیل افزایش فعالیت خودکار که ناشی از بازگشت دوباره (reentry) یا دپلاریزاسیون‌های زودرس و دیررس ایجاد می‌شود، رخ می‌دهد. ایسکمی گذرا ناشی از انفارکتوس میوکارد (myocardial infarction) می‌تواند جریان‌های آسیب‌زا بین بافت سالم و بافت انفارکت شده ایجاد کند، زیرا افزایش پتاسیم خارج سلولی باعث تغییر پتانسیل غشای استراحت می‌شود و در نتیجه آریتمی‌ها را تحریک می‌کند.

تأخیر در بازپولاریزاسیون بطنی ناشی از جهش‌های مادرزادی در کانال‌های یونی یا علل اکتسابی از طریق طولانی شدن فاصله QT در نوار قلب (ECG) شناسایی می‌شود. به طور کلی، طولانی شدن به عنوان فاصله QT بیش از 450 میلی‌ثانیه تعریف می‌شود، اگرچه برخی از افراد بسته به جمعیت بیمار از آستانه‌های مختلفی استفاده می‌کنند (مثلاً 440 میلی‌ثانیه در مردان و 460 میلی‌ثانیه در زنان). طولانی شدن فاصله QT با افزایش خطر آریتمی‌های بطنی، به‌ویژه تورساد د پوئن (torsades de pointes)، همراه است که می‌تواند منجر به سنکوپ (syncope) مکرر و/یا ایست قلبی ناگهانی شود.

تاکی‌کاردی بطنی (Ventricular Tachycardia - VT) نوعی آریتمی قلبی است که از بطن‌ها منشا می‌گیرد و با کمپلکس QRS پهن (مدت‌زمان بیش از 120 میلی‌ثانیه) و ضربان قلب بیش از 100 ضربه در دقیقه (bpm) مشخص می‌شود. این حالت به دلیل افزایش فعالیت خودکار که ناشی از بازگشت دوباره (reentry) یا دپلاریزاسیون‌های زودرس و دیررس ایجاد می‌شود، رخ می‌دهد. ایسکمی گذرا ناشی از انفارکتوس میوکارد (myocardial infarction) می‌تواند جریان‌های آسیب‌زا بین بافت سالم و بافت انفارکت شده ایجاد کند، زیرا افزایش پتاسیم خارج سلولی باعث تغییر پتانسیل غشای استراحت می‌شود و در نتیجه آریتمی‌ها را تحریک می‌کند.

تاکی‌کاردی فوق‌بطنی حمله‌ای (PSVT) به گروهی از اختلالات ریتم قلبی اطلاق می‌شود که منشأ آن‌ها در دهلیزها یا محل اتصال دهلیزی-بطنی (AV junction) است. PSVT با ضربان سریع بطنی (بیش از 100 ضربه در دقیقه) که به‌صورت ناگهانی آغاز و پایان می‌یابد، شناخته می‌شود. در صورت عدم وجود بلوک شاخه‌ای چپ یا راست، کمپلکس‌های QRS به‌طور معمول باریک هستند، به همین دلیل PSVT اغلب به عنوان تاکی‌کاردی با کمپلکس باریک شناخته می‌شود.